یکی از نمایندگان سیستان و بلوچستان در مجلس شورای اسلامی میزان اشتغال در این استان را «بسیار مأیوس‌کننده» عنوان کرده و گفته است «نرخ بیکاری در برخی از مناطق استان بین ۴۰ تا ۶۰ درصد است.»
علیم یارمحمدی نماینده زاهدان در مجلس شورای اسلامی معتقد است عمده مشکل ساکنان استان سیستان و بلوچستان مشکل بیکاری است و افزوده «بیکاری در قسمت‌هایی از سیستان و بلوچستان در دنیا بی‌نظیر است. نرخ بیکاری در قصرقند و نیکشهر حدود ۶۵ درصد و در چابهار و زاهدان در مرز ۴۰ درصد است.»
علیم یارمحمدی تأکید کرده که «سیستان و بلوچستان حدود ۳ میلیون نفر جمعیت دارد اما به خاطر فقر زیرساختی‌‌اش چه در زمینه صنعت و چه در زمینه کشاورزی، مردم مشارکتی در اقتصاد ندارند؛ در نتیجه مانند زیرساخت‌هایشان فقیر مانده‌اند. خودشان می‌گویند سیستان و بلوچستان فراموش شده است.»
نماینده زاهدان در مجلس شورای اسلامی افزوده که «چند سالی است که بحث برخورد با سوخت‌بران در مرزهای سیستان و بلوچستان بسیار پررنگ شده است. این در حالی است که به خاطر ارزان بودن قیمت سوخت در ایران معدود شغلی در ایران به جز سوخت‌بری رونق دارد. چرا به جای مخالفت با سوخت‌بری به ساماندهی بازار آن کمک نمی‌کنند؟»
علیم یارمحمدی تأکید کرده که «تا در این استان صنایع ایجاد نشود و کشاورزی رونق نگیرد، نمی‌توانیم از مردم قاطعانه بخواهیم که از سوخت‌بری دست بردارند. استان به خاطر بی‌آبی به این وضع افتاده و به صنعت آنهم توجه آنچنانی نشده است.»
او همچنین گفته «دولت در جهت اینکه این حرکت‌ها را (سوخت‌بری) نظام‌مند کند هم ناموفق بوده است. یعنی مردم سوخت را ببرند بفروشند تا درآمدی داشته باشند. بیش از یک سال و نیم از این موضوع می‌گذرد و همچنان در برهمان پاشنه می‌چرخد. به همین خاطر بر سر سفره مرزنشینان چیزی نیامده است.»
او همچنین به وضعیت گرسنگی و فقر در این استان اشاره کرده و گفته که «در حال حاضر اکثر جمعیت استان زیر خط فقر امنیت غذایی هستند. حتی فروش سوخت از طریق تعاونی‌های مرزنشین هم نتوانسته تغییری در وضعیت مردم منطقه ایجاد کند؛ چراکه پول آن به موقع دستشان نمی‌رسد.»
او افزوده که «اگر در کل کشور ۸۰ درصد شاغلان بیمه هستند در سیستان و بلوچستان تنها ۲۰ درصد شاغلان بیمه هستند. این اعداد نشان می‌دهند که شاغلان استان رابطه استخدامی ندارند؛ یعنی در استخدام یک کارفرمای مشخص که آخر ماه به حسابشان حقوق بریزد یا بیمه‌شان کند، نیستند.»
علیم یارمحمدی در حالی وضعیت تأسف‌بار فقر و بیکاری مردم در استان سیستان و بلوچستان را توضیح داده که در بسیاری از مناطق دیگر ایران نیز وضعیت بیکاری و فقر نگران‌کننده ارزیابی می‌شود؛ روندی که حاصل «توسعه» ناپایدار و نامتوازن در ایران است.
