رفتن هوک و آمدن آبرامز؛ خانه تکانی یا تزئین؟

- شرکت فعال الیوت آبرامز در جلسه روز شنبه شورای امنیت تجربه‌ای خواهد بود برای گمانه‌زنی دقیق‌تر در مورد میزان پشتیبانی اعضای شورا از قطعنامه پیشنهادی آمریکا در رابطه با ادامه تحریم‌های تسلیحاتی علیه جمهوری اسلامی ایران.
- الیوت آبرامز قادر به نگاه داشتن همزمان دو هندوانه بزرگ (ایران و ونزوئلا) در دست نیست و امور ایران در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات ماه نوامبر، بسیار با اهمیت‌تر از آن خواهد بود که بتوان اداره آن را از یک مدیر دومنظوره انتظار داشت.

جمعه ۱۷ مرداد ۱۳۹۹ برابر با ۰۷ اوت ۲۰۲۰


رضا تقی‌زاده – کناره‌گیری برایان هوک مسئول امور ایران در وزارت خارجه آمریکا قبل از انجام  رای‌گیری در اجلاس هفته آینده شورای امنیت نسبت به طرح پیشنهادی واشنگتن برای ادامه تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران را می‌توان نشانه تصمیم کاخ سفید به تغییر راهبرد در برخورد با مسئله ایران تلقی کرد.

مایک پمپئو و الیوت آبرامز

پیش از رفتن مایک پمپئو از سازمان سیا به وزارت خارجه برای جانشینی رکس تیلرسن، سیاست آمریکا در قبال ایران آمیزه‌ای بود از نگاه انتقادی ترامپ به موضوع توافق اتمی ‌اوباما با جمهوری اسلامی و رفتارهای سازشکارانه‌ای که قصد داشت از راه اعمال فشار‌های تدریجی، تهران را به میز مذاکره بازگردانده و به دادن امتیازهایی در مورد فعالیت‌های موشکی و اتمی ‌قانع سازد.

بعد از گمارده شدن توسط پمپئو به عنوان مسئول امور ایران، نوع نگاه و گرایش فکری برایان هوک به موضوع ایران اگر چه تا حدودی تغییر کرد، اما پرداختن به امور تاکتیکی و پرداختن به روابط عمومی ‌در جریان کار، او را از داشتن توجه کافی به هدف‌های راهبردی سیاست خارجی آمریکا و ارزیابی مقطعی و درست از نتایج آن باز داشت.

نخستین بحران داخلی برای برایان هوک که از زمان شروع کار تازه در وزارت خارجه مورد انتقاد شاخه راست جمهوریخواهان آمریکا از جمله نیوت گنگریج رییس پیشین کنگره و نامزد رییس جمهوری قرار داشت، بر سر سپردن مسئولیت کاری به سحر نوروززاده، یکی از کارکنان سابق شورای امنیت کاخ سفید در زمان دولت اوباما که در جریان انجام مذاکرات اتمی ‌شکل گرفت.

سحر نوروززاده که به ظن همکاری با واسطه‌های مذاکرات اتمی ‌با ایران و داشتن تمایلات خاص سیاسی و تدارک سفره هفت‌سین او در کاخ سفید خبرساز شده بود در شروع کار تیلرسن نخستین وزیر خارجه ترامپ، به وزارت خارجه آمریکا به کار دعوت شد.

پیگیری‌های دادستان کل آمریکا در مورد به کار گماردن نوروززاده منجر به حضور برایان هوک در کمیته تخصصی سنا و ادای توضیحات از سوی او در این زمینه شد؛ روندی که در مرحله نخست به برکناری نوروززاده انجامید و متعاقباً به نوعی توبیخ اداری برای برایان هوک و اجبار به « آموزش دیدن در مورد نحوه استفاده از کارکنان در وزارت خارجه». اگر چه پمپئو برای توبیخ هوک از این حد فراتر نرفت.

