سوسن مهنا (ایندیپندنت عربی) – هفته گذشته مقالهای در روزنامه فرانسوی لیبراسون با عنوان قانون «سزار» منتشر شد. در این مقاله، آمریکا به طنابی تشبیه شده که در حال پیچیده شدن به دور گردن اقتصاد رژیم اسد است که هماکنون نیز از مشکلات بیشماری رنج میبرد.
قانون سزار برای رژیم اسد به مثابه یک فاجعه است اما این تنها فاجعهای نیست که این رژیم باید با آن روبرو شود بلکه مصیبتهای بزرگی تازه در راه است. رژیم سوریه برای اینکه در قدرت باقی بماند حدود نه میلیون سوری را آواره یا پناهجوی کشورهای دیگر کرده است. نزدیک به یک میلیون نفر نیز کشته و زخمی بر جای گذاشته و هزاران نفر را هم در سیاهچالهای خود زندانی کرده است اما با همه این فجایعی که مرتکب شده، هنوز طعم پیروزی نظامی و سیاسی بر ملت قیام کرده سوریه را نچشیده و اکنون با بحرانهای مختلف بیشتری محاصره میشود.
بشار اسد پس از ۲۰ سال حکمرانی بر مسند قدرتی که موروثی به وی رسیده در شرایط ناامیدکنندهای بسر میبرد. او بین تحریمهای بینالمللی، بحران اقتصادی و اختلافات عدیده در میان افراد رژیم حاکم بر کشور مواجه است. او در عین حال در میان ضربات سهمگین انتقادات مسکو، مشکل حضور جمهوری اسلامی ایران در این کشور و از سر گرفته شدن تظاهرات مردمی در شهرهای السویدا و دیگر شهرهای ساحلی که در دست او هستند روبروست. همه اینها مصیبتهای متراکمی هستند که این رژیم را محاصره کردهاند.
اسد در این هفته که بیستمین سالگرد جانشینی خود بجای پدرش حافظ اسد را جشن میگرفت، هیچ دستاوردی برای ارائه نداشت. ویرانی در سوریه پس از ۹ سال جنگ داخلی در تاریخ حکمرانی خانواده اسد که از سال ۱۹۷۰ از طریق کودتای نظامی حافظ اسد به قدرت رسیده، بیسابقه است.
اسد روز دوشنبه، پانزدهم ژوئن در سخنانی به برخی اشتباهات که به گفته او توسط حزب بعث یعنی حزب حاکم در دورههای مختلف مرتکب شد، اعتراف کرد. او گفت، برخی افراد باکفایت حزب به حاشیه رانده شدند و این اشتباهات باعث کاهش نقش این حزب در برخی از مراحل شده است.
از سر گرفته شدن تظاهرات اعتراضی در مناطق تحت کنترل رژیم اسد
همه اطلاع دارند که انقلاب مردم سوریه در سال ۲۰۱۱ مسالمتآمیز بود اما در بدو اعتراضات رژیم چنان با خشونت آدمکشی کرد که اتحادیه عرب مجبور شد ناظرانی به سوریه بفرستد تا از قتل مردم جلوگیری کنند اما آنچه رخ داد این بود که در حضور ناظران اتحادیه عرب نیز نیروهای امنیتی اسد صدها نفر را در خیابانها به قتل رساندند طوری که برخی از ناظران اتحادیه عرب نیز کشته یا زخمی شده و ناچار بعد از یک هفته مجبور به ترک سوریه شدند. بعدها رژیم برای کشاندن خیزش مردم سوریه به سوی خشونت، نیروهای اسلامگرای افراطی را از زندانها آزاد کرد تا آنها با اسلحه به میان مردم بروند و با این ترفند برچسب تروریسم را به اعتراضات مسالمتآمیز ملت سوریه بچسباند. اسد با همکاری رژیم ایران تلاش کرد تا جهانیان را میان دو گزینه اسلامگرایان تروریست یا قبول رژیم سرکوبگر و فاشیستی خودش قرار دهد. او فکر میکرد با این ترفند میتواند بر جنبش مردم سوریه پیروز شود اما قیام اخیر نشان میدهد که انقلاب مردم سوریه در تمام شهرها ریشه دارد و همچنان زنده است.