در شرایطی که طرح‌های دولت‌های مختلف برای اشتغالزایی همگی بی‌نتیجه و ناکارآمد بوده و جمعیت بیکاران در ایران همواره افزایش یافته، اکنون شیوع کَُرونا نیز موجب افزایش بیکاری و فقر بیشتر شده است.
برای نمونه میکائیل صدیقی رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان به تازگی اعلام کرده که «بیش از ۶۰ درصد کارگران و استادکاران بخش ساختمان در استان کردستان بیکار شده‌اند و کولبری نیز کاملاً تعطیل است.»
میکائیل صدیقی توضیح داده که «آمدن کرونا، مرزهای کولبری کاملاً بسته شده است و کولبری کاملاً تعطیل است؛ فقط در منطقه اورامانات، ۴ تا ۵ هزار خانوار هستند که از طریق کولبری روزگار می‌گذرانند که اکنون با بسته شدن مرزها، این خانواده‌ها هیچ منبع درآمدی ندارند. بسیاری از این کولبران، زمانی کارگران متخصص یا ساختمانی بوده‌اند که به دلیل بیکاری یا تعطیلی واحدهای تولیدی به کولبری پناه آورده‌اند؛ از سوی دیگر، علیرغم بیکاری بالای ۶۰ درصدی کارگران و استادکاران ساختمانی، کردستان عراق به خاطر کرونا، اجازه ورود به کارگران و استادکاران ساختمانی نمی‌دهد.»
در همین رابطه صندوق بین‌المللی پول نیز در گزارشی پیش‌بینی کرده است که نرخ بیکاری در ایران نیز در سال ۹۹ نسبت به سال قبل از آن ۲.۷ درصد افزایش خواهد یافت و به ۱۶.۳ درصد خواهد رسید.
صندوق بین‌المللی پول همچنین پیش‌بینی کرده است که نقدینگی در ایران از ۲.۵۵۷ هزار میلیارد تومان به ۳.۰۵۵ هزار میلیارد تومان افزایش خواهد یافت.
این گزارش افزوده تراز حساب جاری در ایران نیز از منفی ۰.۳ میلیارد دلار در سال ۹۸ به منفی ۱۸.۲ میلیارد دلار در سال ۹۹ خواهد رسید.
قابل توجه اینکه بیکاری ناشی از کُرونا فقط شامل مردم مناطق کمتر توسعه‌یافته نمی‌شود و در کلانشهرها هم همین وضعیت مشاهده می‌شود. برای نمونه نتایج پنجمین نظرسنجی دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری که از ۱۶ تا ۲۰ اردیبهشت در سطح مناطق ۲۲گانه شهر تهران انجام شده از نگرانی شدید خانوارها از وضعیت اقتصادیشان در سال جاری حکایت دارد.
بر اساس نتایج این نظرسنجی ۳۵ درصد از افراد اعلام کرده‌اند حداقل یک نفر در خانواده‌شان وجود دارد که به سبب کرونا بیکار شده است. ۴۳ درصد خانوارهای ساکن تهران با افزایش هزینه‌ها و یک سوم بعد از کرونا با بیکاری مواجه شده‌اند. «از دست دادن درآمد» و «افزایش هزینه‌ها» به شکلی خانوارهای تهرانی را زیر منگنه قرار داده‌است که ۸۲ درصد نگران بروز مشکلات اقتصادی در ماه‌های آتی هستند.
چِشم مَردم با ’غیرت و نجیب و انقلابی‘ ما درد نکند! ملت ایران تنها ملتی در جهان است که در اوج رفاه و ثبات و امیدواری، با تحریک سیاستهای کشورهای بیگانه، و متحدانه و با مُشت های گره کرده در هوا انقلاب میکند؛ و در اوج فلاکت و بی ثباتی و نا امیدی، با اراده خودشان متحدانه سکوت اختیار میکند!! کجا رفت آن ارزشها و آرمانهای غنی از فرهنگ و غیرت و شرف و حس وطن دوستی ملت ما؟ از ماست که بر ماست!!!