برایان هوک یک جمهوریخواه دانشگاهی ۵۲ ساله و آشنا با نظریه‌های سیاسی و فلسفه است که  در ابتدای کار با دولت ترامپ هم به جارد کوشنر داماد و مشاور رییس جمهور، مشاوره سیاسی می‌داد و هم به عنوان دستیار نزدیک پمپئو تلاش می‌کرد تا سیاست خارجی آمریکا را در چارچوب قابل فهمی‌ قرار دهد؛ تلاشی که حدود دو سال و اندی بعد، نتایج آن در رابطه با ایران، از جهات مختلف مورد انتقاد قرار گرفت.

واردترین انتقاد به سیاست خارجی ترامپ در قبال ایران که با اعمال «فشار‌های حداکثری» تعریف و شناخته می‌شود، نداشتن هدف راهبردی و محدود بودن به دستاوردهای تاکتیکی است؛ موضوعی که وندی شرمن معاون وزارت خارجه آمریکا در دوران دولت اوباما و یکی از طرف‌های اصلی مذاکرات اتمی ‌با جمهوری اسلامی ایران، روز چهارشنبه ۵ ماه اوت جاری در «انجمن امنیتی اسپن» کلرادو بعد از سخنرانی برایان هوک، ضمن انتقاد از وی بر آن دوباره تاکید کرد.

در دفاع از نتایج سیاست فشار حداکثری در قبال تهران، استدلال توجیهی برایان هوک «ضعیف شدن اقتصاد ایران و محدود شدن فعالیت‌های گروه‌های نظامی دست‌نشانده جمهوری اسلامی در منطقه» است.

حتی در صورتی که این استدلال هوک جایی برای پذیرفتن داشته باشد، در مقابل آن می‌توان استدلال کنت مک‌کنزی فرمانده نیروهای آمریکایی متمرکز در غرب آسیا و خاورمیانه موسوم به «سنتکام» را قرار داد که ماه گذشته طی کنفرانس امنیتی قطر یادآور شد: «جمهوری اسلامیِ ضعیف، خطرناکتر می‌شود!»

حوادث شش ماه گذشته در آب‌های خلیج فارس و حملات موشکی علیه تأسیسات نفتی عربستان، کشتی‌های نفتکش و تجاری و ساقط کردن پهپاد آمریکایی بر فراز آب‌های خلیج فارس نمونه‌هایی است در اثبات نظر ژنرال مک‌کنزی، و نه برایان هوک!

مایک پمپئو در زمان تأیید خبر کناره‌گیری برایان هوک در اشاره به موفقیت‌های او، از آزادی دو شهروند آمریکایی و بازگشت آنها از ایران یاد کرد در حالی که رییس جمهوری آمریکا کشتن قاسم سلیمانی را، در ابتدای ماه ژانویه سال جاری، به عنوان دستاورد بزرگ دولت خود در راه کاهش خطر تروریسم معرفی کرده است- اقدامی ‌که از سوی اداره امور ایران در سازمان سیا و مایک دآندریا، معروف به آیت‌الله مایک، مدیریت و  اجرا شد.

در ماه‌های منتهی به سوم ماه نوامبر که روز برگزاری مرحله اصلی و پایانی انتخابات رییس جمهوری در آمریکا است، سیاست خارجی آن کشور به‌خصوص در قبال چین، روسیه، کره شمالی و البته جمهوری اسلامی ایران مطرح و از سوی ترامپ و رقیب او از حزب دمکرات، جو بایدن، مورد بحث قرار می‌گیرد.

بایدن که در گمانه‌زنی‌های سازمان‌های سنجش افکار عمومی ‌از ترامپ جلو است، با  شرط‌هایی اعلام کرده که در صورت پیروزی دوباره به توافق اتمی ملحق خواهد شد.

قصد ترامپ این است که تا قبل از رسیدن ماه نوامبر و حتی گرمتر شدن تنور انتخابات رمقی در پیکر برجام برای الحاق دوباره آمریکا به آن باقی نگذارد.

با این زاویه، جانشین شدن برایان هوک را توسط الیوت آبرامز که از « نومحافظه‌کار»‌های حزب جمهوریخواه است می‌توان معنی‌دار تلقی کرد.

