اتحادیه آزاد کارگران ایران در بیانیهای به مناسبت اول ماه مه «روز جهانی کارگر»، برابر با یکشنبه ۱۲ اردیبهشتماه، با مروری بر مشکلات جامعه کارگری در ایران از کارگران خواسته است که برای افزایش دستمزدها متحدانه بپاخیزند.
هرچند جامعه کارگری در ایران طی سال گذشته با بحران بیکاری، اخراج از کار، فشارهای امنیتی و مانعتراشی حکومت برای استفاده کارگران از حق قانونی اعتصاب روبرو بود اما در روزهای گذشته تعیین رقم حداقل دستمزد سال ۱۳۹۹ به یکی از مهمترین بحرانهای کارگران تبدیل شده است.
کمیته دستمزد شورای عالی کار در حالی رقم حداقل دستمزد کارگران را یک میلیون و ۸۳۵ هزار تومان تعیین کرده که اعضای همین شورا رقمی حدود ۵ میلیون تومان در ماه را به عنوان مبلغ حداقلی سبد معاش خانوار پذیرفته بودند. با این حال فعالان کارگری از رقمی حدود ۹ میلیون تومان به عنوان هزینه ماهیانه معیشت در ایران برای یک خانوار حدود چهار نفره خبر میدهند.
بدون شک در صورت عدم بازنگری در رقم حداقل دستمزد سال ۱۳۹۹ خانوارهای کارگری که سالهاست با فاصله قابل توجه میان دستمزد و هزینههای زندگی روبرو هستند، امسال با بحرانی شدید روبرو خواهند شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز در بیانیهای که به مناسب روز جهانی کارگر منتشر کرده بر روی موضوع حداقل دستمزد تأکید داشته و از کارگران خواسته است با توجه به شرایط کُرونا به هر شکل ممکن از صدور بیانیه، تجمع و اعتصاب در محل کار، به صورت متحد، برای لغو مصوبه دستمزد تلاش کنند.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
روز جهانی کارگر در حالی فرا میرسد که فقر و فلاکت عمومی زندگی میلیونها خانواده کارگری را عملاً به ورطه نابودی کشانده است. گرانی روزافزون مایحتاج مردم، تأمین ابتداییترین نیازهای معیشتی را برای کارگران و مزدبگیران ناممکن ساخته است.
در این شرایط حکومتگران برای امسال رقم ۱۸۳۵۰۰۰ تومان را بعنوان حداقل دستمزد مصوب کردند در حالیکه نرخ واقعی سبد معیشت خانوار به ۹ میلیون تومان در ماه رسیده است.
همه اینها در شرایطی است که شیوع بیماری کُرونا کل جامعه را وارد فاز فاجعهآمیزی کرده است که نه تنها جان و سلامت مردم در خطر جدی قرار گرفته است بلکه کار و مشاغل بسیاری از افراد یا از بین رفته یا دچار رکود و بحران گشته است و این شرایط، خود منجر به افزایش سرسام آور هزینههای معیشتی گشته است. با توجه به اینکه هیچ روزنهی روشنی برای پایان یافتن این وضعیت فاجعهبار نیست قطعاً سال جاری سالِ جهش بزرگ تورمی بر مایحتاج روزانه خانوادهها خواهد بود.
از اینرو تعیین مزد خفت بار ۱۸۳۵۰۰۰ تومان همچون تیر خلاصی به زندگی و معیشت کارگران و خانوادههایشان است.
بیشتر از یک دهه است که کارگران در ایران تلاش سازمانیافتهای را برای افزایش دستمزدها شکل داده اند و این جنبش اکنون بیشتر از هر زمان دیگری در میان کارگران نهادینه شده است. نقطه عطف تلاش کارگران برای افزایش مزد، طومار ۴۰ هزار نفره کارگران در اعتراض به سطح نازل دستمزدها بود که مجموعهای از کارگران شاغل در کارخانههای متعددی در پنج استان کشور را شامل میشد. این تلاش که از سال ۹۱ شروع شده بود در نهایت تا فراخوان تجمع کارگران در روز جهانی کارگر سال ۹۳ در محل وزارت کار ادامه پیدا کرد. اما دولت روحانی در ادامه سیاست دولتهای قبلی در تعرض به معیشت کارگران، با شدیدترین برخوردهای امنیتی اقدام به دستگیری هماهنگکنندگان طومار اعتراضی ۴۰ هزار نفره کارگران نمود و تجمع روز جهانی کارگر را نیز با برخورد شدید پلیسی روبرو کرد. تمام تلاش حکومتگران این بود که اقدام سازمانیافته جدی کارگران را از همان ابتدا سرکوب کنند تا بتوانند هر ساله بیشتر به معیشت و سفره کارگران تعرض نمایند و هر سال با تصویب دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر، بردگی مزدی بیشتری را به طبقه کارگر تحمیل کنند.
اما طبقه کارگر ایران در راستای دفاع از معیشت و زندگی خویش، امسال نیز هیچ راهی به جز دست بردن به اعتراضات و اعتصابات در مقابل تعیین مصوبه خفتبار مزد ندارد. این عمل ملزم به تلاشی گسترده از سوی کارگران در کارخانجات و مراکز مختلف کارگری است. شورای عالی کار نهادی دستساز برای تحمیل قانونیِ دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر است. جدا از نمایندگان کارفرما، نمایندگان دولت نیز در راستای تأمین منافع دولت به عنوان بزرگترین کارفرمای کشور سعی در فریز مزد کارگران دارند. دیگر اعضای شورای عالی کار نیز که بعنوان نماینده کارگری حضور دارند، عملاً نمایندگان دست ساز دولتیان هستند که از فیلتر آنها انتخاب شدهاند و حضورشان تنها و تنها برای به بازی گرفتن کارگران جهت تحمیل بیشرمانهی حداقل مزد مصوبشان است.
از اینرو ما کارگران بایست خواهان آن شویم که خود میزان حداقل دستمزد را تعیین نماییم که امسال با توجه به نرخ واقعی تأمین هزینهها و سبد معیشت خانوار خواهان تعیین حداقل دستمزد به بالای ۹ میلیون تومان در ماه شدیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران تمامی کارگران و تشکلهای کارگری در سراسر کشور را فرا میخواند تا در ادامه تلاشهای قبلی کارگران برای افزایش دستمزدها، روز جهانی کارگر امسال را به عنوان اوجگیری اقدامی متحدانه در راستای اعتراض گسترده به سطح نازل دستمزد کارگران در نظر بگیرند و با نظر داشت شرایط بحرانی بیماری کُرونا، با انسجام و اتحاد طبقاتی از هر طریق ممکن، چه با صدور بیانیه و چه از طریق اعتراض و اعتصاب در محیطهای کار در صورت امکان، در جهت لغو مصوبه دستمزد کارگران برای سال ۹۹ و افزایش دستمزد به میزانی که کفاف تأمین سبد معیشت خانوار باشد تلاش نمایند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- سوم اردیبهشت ۹۹