مجله آمریکایی Politico در شماره ۱۱ ژوئن خود در مقالهای با عنوان «آیا اسد سقوط خواهد کرد؟» به آغاز دوبارهی تظاهرات در شهر السویدا اشاره کرده و نوشته است که پس از ۹ سال قلع و قمع، دوباره اعتراضات در شهرهای سوریه در حال گسترش است و این نشانهای از یک بحران بزرگتر برای رژیم اسد است که چشمانداز بقای آن را هدف قرار داده است.
تصمیم اسد در برکناری عماد خمیس وزیر اقتصاد این کشور که روز پنجشنبه ۱۱ ژوئن صورت گرفت نشانه روشنی بود بر متلاشی شدن اقتصاد سوریه و لبریز شدن کاسه صبر اقلیتهای دینی و گروههای عرفی جامعه که طی این مدت بیطرف بودند. در السویدا مردمی که اغلب ساکنان آن از اقلیت دروز هستند علیه اسد قیام کردند. این قیام مخالفت علنی آشکار و چالشی بزرگ و واقعی برای مشروعیت رژیم اسد به شمار می رود.
استان السویدا واقع در جنوب سوریه در طول هفته گذشته شاهد اعتراضات گستردهای علیه رژیم اسد بود. تظاهرکنندگان همان شعار اول انقلاب را سر دادند: «ملت خواهان تغییر رژیم است!» رهبران دروزی از سال ۲۰۱۱ تا کنون هیچ موضعی در برابر انقلاب یا رژیم اسد نگرفته بودند و خود را کاملا بیطرف نگه داشته بودند اما اینک به سوریهایی پیوستهاند که خواستار سرنگونی رژیم دیکتاتور اسد هستند.
فروپاشی اقتصاد سوریه
این در حالیست که قانون حمایت از غیرنظامیان موسوم به قانون «سزار» از این هفته به اجرا درخواهد آمد.
قانون سزار یا «قیصر» را کنگره آمریکا در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۹ با هدف مجازات رژیم بشار اسد به خاطر «جنایات جنگی» علیه مردم این کشور به تصویب رساند. مطابق این قانون رئیس جمهوری ایالات متحده میتواند افرادی را که به هر شکلی به حمایت مالی و فنی از رژیم سوریه میپردازند تحت تحریم قرار دهد. حالا با اجرای این قانون شاخصهای سقوط اقتصادی و مالی در سوریه افزایش خواهد یافت.
روزنامه ایندیپندنت عربی برای بررسی تأثیر این قانون در «صحنه اقتدار داخلی» رژیم اسد، پرسشهایی را با شماری از متخصصان اقتصادی موافق و مخالف رژیم سوریه مطرح کرده است. از جمله سوریه چگونه خود را برای مقابله با پیامدهای قانون «سزار» آماده میکند و چه کسی میتواند در این شرایط سخت از رژیم اسد حمایت کند؟ آیا ممکن است از طریق فشار های بینالمللی، رژیم اسد امتیازاتی بدهد و یا به تغییر رفتار خود بپردازد و تسلم خواستهای بینالمللی شود؟ یا اینکه مىخواهد در برابر اراده بینالمللی مقاومت کند؟ آیا رژیم اسد پس از ده سال جنگ داخلی که زیربناهای اقتصادی- نظامی کشور را نابود کرده، میتواند در برابر جامعه جهانی مقاومت کند؟!
شادی احمد تحلیلگر اقتصادی ساکن سوریه در یک پاسخ محتاطانه گفت: «معتقدم قانون سزار بر اساس فاکتها و دادههای تأیید نشده تنظیم شده و هنوز بجز آمریکا و چند کشور همسو با آن از سوی کشورهای دیگر تایید نشده زیرا به عکسهایی که به بازداشتگاههای سوریه نسبت داده شده اعتمادی نیست و مورد شک و تردید برخی از کارشناسان قرار گرفتهاند. برخی این عکسها را تحریف شده و فتوشاپی میدانند.»
این تحلیلگر تأیید میکند که قانون سزار رژیم اسد را هدف قرار داده و میگوید: «واضح است که این قانون کشور و دولت سوریه را به ویژه از نظر اقتصادی هدف قرار داده است اما این قانون که به نام حمایت از غیرنظامیان در سوریه مطرح شده به نظر من برای محافظت از غیرنظامیان نیست چون در یک اظهار نظر آشکار از جیمز جفری فرستاده ویژه آمریکا در سوریه پیشنهادی به دمشق ارائه شد که طی آن جفری گفت، اگر سوریه روابطش را با ایران و حزبالله قطع کند، آمریکا آماده است برای رفع این تحریمها و حمایت از لیره و اقتصاد سوریه با دمشق همکاری کند، بنابراین آنها در این پیشنهاد مردم سوریه را در نظر نمیگیرند».