از زاویه‌ای دیگر، بعد از اتخاذ تصمیم از بالا، تشویق برایان هوک به پریدن، قبل از هل دادن او، می‌توان ضرورت حفظ تداوم اداری در حوزه کاری نسبتا بزرگ برایان هوک در وزارت خارجه را مد نظر قرار داد.

دایره مسئولیت الیوت آبرامز در وزارت خارجه مشابه حوزه کاری هوک در رابطه با ونزوئلاست و هر دو مدیر به‌خصوص در جریان اقدام جمهوری اسلامی برای ارسال چند نفتکش به ونزوئلا، با یکدیگر همکاری نزدیک داشتند.

آبرامز قرار است روز شنبه ۸ ماه اوت همراه با پمپئو در جلسه شورای امنیت حضور یافته و با درخواست برکناری نیکلاس مادورو، خوان گواییدو را به عنوان گزینه قانونی ریاست موقت دولت ونزوئلا معرفی کند.

شرکت فعال آبرامز در جلسه روز شنبه شورای امنیت تجربه‌ای خواهد بود برای گمانه‌زنی دقیق‌تر در مورد میزان پشتیبانی اعضای شورا از قطعنامه پیشنهادی دیگر آمریکا در رابطه با ادامه تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران، و طراحی نقشه راه برای هفته‌های منتهی به ۱۸ اکتبر و زمان پیش‌بینی شده برای لغو تحریم‌های تسلیحاتی علیه جمهوری اسلامی ایران.

در این مرحله هنوز زود است که آمدن آبرامز بجای هوک را به عنوان نشانه خشن‌تر شدن سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران تلقی کرد؛ هرچند آبرامز  دست راستی‌تر و فردی قاطع‌تر از برایان هوک است.

آنچه قطعی است آبرامز قادر به نگاه داشتن همزمان دو هندوانه بزرگ (ایران و ونزوئلا) در دست نیست، و امور ایران، در صورت پیروزی ترامپ در انتخابات ماه نوامبر، بسیار با اهمیت‌تر از آن خواهد بود که بتوان اداره آن را از یک مدیر دومنظوره انتظار داشت.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=206873

7 دیدگاه‌

  1. آرش

    هر موجود زنده ای قبل از مرگ دست و پا میزند جمهوری اسلامی هم ازین امر مستثنی نیست لذا موشک پرانی ها و خرابکاری های جمهوری اسلامی را باید آشوب های قبل از مرگش دانست

  2. سایه

    سیاستگزاری درمسائل پیچیدهٔ ژئوپولیتیک به زمان نیاز دارد ، بویژه اگر این سیاست درجهت عکس منافع ابرقدرتهای دیگری چون دولتهای اروپائی ، روسیهٔ پوتین و ابرقدرت تازه بدوران رسیده وزیاده خواهی چون چین کمونیست «کاپیتالیستی» باشد که تازه از خواب قرنهای فقروفلاکت بیدار شده وجهان را میدان تاخت وتاز خود می انگارد.
    پرزیدنت ترامپ که ایران شاهنشاهی ، دوست و هم پیمان قدرتمند سابق آمریکا را بچشم خود دیده وبه تأثیرمثبت حظور آن درپیشرفت رفاه وآرامش اجتماعی منطقه آگاهی داشت ، امروز دراین منطقهٔ پراهمیت جهان ، دوستی که آمریکا بتواند روی آن حساب کند نمی بیند. ترکیهٔ اردوغان دریک عقب گرد دویست ساله بدنبال رؤیای واهی «خلافت عثمانی» قدم برمیدارد ، عربستان سعودی همان صندوقدارقدیمی چاههای نفت باقی مانده وامیرنشین ها به بازار فروش کالاهای لوکس اروپائیان درمنطقه تبدیل شده اند ـــ وعراقی که آزاد کردنش ازدست یک دیکتاتوری خون وجنون نژاد پرستی عربی (نوع جمال عبدالناصر مصری) ، هزاران میلیارد دلاربرای آمریکا خرج برداشته بود سالهاست به میدان جنگهای خونین و وحشیانهٔ فرقه های اسلامی تبدیل شده است.
    او میداند که آمریکا درخاور میانه نمیتواند تنها به یک دوست ومتحدی چون اسرائیل که خودش هیچ پایگاه محکمی درآن منطقه ندارد بسنده کند ؛ نیم قرن اغتشاشات اجتماعی وجنگ وجدالهای وحشیانهٔ خونین درمنطقه ثابت کرده که هیچ کشوردیگری نمیتواند جای ایران شاهنشاهی را بگیرد.
    درچنین اوضاعی ، برای مقابله با حریفان خارجی ، اوناگزیر است که برای ادامه وپیش بردن سیاستهای ژئوپولیتیک خود نخست حریفان داخلی خود را از سر راهش بردارد ؛ درانتخابات ریاست جمهوری آیندهٔ آمریکا پیروز شود ، آنگاه به سراغ حریفان خارجی برود — و مردم ایران را برای آزاد کردن کشورشان ازاشغال نظامی یک گروه تروریستی اسلامی یاری دهد.

