مسابقات دوچرخه‌سوارى دور فرانسه بزرگترین رقابت‌هاى بین‌المللى دوچرخه‌سواران جهان امسال دو ماه دیرتر از هر سال به خاطر شیوع ویروس کُرونا، روز بیست و نهم ماه اوت از بندر زیباى نیس در جنوب این کشور آغاز مى‌شود و روز بیست ماه سپتامبر ۲۰۲۰ در پاریس به پایان مى‌رسد.
این مسابقات سه هفته ادامه خواهد داشت و طى آن ١٧۶ شرکت کننده ٣۴٨٠ کیلومتر رکاب خواهند زد. دوچرخه‌سواران باید در طول این مدت از پنج گردنه کوهستانى عبور کنند و سه بار نیز بایستى از ارتفاع دو هزار متر فراتر بروند.
از سال ١٩١٩ در این رقابت‌ها قرار شد دوچرخه‌سوار پیشتاز در هر مرحله پیراهن زرد به تن کند. البته پیراهن طلایى را نیز مى‌تواند بپوشد اگر در تمام مراحل قبل از دیگران به خط پایان رسیده باشد. روژه کریستف در سال ١٩١٩ پیراهن طلایى را از آن خود کرد.
در سال ١٩٠۴ چهار دوچرخه‌سوار که رکوردى بالاتر از دیگران داشتند، با حیله‌گرى بخشى از مسیر دور فرانسه را با قطار مسافرى طى کردند و دقایقى قبل از رسیدن به خط پایان از قطار پیاده شدند و شاد و سرحال با دوچرخه وارد خط پایان شدند. اما داوران مچ آنها را گرفتند و از دور مسابقه حذف شدند.
هنرى کرنت قهرمان دوره قبل در سال ١٩٠۴ به دلیل خوردن گوشت مرغ مسموم که عمدا به او تعارف شده بود، دچار خواب‌آلودگى شد و حین رکاب زدن از دوچرخه افتاد.
در سال ١٩١٣ اوژن کریستف در مرحله کوهستانى با هجده دقیقه اختلاف پیشتاز رقابت‌ها بود. ولى به دلیل نقصى که در چرخ جلو دوچرخه اش بوجود آمد، مجبور شد دوچرخه را ١٠ کیلومتر تا رسیدن به یک آبادى و تعمیر آن روى شانه‌اش حمل کند.
در سال ١٩٨٩ گرگ لمون اهل آمریکا با وجود برجاى ماندن چندین ساچمه در بدنش، برنده «تور دو فرانس» شد. شوهر خواهر او هنگام شکار بجاى یک پرنده به پاى گرگ شلیک کرده بود.
میگوئل ایندوراین دوچرخه‌سوار اسپانیایى نخستین فردى بود که پنج بار متوالى در سال‌هاى ١٩٩١ تا ١٩٩۵ قهرمان این تورنمنت شد.
در فاصله سال‌هاى ١٩٨٩ تا ١٩٩۶ به برنده مسابقات دور فرانسه، یک آپارتمان در منطقه مرلین پاژ پاریس به ارزش ١٢٠ هزار فرانک هدیه داده مى‌شد. اما کلیه برندگان در همان محل آپارتمان خود را زیر قیمت مى‌فروختند. در سال ١٩٩٨ به برنده مسابقات دور فرانسه یک اتومبیل پژو اهدا گردید.
«تور دو فرانس» در طول این سال‌ها چندین تلفات داشته است. در سال ١٩١٠ آدولف هیلرى دوچرخه‌سوار فرانسوى در روز استراحت در حال شنا در ریویراى فرانسه غرق شد. در سال ١٩٣۵ فرانسیسکو سپدا اسپانیایى از دوچرخه به دره کول دو گالیبیه سقوط کرد و کشته شد. در سال ١٩۶٧ تام سیمپسون از بریتانیا در مسیر صعود به کوهستان مونت ونتو به دلیل دوپینگ و استفاده از مواد نیروزا دچار ایست قلبى شد و درگذشت. در سال ١٩٩۵ نیز فابیو کازارتلى دوچرخه‌سوار ایتالیایى در مرحله پانزدهم در سرازیرى کول د پورته به علت سقوط از دوچرخه جان باخت. برگزارکنندگان مسابقات به احترام او مرحله شانزده را لغو کردند.
گفتنى است که در سال ١٩١٣ از مجموع ١۴٠ شرکت کننده تنها ٢۵ نفر به خط پایان رسیدند.
از سال ١٩٠٣ تا کنون فرانسه سى و شش بار، بلژیک نوزده بار، آمریکا یازده مرتبه، ایتالیا هشت بار و لوکزامبورگ چهار دور برنده این بزرگترین مسابقات دوچرخه‌سوارى جهان شده‌اند.
جالب است بدانید که برگزارى رقابت‌هاى دوچرخه‌سوارى فرانسه ایده یک خبرنگار ورزشى دوچرخه‌سوار بود. بدین ترتیب دوچرخه‌سوارى رونق بیشترى گرفت و روزنامه او به ویژه در زمان برگزارى این مسابقات تیراژ چشمگیرى پیدا کرد و این سرآغازى بود براى دوچرخه‌سوارى در سطح حرفه‌اى و رویدادى را رقم زد که سایر تورهاى بزرگ اروپایى تا کنون توان رسیدن به کیفیت، هیجان و فراگیرى آن را در سطح جهان نداشته‌اند.
رقابت‌هاى دوچرخه‌سوارى دور فرانسه بانوان هم که قرار بود روز نوزدهم ژوئیه از خیابان شانزه لیزه پاریس شروع شود، به زمان دیگرى در طول مسابقات مردان موکول خواهد شد.