احمد یک تحلیلگر دیگر سوری میگوید: «به نظر من موضوع قانون سزار یا قیصر مربوط به حمایت از غیرنظامیان نیست بلکه به شرایط سیاسی سوریه و مسئله اتحاد دمشق با ایران و حزبالله لبنان مربوط است. مطرح کردن قانون سزار در شرایط کنونی در حقیقت قرائت سیاسی حکومت سوریه و ادعای ۱۰ سال گذشته آن است که برای مردم سوریه تکرار میشد و آن اینکه کلیت کشور سوریه مورد هدف توطئهای بزرگ از سوی آمریکا قرار گرفته! حالا این قانون این ادعا را تأیید میکند. اگر قبلا هیچ سوری از این سخنان رژیم اسد قانع نمیشد اکنون این را باور میکنند. با محاصره اقتصادی سوریه سوریها متقاعد شدهاند که واشنگتن با این طرح به مقامات سوریه خدمت رایگان ارائه داده است».
اگرچه قانون «سزار» که آمریکا در حال تدارک آن علیه رژیم سوریه است، در زمان اوباما از سوی کنگره برای بررسی و تصویب تایید شده بود اما اوباما به خاطر رسیدن به توافق اتمی با رژیم ایران، این قانون را منفعل گذاشت و همچنین از قرار دادن نام حزبالله در لیست گروههای تروریستی نیز جلوگیری کرد. اما با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ و ایجاد شرایط جدید بینالمللی و منطقهای اکنون قانون سزار فعال شده و رژیم اسد را در برابر دو گزینه قرار داده است: یا باید به راه حل سیاسی تحت نظارت سازمان ملل، آمریکا، اروپا و روسیه تن در دهد یا محاصره اقتصادی و احتمالا بردن پرونده قانون سزار تحت بندهای شورای امنیت و در نهایت سرنگونی ناگزیر رژیم خود را بپذیرد.
یکی از مهمترین متحدان اسد روسیه است که دیگر قادر نیست از اسد همچنان حمایت کند چون نمیتواند به خاطر او و رژیمی که با اینهمه جنگ و خونریزی هنوز بر بخش مهمی از خاک خود مسلط نیست، برای مقابله با جامعه جهانی سرمایهگذاری و هزینه کند.
مقدمات پنهانی و علنی رژیم سوریه برای مقابله با قانون سزار
هواداران رژیم سوریه میگویند جمهوری اسلامی ایران توانست برخلاف میل آمریکا دو محموله نفتکش را برای ونزوئلا ارسال کند و روسیه و ایران میتوانند رژیم اسد را از مواجهه با بحران ناشی از تاثیرات منفی قانون «سزار» نیز حمایت کنند. این کشورها حاضرند با وجود تحریمها در معاملات اقتصادی با سوریه داد و ستد کنند و این بدان معنی است که ما می توانیم روابط اقتصادی خود را با ایران و روسیه ادامه دهیم؛ به ویژه آنکه شرکت های روسی اجرای پروژههای خود در سوریه را آغاز کردهاند و جنگ اقتصادی بزرگ میان چین و آمریکا میتواند به نفع سوریه تمام شود.
هواداران رژیم اسد همچنین معتقدند که ایالات متحده نمیتواند با فشار و تهدید سوریه را وادار به دادن امتیاز کند چون محاصره اقتصادی مردم را هدف قرار خواهد داد و دولت سوریه طی سالهای بحرانی گذشته نشان داده که در برابر فشارها قدرت ایستادگی دارد. این افراد معتقدند که از راه تفاهم و به دور از تهدید میتوان با رژیم اسد به توافق رسید.