  3. علي تبريزلي

    جناب توماس جفرسون،
    شما معاون ممد جوات ظریف هستین؟
    رژیم ایران و ونزوئلا در آستانه فروپاشی اقتصادی و سیاسی است. وقتی میگی که تحریمات موثر تبوده، حتما از وضع ایران خبر نداری. فقط نگاهی به ارزش پول ملی بکن و تورم و فساد و دزدی و فرار کله گنده ها.
    تحلیل شما غلط اندر غلط است.

  4. یک جوان از نسل سوخته

    با درود،

    زنده یاد فریدون فرخزاد: خاک بر سر ملتی که منتظر چراغ سبز آمریکاست!
    زبانزد ایرانی: کس نخارد پشت من – جز ناخن انگشت من

    تجربه جهانی و البته واقع گرایانه: تا مردم خیابان های سراسر کشور را برای مدت طولانی تسخیر نکنند، کسی حمایت نمیکند!
    پس نیاز به اعتصابات و اعتراضات سراسری است!

    به باور من اهریمنان پشت پرده سیاستهای خارجی کشورهای غربی بویژه انگلیس که این رژیم را برای ایران آوردند، همچنان خواهان ماندگاری آن هستند. کافی است یک نگاهی به رسانه ها و اپوزیسیون قلابی که برای ما درست کردند، بکنید.

  5. توماس جفرسون

    بنظرم، در تغییرات اخیر وزارت خارجه باید نکاتی را در نظر گرفت:

    خامنه ایی در آخرین نطق خود در مخفیگاه ضد کرونا اش گفت که ترامپ می خواهد از مذاکره برای تبلیغ انتخاباتی استفاده نماید. یعنی او همچنان بر رویکرد عدم مذاکره و عدم تاثیر فشار حداکثری پایبند است.

    سفرهای گسترده برایان هوک به منطقه و کشورهای اروپایی برای ایجاد یک اجماع هر چند نیم بند برای مکانیزم ماشه و بازگشت تحریمها بنظر نمی رسد موفقیت آمیز بوده باشد.

    از سویی دیگر، برایان هوک می داند که قطعنامه آمریکا برای تمدید تسلیحاتی با شکست مواجه خواهد شد.

    با شکست قطعنامه و عدم وجود اجماع حداقلی برای مکانیزم ماشه، روندی پر درد سر و دست اندازی آغاز خواهد شد که از هم اکنون شکست آن مشخص است و هوک نمی خواهد خود را درگیر چنان شلم شوربایی نماید.

    سیاست فشار حداکثری آمریکا نه تنها باعث تغییر رفتار رژیم نشده، بلکه زمان فرار هسته ایی برای دستیابی رژیم به بمب اتمی nuclear breakout window را از دو سال به چند ماه کاهش داده است.

    پامپئو در پیام خود، بدرستی بزرگترین دستاورد هوک را کمک او به آزادی زندانیان آمریکایی بیان کرد.

    سه ماه پیش، بازرس کل وزارت خارجه آمریکا به نام استیو لینیک اخراج شد و جانشین او‌نیز، استفان آکارد، یک روز پیش از هوک، از سمت خود کناره گیری کرد. اینها نشان از هرج و مرج در وزارت خارجه است.

