یکم ماه مه هر سال بعنوان روز جهانی کار و کارگر در پاسداشت مبارزات کارگری سال ۱۸۸۶ میلادی و کشتار کارگران شهر شیکاگو که خواستار تصویب قانون هشت ساعت کار در روز بودند، شناخته شده است. از آن تاریخ کارگران کشورهای پیشرفته و دمکرات جهان این روز را گرامی داشته و خواسته‌ها و اعتراض‌های خود را طی مراسم خاصی به مسئولین امر اعلام می‌دارند.
در ایران حکومت آخوندهای انحصارگرا، که خودی‌ها و اطرافیان خود را بر مسند‌های قدرت و اقتصاد کشور نشانده‌اند و کارهای بزرگ را به نادانانِ ندانم کار سپرده، این روز را به رسمیت نشناخته و هرگونه تجمعی را در این روز سرکوب می‌کند.
امسال در حالیکه میلیون‌ها کارگر ایرانی و خانواده آنها در شرایط بسیار سخت معیشتی و در معرض ابتلا به بیماری و عفونتِ ویروس کرونا بسر می‌برند، روز جهانی کارگر فرا رسیده و یاد آور این قشر محروم جامعه ما می‌باشد. در ایران اشغال شده توسط آخوندهای فاسد، اعتصاب‌های بزرگ و کوچک کارگری بشدت سرکوب می‌شود. اعتصاب‌هایی که نشانگر ادامه شرایط بسیار سخت گذران زندگی خانواده‌های کارگری از یکسو و تلاش آنها برای دستیابی به ابتدایی ترین حقوق خود از کارفرمایان و حکومت فاسد و بیکفایت در کشوری ثروتمند می‌باشد.
قوم تبهکار فقاهتی و رژیم بیکفایت و اشغالگر ایران، بیشترین فشار و ستم را متوجه قشرهای کارگر، تولیدگر و زحمتکش جامعه ایران کرده است. با تعیین دستمزدهای ناچیز، گرانی و تورم افسار گسیخته، مدیریت بسیار غلط، صدمات و خسارات جبران ناپذیری بر کارگران و خانواده آنها وارد آورده است، بطوریکه طبقه کارگر و دیگر اقشار زحمتکش جامعه، در شرایط کنونی نمی‌توانند کرامت، شان و مقام انسانی خود و خانواده‌شان را حفظ نمایند
رژیم جمهوری اسلامی با وجود اینکه یکی از امضا کنندگان قراردادهای بین المللی سازمان جهانی کار و اعلامیه جهانی حقوق بشر است، هرگز حقوق انسانی و امور رفاهی کارگران را رعایت نکرده و نمی‌کند. هیچگاه خواسته‌ها و اعتراض‌های مدنی و فریاد حق طلبانه ملت آزادیخواه ایران با وعده‌های دروغین، دستگیری، شکنجه، پخش اعترافات دروغین تلویزیونی و انواع فشارهای خشونت‌آمیز فرقه تبهکار حاکم در ایران مواجه شده است.
فرهنگ فئودالی و استثمارگرایانه آخوندهای حکومتگر بهمراه سیاست‌های نابخردانه در عرصه جهانی و تبهکاریهای مالی آنان و سودای ایجاد امپراطوری اسلام رادیکالی شیعه در جهان از یک سو و از سوی دیگر بی لیاقتی و فساد مدیران و سردمداران دزد و خائن به میهن رژیم اسلامی، موجب فقر عمومی، بیکاری و رکود اقتصادی کشور شده و بویژه قشر کارگر و خانواده آنها را بشدت تحت تاثیر قرار داده است.
کنگره رهایی ایران تنها راه برون رفت از وضعیت وخیم و اسفبار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کنونی و دستیابی به شکوفایی، پیشرفت و رفاه جامعه ایرانی، انسجام و تلاش در جهت مبارزه همبسته با رژیم آخوندی و برکناری این رژیم منحوس می‌داند. این چنین خیزش حق طلبانه در راستای برکناری کلیت و موجودیت رژیم اسلامی میتواند آزادی احزاب، اتحادیه‌های کارگری و صنفی، آزادی رسانه‌ها، حذف جو خفقان و سرکوب را تضمین نماید. بدون تلاش همگان و جنبشی همبسته برای برکناری کلیت و موجودیت جمهوری اسلامی و آزادی ایران، این فاجعه طولانی پایانی نداشته و روز بروز افزونتر خواهد شد.
برای جایگزینی رژیم فاسد فقاهتی با حاکمیت پارلمانی مردم که توان و سعی خود را برای رفاه همه اقشار مردم بویژه کارگران، تولیدگران زحمتکش بکار برد، ما در کنگره رهایی ایران خواستار بهم پیوستن، همگرایی و همبستگی مردم ستمدیده بویژه کارگران و تولیدگران زحمتکش و انسجام کامل مبارزین اپوزیسیون برای برکناری رژیم حاکم بر ایران می‌باشیم.
کنگره رهایی ایران روز جهانی کارگر را به همه کارگران، زحمتکشان و مردم میهنمان ایران شاد باش گفته و امیدوار است که در آینده نزدیک هیچ شهروندی بخاطر حق خواهی، بیان اندیشه و خواسته‌های صنفی و سیاسی خود در ایران و دیگر کشورهای جهان دستگیر، زندانی و محکوم نشود.
پاینده ایران
زنده باد ملت دلیر ایران
کنگره رهایی ایران