از سوی دیگر مخالفان رژیم سوریه میگویند هماکنون لیره این کشور ارزش خود را از دست داده و با اجرایی شدن قانون سزار اوضاع سوریه بدتر خواهد شد. آنها میگویند شاید قانون سزار نتواند مانع بمباران مناطق مخالفان توسط روسیه یا نقل و انتقال شبهنظامیان فرقهگرای وابسته به رژیم ایران در سوریه شود اما نه روسیه و نه ایران و نه چین قادر به رویارویی با سلاح عظیم اقتصادی آمریکا نیستند. قانون سزار همانطور که روزنامه فرانسوی لیبراسیون تعبیر کرده رژیم اسد را خفه خواهد کرد. علاوه بر این نه روسیه و نه رژیم ایران در وضعیتی نیستند که از نظر اقتصادی بتوانند به سوریه کمک مالی کنند.
تضعیف بیشتر رژیم سوریه از طریق قانون سزار
ایمن عبدالنور رئیس سازمان «مسیحیان سوریه برای صلح» در این مورد به ایندیپندنت گفت، قانون سزار اول برای محافظت از غیرنظامیان سوری در نظر گرفته شده. دوم نوعی تذکر و یادآوری به رژیم اسد درباره این است که چارهای جز راه حل سیاسی وجود ندارد و راه حل نظامی نمیتواند او را از انزوای منطقهای و بینالمللی خارج کند بنابراین عملکرد خود رژیم اسد است که مجازاتهایی را علیه سوریه به همراه آورده است. رژیم با زیر پا گذاشتن قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل بسیاری از تحریمها را به سوریه تحمیل کرده است.
عبدالنور همچنین گفت، قانون سزار عامل فشار دیگری بر رژیم اسد است. این قانون باعث میشود که مناطق تحت کنترل رژیم با کاهش ارزش بهای لیره سوریه و افزایش قیمت کالاها برای مصرفکنندگان روبرو شود؛ هرقدر فشار اقتصادی بر نظام بیشتر شود احتمال شکاف و ریزش در اطرافیان او بیشتر خواهد شد. هماکنون نیز بین بشار اسد و برادرش ماهر و رامی مخلوف پسردایی و بزرگترین تاجر سوریه اختلاف بزرگی به وجود آمده که این اختلاف حتی بر مواضع روسیه در باره برخی امور تاثیر گذاشته است.
همگرایی بینالمللی برای اخراج رژیم ایران از سوریه
ایمن عبدالنور افزود: «رژیم اسد با فاصله گرفتن از رژیم ایران و حزبالله لبنان میتواند خود را از مجازاتهایی که او را تا سرنگونی و محاکمه پیش خواهد برد، نجات دهد. اکنون نوعی همگرایی بینالمللی بر سر طرد رژیم ایران از سوریه وجود دارد. تمام کشورهای همجوار سوریه خواستار اخراج جمهوری اسلامی ایران از سوریه شدهاند؛ وجود رژِیم فرقهگرایی چون حکومت ایران باعث شعلهورتر شدن جنگ و افزایش تنشهای مذهبی خواهد شد بهخصوص که اکثریت جمعیت مردم سوریه سُنّی هستند و مسلمانان شیعه در این کشور کمتر از دو درصدند. آمریکا، روسیه، ترکیه، اسرائیل، اروپا و تمام کشورهای عربی در منطقه خواهان خروج نیروهای رژیم ایران از سوریه و عراق هستند و تمام این کشورها به اسرائیل برای حمله به مواضع جمهوری اسلامی ایران در سوریه چراغ سبز دادهاند».
طرد رژیم ایران و شبهنظامیان فرقهای جمهوری اسلامی از سوریه باعث تضعیف نقش حزبالله خواهد شد. حزبالله در خط امداد ایران- سوریه است که میتواند نفس بکشد؛ با قطع این خط و محاصر اقتصادی لبنان، حزبالله مجبور خواهد شد اسلحه خود را تحویل دولت لبنان دهد و به عنوان یک حزب سیاسی در دولت مدنی این کشور مشارکت داشته باشد وگرنه دولت حزبالله همچنان در دل دولت متعارف لبنان باقی خواهد ماند.
انزوای منطقهای لبنان و جنگ ویرانگر سال ۲۰۰۶ با اسرائیل و جنگ سوریه که همگی به ویرانی لبنان منجر شده خارج از اراده دولت لبنان بوده و تنها حزبالله با برنامهی خارجی [جمهوری اسلامی در ایران] عامل شروع این جنگها بوده است.