    پس از یکسال و‌نیم، الیوت آبرامز به دستاورد چشمگیری در زمینه تغییر حکومت ونزوئلا دست نیافته است و این در حالیست که یک رییس جمهور آلترناتیو به نام گوایدو نیز وجود دارد. توجه شود که تغییر حکومت بسیار ساده تر از تغییر نظام سیاسی است و علی رغم شرایط مناسب، سیاست آمریکا در زمینه حکومت مادورو با شکست مواجه شده است.

    خلافت شیعه با کمک مشاوران آمریکایی اش ( از حزب دموکرات و همچنین لابی های قدرتمند ایرانی تبار)‌ بخوبی دریافته است که سیاست خارجی ترامپ فاقد یک راهبرد منسجم و جامع است و صرفا به رفتارهای نمایشی و تصمیمات تاکتیکی محدود است. درگیر شدن ترامپ در ماجرای تیک توک و توییتهای بچه گانه اش و دعوت مداوم از دیکتاتورها و‌جنایتکاران جهان سومی تا حد قربان صدقه رفتن، برای مذاکره تنها مثالهایی از این معضلات هستند.

    سیاست فشار حداکثری، همچون سیاست گفتگوی انتقادی، سیرک گفتگوی تمدنها، سیاست چماق و هویج، مذاکرات محرمانه، معاشقه مخفیانه، تحریمهای گسترده و اشاره مداوم به گزینه های روی میز، شکست خورده است.

    اگر تحریم و فشار حداکثری با اولتیماتوم، منطقه پرواز ممنوع، محاصره دریایی، تحریمهای دیپلماتیک، عملیات نظامی و در نهایت تهدید به اقدام گسترده نظامی همراه نباشد، صرفا باعث بدبختی مردم عادی و افزایش فشار و سرکوب و فساد و فلاکت و ادامه حیات نکبتبار رژیم خواهد شد.

    البته همواره عوامل غیر قابل پیش بینی بخصوص در ماه های منتهی به انتخابات همچون غافلگیری ماه اکتبر October surprise و اقدامات اسراییل، ممکن است همه معادلات را بهم زند و‌آرزوهای بزرگ خلافت شیعه را به باد فنا دهد.

  6. Dalile

    from Iran Wealth there is a big support from USA and England for Mollah regime in Iran to steal more

  7. پیمان جهان بین

    کسی میگفت وقتی خدا و آمریکا ، ایران را فراموش میکنند ، وای بر حال ما ، سگ میزند ، گربه می رقصد . تکلیف خداوند که معلوم شد ، بفرمائید بندگان نا شکر و نا سپاس ، آغا را از کره ماه نازل کرد م، دست خالی که نمیشد ، شارلاتان قرن با قتل عام ، جنگ و قحطی ، زلزله ، سیل و در مسیر سیل خوشک سالی ، آتش در جنگلها ، نشستن کشتی ها در دریای خزر دزدیده شده در لجن ، تاج دماوند پر شکوه ، زرد و غمگین و پای شریفش طعمه دهان آخوند غارتگر زمین خوا ر . سالهاست رنگین کمان نمی بینی ، ماههاست خورشید به رنگ خون . وقتی که آغا به جهنم سفر کرد این روضه خوان ، قاتل و فاسد و بنگی و معتاد را به ما داد که هر صبح سحرگاهی با امام غائب بدون کارت تلفن و مجانی گپ تلفنی دارد و با اشاره دست چلاقش صدها جوان بر سر دار .
    در آمریکا ، رئیس جمهور دروغگو ، تا ماه پیش بیست هزار دروغ ، هیچکس فکر نمی کرد شماره ۴۵ بدترین ، سیاه قلب ترین ، فاسد ترین ، روانی ترین باشد ، ما نیکسون و کارتر را تجربه کرده بودیم .
    روزگار غریبی است نازنین ! یادت بخیر احمد شاملو ، چند روز پیش سالروز رفتنت بود ، ای کاش هنوز بودی و میدیدی و میگفتی که روزگار امروز ما در چه حال و قرار است ، ای کاش !

Comments are closed.