دولت حاضر نیست حقوق و دستمزد کارگران را بنا بر قانون و همسان با هزینه سبد معیشت تعیین کند و با مصوبات مختلف از دستمزد آنها میزند اما اعلام کرده می‌خواهد به آنها یارانه‌ای در قالب کارت خرید کالا بدهد.
بر اساس قانون روند تعیین رقم دستمزد کارگران باید متناسب با نرخ تورم و رقم هزینه «سبد معیشت» باشد اما هر سال حقوق آنها فاصله بیشتری با نرخ تورم پیدا می‌کند و به گفته خود کارگران دچار دستمزدهای آنها گرفتار «عقب ماندگی از نرخ تورم» شده است.
از سال گذشته با سرعت گرفتن روند افزایشی تورم، کارگران بر تعیین رقمی برابر با خط فقر به عنوان مبلغ حداقل حقوق بودند. دولت اما بی‌اعتنا به سرنوشت میلیون‌ها خانواده کارگری حقوق آنها را کمتر از یک سوم رقم خط فقر تعیین کرده است.
بر اساس مصوبه فروردین‌ماه شورای عالی کار حداقل حقوق کارگران در صورت دریافت همه مزایای شغلی، رقمی حدود ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تومان بود در حالی که در همان ماه محاسبات نشان از این داشت که خط فقر حدود ۸ میلیون تومان در ماه برای یک خانواده ۴ نفره است.
پس از اعتراضات گسترده کارگران تصمیم نمایندگان دولت و نمایندگان کارفرمایان در شورای عالی کار این شد که حق مسکن کارگران از ۱۰۰ هزار تومان به ۳۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کند. دولت با بیش از ۳ ماه تأخیر و در امردادماه جاری افزایش حق مسکن را تصویب و اعلام کرد ۲۰۰ هزار تومان افزوده شده بر مبلغ حق مسکن از حقوق تیرماه کارگران قابل محاسبه است.
در شرایطی که نرخ حقوق و مزایای کارگران سالانه تعیین و از ابتدای فروردین تا پایان اسفندماه هر سال لازم‌الاجرا است اما دولت افزایش حق مسکن را که با تأخیر تصویب کرده بود برای فصل بهار سال جاری اجرایی ندانسته. به این ترتیب دولت سه ماه حق مسکن یعنی ۶۰۰ هزار تومان را از جیب هر کارگر کم کرد!
در شرایطی که کارگران حتی با دریافت حق مسکن ۳۰۰ هزارتومانی باز درآمدی کمتر از یک سوم خط فقر که این روزها به ۹ میلیون تومان در ماه نزدیک شده، دارند اما دولت و مجلس شورای اسلامی برای دلخوش کردن آنها وعده ارائه «کارت خرید» یا «کوپن الکترونیکی» را به آنها داده‌اند.
حالا در شرایطی که کارگران خواهان تعیین دوباره دستمزد متناسب با هزینه واقعی سبد معیشت هستند، مجلس شورای اسلامی و دولت به دنبال طرح‌هایی حمایتی از کارگران هستند. این طرح‌ها معمولا کوتاه‌مدت است که به درستی نیز اجرا نمی‌شوند.
یکی از طرح‌های حمایت از معیشت کارگران که در ماه‌های پیش مطرح شد، یارانه‌ای کردن کالاهای اساسی یا همان ارائه کوپن بود. دولت چندین بار بازگرداندن کوپن را در دستور کار قرار داد اما بعد به فراموشی سپرد. حالا اما نمایندگان یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی به دنبال بازگرداندن کوپن به زندگی مردم هستند.
این در حالیست که فعالان کارگری چندان موافق چنین طرح‌هایی نیستند. فرامرز توفیقی رئیس کمیته دستمزد کانون عالی شورای کار معتقد است که با کوپنی کردن کالاها، هم گروه‌های بسیاری از دریافت کالاهای ضروری ارزان‌تر محروم می‌شوند و هم روند گرانی کالاها در بازار آزاد تداوم خواهد داشت.
در روزهای گذشته نیز علی بابایی رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی از وعده محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای ارائه کارت خرید کارگری خبر داد.
علی بابایی گفته که «با اجرایی شدن این طرح جامعه کارگری به میزان ۱۰ الی ۱۵ میلیون تومان با اقساط سه ساله مورد حمایت قرار خواهند گرفت.»
رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی تأکید کرده که «تقریباً ۴۵ میلیون نفر جامعه کارگری کشور با این طرح مورد حمایت قرار می‌گیرند.»
بسیاری از فعالان کارگری به این اقدام حمایتی نیز با دیده تردید و نگرانی نگاه می‌کنند. علیرضا حیدری فعال کارگری به خبرگزاری ایلنا گفته است: «اجرای این طرح بسیار مهم است. چند ملاحظه در مورد کارت‌های اعتباری وجود دارد. قرار است اعتباری در نظر گرفته شود و در سه سال به صورت قسطی افراد پول را برگردانند. نرخ سود این کارت‌ها چقدر است؟ آیا فقط کارمزد بانکی، یعنی کمتر از چهار درصد، را دریافت می‌کنند یا قرار است سود بیشتری در نظر گرفته شود؟ احتمالا کارت‌های اعتباری امکان خرید کالا از برندهایی تعیین شده و مکان‌هایی مشخص را فراهم می‌کند. بر این اساس با یک خرید کاملا آزاد سر و کار نداریم. در چنین شرایطی اخذ سودی بیشتر از کارمزد بانکی، ارزش کار را از بین می‌برد. در واقع قرض به کارگران در قالب اعطای کارت خرید باید قرض‌الحسنه باشد.»
در گزارش خبرگزاری ایلنا آمده است: «شروع طرح چه زمانی است؛ آیا این پرداخت فقط یک بار است یا به محض خالی شدن، دوباره شارژ می‌شوند و از همه مهمتر، سود اقساط چقدر است؟ اگر قرار باشد این طرح حمایتی، تا حدودی خلاءها و کاستی‌های مزد ۹۹ را برطرف کند، باید چندوچون و شرایط آن تا انتهای همین تابستان مشخص شود تا کارگران در نیمه دوم سال بتوانند از این حمایت بهره‌مند گردند؛ با این حال به نظر می‌رسد تا عملیاتی شدن این طرح که در ژانرِ «حمایت‌های غیرنقدی» قرار می‌گیرد، راه بسیار درازی در پیش است و باید همچنان منتظر ماند.»
این رژیم هرآنچه که میخواد به مردم میخورانه این مردم بی سرپناهند این رژیم مدام به این مملکت تئوری های مسحک میده