اخراج رژیم ایران از سوریه، عراق، لبنان و یمن و محدود کردن جمهوری اسلامی به مرزهای خود و تبدیل آن به حکومتی عادی و نه توسعهطلب که خواهان صدور انقلاب فرقهای و مذهبی خود به منطقه یا آزاد ساختن «بیتالمقدس» باشد به نفع همه کشورها به ویژه خود ایران و مردماش خواهد بود. رژیم ایران طی ۴۰ سال گذشته با سر دادن شعار صدور انقلاب و هزینه کردن صدها میلیارد دلار در خارج برای جنگهای نیابتی خارج از مرزهایش، اقتصاد این کشور را به فروپاشی کامل رسانده و فقر و محرومیت در میان قشرهای زیادی از مردم ایران را گسترش داده است. این سیاست غلط منجر به بدتر شدن اوضاع معیشتی مردم طی دو سال گذشته و آغاز اعتراضات و ناآرامیها در شهرهای مختلف ایران شد. اعتراضاتی که دیر یا زود شاهد موج دیگری از آن خواهیم بود.
*منبع: ایندیپندنت عربی
*نویسنده: سوسن مهنا
*ترجمه وتنظیم از کیهان لندن (تیتر از کیهان لندن است)
آخرین تانگوی خامنهای و اسد در تهران:
گرچه پیرم تو شبی تنگ درآغوشم گیر
تا سحرگه زکنار تو جوان بر خیزم
سوریه ویتنام ج. ا و پوتین خواهد بود شک نکنید
برای رژیم روباه صفتی چون رژیم ولایت فقیه بیرون رفتن از « NPT» سودی ندارد درصورتیکه باقی ماندنش درآن دست کم ابزاری برای کاربردش در«تهدید به بیرون رفتن» از آن همیشه قابل استفاده خواهد بود.
تعداد اندکی از سران و برخی پیروان منتظر الظهورند و هرچه ظلم و جور و فساد بیشتر باشد زمان ظهور نزدیک تر می شود. دستورات فکری از سال های بسیار دور و با تأیید وتأکید فقهای لبنان در دوران صفویه نوشته و اجرا شده است.
اخرین تانگو و اولین سالسا و سومین چاچاچا و همیشه باباکرم ، همش نمایشنامه سیاه بازی ، مافیای سیاست جهانی غرب و شرق می باشد ، این نمایشنامه نامه غارت ، با بیرون بردن محمد رضا شاه پهلوی و جایگزین کردن ، رژیم سرخ و سیاه خمینیسم آعاز و ادامه خواهد داشت ، مگر ملت ایران ناگهان با قیام سراسری مثل جنبش مشروطه از شمال و جنوب و شرق و غرب کشور یکجا بپا خیزند و بدونه عقب نشینی ، سلاح ها را از دست بسیجیان و پاسداران اخوند ها بگیرند ، تا دوباره حکومت ملی قانونی مشروطه به قدرت برگردد و رفاه و امنیت و ارامش و نظم قانون حکمفرما . دراین صورت است که غرب و شرق دست از غارت و کشتار ایران و ایرانی توسط جمهوری جبمی کارتری عقب نشینی خواهند کرد و ملت ایران ازاد از استسمار و استعمار انگلیس و روسیه و چین و امریکا .
به تمام مقدسات عالم سوگند که اگر من به عنوان یک ایرانی می دانستم شیخ محمد یزدی/شیخ مصباح یزدی/شیخ محمد خاتمی/شیخ احمد خاتمی /شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانی / شیخ حسن خاتمی /شیخ محسن قرائتی و…..چنین شخصیتهای بی بدیلی در دناعت/رذالت/مکر ونیرنگ/ظلم وستم به ملت /روی عمر وعاص را سفید می کنند و این همه نسبت به سرنوشت یک ملت لا قید و بی تفاوت هستن صد سال از نظامیان حکومت هم کتک نمی خوردم و به جمهوری اسلامی رای اری هم نمی دادم و اگر چه خود مرحوم امام شخصا فکر اینجا را هم کرده بود والان دیگر هیچ حجت شرعی برای حکمرانی بر نسلی که رای مارا قبول ندارد اصلا وجود ندارد وبهترین گواه بر این مدعا خلافت علی است .
