هفتاد و هفتمین جشنواره بین‌المللى فیلم ونیز، قدیمى‌ترین فستیوال سینمایى جهان، از ٢ سپتامبر تا ١٢ سپتامبر در شهر زیباى ونیز ایتالیا برگزار مى شود.
درواقع جشنواره فیلم ونیز دومین فستیوال سینمایى امسال پس از جشنواره فیلم برلین در دنیاست زیرا پیش از این جشنواره‌هاى سینمایى کن، لوکارنو و کارلوویوارى به دلیل گسترش ویروس کُرونا در اروپا و برجاى گذاشتن تلفات سنگین لغو شد و در همان زمان صحبت از به تأخیر انداختن جشنواره ونیز هم به میان آمده بود. چون ایتالیا تا دو هفته پیش، پر تلفات‌ترین کشور اروپایى در مقابل حمله ویروس کُرونا بود.
مسئولان شهر ونیز پیش از این و همزمان با اعلام خبر برگزار نشدن جشنواره سینماى کن فرانسه گفته بودند، جشنواره ونیز هم ممکن است انجام نشود. اما یک هفته پس از اعلام خبر بازگشت بلم‌رانان ونیز به کار و از سر گرفته شدن جنب و جوش در این شهر توریستى و پر جاذبه، لوکازایا فرماندار ونیز مژده داد که فستیوال سینمایى این شهر که قدیمى‌ترین جشنواره سینمایى جهان است از روز ٢ تا ١٢ سپتامبر برگزار خواهد شد زیرا در حال حاضر تعداد مبتلایان و مرگ و میر به دلیل این ویروس در ایتالیا کاهش پیدا کرده است.
مدیریت جشنواره ونیز را امسال کِیت بلانشِت هنرپیشه ۵١ ساله معروف استرالیایى که برنده دو جایزه اسکار، سه جایزه گلدن گلوب و سه جایزه آکادمى فیلم بریتانیاست، به عهده خواهد داشت.
جشنواره سینمایى ونیز در اوت سال ١٩٣٢ پایه‌گذارى شد در حالی که نخستین جشنواره سینمایى کن در سال ١٩۴۶ برگزار گشت. مراسم توزیع جوایز سینمایى اسکار هم از سال ١٩٢٩ شروع شد.
اهدا جایزه شیر طلایى، پر اهمیت‌ترین جایزه جشنواره ونیز به بهترین فیلم شرکت کننده در این فستیوال نیز از چند سال بعد مرسوم گردید. از سال ١٩۴٩ این جایزه به کارگردانان و بازیگران بهترین فیلم اهدا شد.
طراحى این جایزه الهام گرفته از شهر ونیز است. این نماد، روى پرچم استان ونیز هم نقش بسته است.
گفتنى است که براى اولین بار در پنجاه و هفتمین جشنواره ونیز، نام ایران توسط میلوش فورمن رئیس هیئت داوران به خاطر فیلم «دایره» ساخته‌ی جعفر پناهى در فضاى سالن پیچید و جایزه بزرگ شیر طلایى فستیوال ونیز سال ٢٠٠٠ را از آن خود کرد.
جعفر پناهى هنگام دریافت این جایزه در بخشى از سخنرانى تاثیرگذار خود گفت :من از ایران مى‌آیم، از کشورى کهن، از کشورى با فرهنگ، از کشورى با مردمانى انساندوست، مردمانى که الهام‌‌بخش اصلى فیلم‌هایم هستند. او این جایزه را با نهایت افتخار به مردم و فیلمسازانى که تاریخ‌ساز سینماى ایران بودند، اهدا کرد.
جعفر پناهى در جریان پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) دو بار دستگیر شد. بار اول، هنگامی که به همراه گروه دیگری از فیلمسازان برای گرامیداشت کشته‌‌شدگان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم به «بهشت زهرا» رفته بود که پس از چند روز آزاد شد. بار دوم نیز با ۱۸ نفر از اعضای خانواده و دوستانی که در منزل او در تهران مهمان بودند دستگیر و زندانى شد.
دستگیری پناهى در ایران و جهان واکنش‌های گسترده‌ای را بر انگیخت و صندلی او در جشنواره کن خالی ماند.