نکته :
با توجه به اینکه دلیل اصلی ارسال پرونده حکومت به سازمان ملل ، تایید حمله موشکی انها به تاسیسات نفتی عربستان عنوان شده است ، درست در زمان ارسال این پرونده ، پایتخت عربستان مورد حمله موشکی قرار میگیرد ! در حالی که همگی فکر میکنند در این موقعیت سکوت و عدم هیچ تحرکی از جانب ملاها و پاسدارها ، لازمه گذر از این شرایط میباشد !
شاید این اتفاقات به عمد و با برنامه صورت میگیرد تا عدم فروش تسلیحات به ایران تمدید شده و متعاقب ان حکومت اسلامی از NPT خارج و برجام از هم پاشیده شود ؟!!
پشت این برنامه چه جریان قوی قرار دارد ؟
اسرائیل یا عمه الیزابت یا روسیه و یا…………………..
در موقعیت حساس و دشمنی ظاهری بین حکومت و نتانیاهو ، اسرائیلی ها بخش فارسی رادیو اسرائیل را به بهانه عدم داشتن بودجه تعطیل کرده اند و ادمی تصورش ان است که دولت اسرائیل با اینهمه ادعای دشمنی با اخوندها می بایست بیشترین وقت و ساعت و بودجه را برای برپایی رادیو و تلویزیون خود بر علیه حکومت را به ان اختصاص دهد ولی بر عکس ان عمل کرده است .
تکلیف عمه الیزابت و انجمن حجتیه و فراماسونری حاکم هم برای بسیاری اشکار است .
شاید روسها هم خروج از برجام را در این موقعیت به نفع خود و به ضرر اروپا میداند ؟!!
شما چه برداشت و تصوری دارید ؟
تحریم به عنوان ابزار سیاست خارجه برای تغییر رفتار و یا تغییر رژیم یک کشور متخاصم نتایج درخور توجهی ندارد.
هیچ تحریمی، بغیر از مورد آفریقای جنوبی، باعث تغییر رفتار نشده است و تنها یک سوم تحریمها باعث تغییر رژیم شده که متعاقبا منجر به جنگ داخلی و یا آشوب و و سر کار آمدن دولتهای ناکارآمد و نامشروع دیگری شده اند.
طبق نظر استاد علوم سیاسی رابرت آنتونی پیپ، میزان موفقیت وتاثیرگذاری تحریم فقط ۴ درصد است.
برای رژیمهای خلافت شیعه، کره شمالی، سوریه وکوبا مگر سرنوشت مردم مهم است؟ برای اینگونه رژیمهای تبهکار، بقای نظام، حفظ امنیت و رفاه نسی پایتخت کفایت می کند. مضافا اینکه احترام به حاکمیت ملی و رژیم حاکم و تمامیت ارضی کشورهای جهان، حتی کشورهای غیر نرمال، از اصول خدشه ناپذیر نظم جهانی است.
مگر همین قصاب سوریه ، در سازمان ملل و کشورهای متمدن غربی وهمچنین سازمانهای جهانی سفیر و نماینده ندارد؟ آیا قابل تصور است که بانکهای سوییس و لیختن اشتاین و سان مارینو و لوکزامبورگ رسما بپذیرند که آن قصاب حساب پس انداز دارد؟ توقیف دارایی او بماند.
از دیگر سو، تحریم هر چقدر هم شدید باشد، باعث ایجاد اقتصادی خودکفا اما مافیایی و زیر زمینی و تبهکارانه می شود که ضمن تضعیف جامعه مدنی وگسترش فقر، منجر به پروار شدن پایوران رژیم متخاضم می گردد.
تحریم اگر با ضرب الاجل، محاصره اقتصادی، تحریم دیپلماتیک، محاصره دریایی، منطقه پرواز ممنوع و همچنین پشتیبانی با اقدامات وعملیات نظامی ، همراه نباشد، در اغلب موارد نه باعث تغییر رفتار و نه تغییر رژیم می گردد.
دو مورد :
۱- تلویزیون ملاها در اخبار امروز صبح خود ، خبر از اصابت چندین موشک به پایتخت عربستان از طرف حوثی ها را اعلام نمود .
۲- بلومبرگ از هدف امریکا غلیه ایران پرده برداشت / جلسه شورای امنیت فردا اغاز میشود .
بنا به گفته برخی از دیپلماتها ، شورای امنیت مذاکرات خود را درباره قطعنامه تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران ، فردا چهارشنبه اغاز میکند !