با رد درخواست اعاده دادرسی هفت زندانی سنی مذهب محکوم به اعدام توسط دیوان عالی کشور، نگرانی بابت اعدام آنها افزایش یافته است.
دیوان عالی کشور، درخواست اعاده دادرسی انور خضری، کامران شیخه، فرهاد سلیمی، قاسم آبسته، خسرو بشارت، ایوب کریمی و داود عبداللهی، هفت زندانی محکوم به اعدام سنی مذهب محبوس در زندان «رجایی شهر» کرج را رد کرد. گزارش سازمانهای حقوق بشری پیشتر نسبت به «پروندهسازی» برای این متهمان هشدار داده بودند.
به گزارش وبسایت «هرانا» این هفت زندانی از تاریخ ۱۶ آذرماه سال ۸۸ و در رابطه با پرونده قتل ماموستا «عبدالرحیم تینا» بازداشت و از آن زمان تا کنون در زندانهای اورمیه و «رجاییشهر» محبوس هستند.
در ادامه گزارش خبرگزاری هرانا آمده که «با برگزاری جلسات محاکمه، این زندانیان در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اعدام محکوم شدند. حکم صادر شده اما در دیوان عالی کشور توسط قاضی علی رازینی نقض شد.»
پس از ۹ سال بلاتکلیفی در تاریخ ۱۷ تیرماه ۹۷ حکم سه تن از زندانیان با آنها ابلاغ شد و بر اساس این حکم انور خضری و خسرو بشارت به اتهام مشارکت در قتل هر یک به تحمل ۱۰ سال حبس و کامران شیخه نیز به اعدام محکوم شد. در اردیبهشت ماه امسال، انور خضری، قاسم آبسته، داود عبدالهی و ایوب کریمی ۴ تن از متهمین این پرونده جهت بازجویی و انجام آزمایش DNA به مدت ۳ روز در سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره آگاهی شاپور تهران نگهداری شدند.
پرونده این افراد نهایتا جهت بررسی مجدد به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران ارجاع و جلسه دادگاه آنها طی روزهای ۲۷ تا ۲۹ خردادماه ۹۸، برگزار شد. گفته میشود با وجود حضور وکیل متهمین در جلسه دادگاه، از سوی قاضی و نماینده دادستان حق صحبت و دفاع از متهمین به وی داده نشد. قاضی ابوالقاسم صلواتی در نهایت مجددا حکم اعدام این افراد را صادر و پرونده بار دیگر جهت بررسی به شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی علی رازینی ارجاع شد و این حکم در دیوان عالی کشور نیز تایید شد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران گزارش داده که «این هفت نفر از سال ۱۳۸۸ تا کنون در سناریوی ساخته و پرداخته وزارت اطلاعات به اتهام قتل ماموستا «عبدالرحیم تینا» بازداشت و زندانی شدهاند. «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروههای سلفی»، «افساد فیالارض» و «محاربه» از جمله اتهامهای دیگر این زندانیان اعلام شده است. این زندانیان تاکنون بارها به شیوههای مختلف از جمله اعتصاب غذا، به شرایط خود اعتراض کردهاند.»
قاسم آبسته یکی از هفت متهم محکوم به اعدام، چندی پیش طی نامهای خطاب به مسئولان زندان گفته است حالا که بدون درمان رهایم کردهاید، لااقل اعدامم کنید از شرّ درد خلاص شوم.
خبرگزاری هرانا نیز مینویسد خسرو بشارت یکی از این زندانیان رنجنامهای در این خصوص نوشته است. وی در بخشی از این نامه از شکنجههایی که در دوران بازجویی جهت اخذ اعترافات اجباری بر خود و دیگر همپروندهای خود رفته نوشته است: «ر بهمن ماه سال ۱۳۸۸ بود که توسط اطلاعات شهرستان مهاباد دستگیر شدم و بلافاصله من را به بازداشتگاه اطلاعات ارومیه انتقال دادند. مدت یک ماه کامل در سلول انفرادی انواع شکنجه های مختلف را روی من پیاده کردند. خیلی مواقع از ۱۲ شب به بعد تا صبح با ایجاد صداهای وحشتناک و صدای ناله و فریاد کسی که دارد شکنجه میشود ترس و لرز را به تمام بدنم وارد میکردند و تا صبح از ترس نمیتوانستم بخوابم و با اینکار بشدت من را آزار و شکنجه روحی می دادند. برای مدتهای طولانی از پشت دستهایم را با دست بند می بستند؛ طوری که از درد دستهایم به خود مینالیدم. بارها من را ساعتها با دست بند به سقف آویزان می کردن و بارها من را به تختی بسته و با کابلهای برق فشار قوی دو رشته و سه رشته محکم به کف پاهایم ضربه میزدند؛ طوری که نزدیک بود مغزم از دهانم بیرون بیاید و چشمهایم از حدقه جدا شود و قلبم داشت میترکید. این شکنجهها سه هفته ادامه داشت و بعد از آن من را به دستگیری اعضای خانوادهام تهدید میکردند و در آن هنگام زیر این شکنجهها و تهدیدات، بازجوی پرونده اتهامات دیکته شده به من را خودش مینوشت و از من به زور پای همان برگه امضا و اثر انگشت میگرفت؛ در حالی که در آن حال اصلا انگار در دنیا نبودم و نمیدانستم چه چیز را دارم امضا میکنم. در هنگام بازجوییها به من دیکته میکردند که عضویت در القاعده و مشارکت در قتل یک سرباز که نگهبان یک بانک بوده و با ماشین به قتل رسیده را بر عهده بگیرم.»
انور خضری یکی دیگر از این هفت زندانی در بهمن ماه ۹۷ طی نامهای سرگشاده نوشته بود که در مدت بیش از ۹ سال، ۶ بار زندان و ۱۸ بار بند او عوض شده و حدود ۲۲ بار بدون هیچ دلیل موجهی به انفرادی و قرنطینه منتقل شده است.
انور خضری از «کارشکنی قضات، دخالت وزارت اطلاعات در پروندهها و هماهنگی سازمان زندانها با آنها» به عنوان مثلثی نام برده که به شکلی سیستماتیک حقوق متهمان را نقض میکنند.
او همچنین نسبت به تحمیل وکلای تسخیری برای متهمان اعتراض کرده و در ادامه گفته بود که قاضی صلواتی به خاطر مشکلات شخصی با محمود علیزاده طباطبایی، وکیل دادگستری متهمان را در وضعیتی بلاتکلیف نگه داشته است. در این نامه همچنین جزئیات شکنجه، اعترافات اجباری و تصویربرداری اعترافات وی آمده بود.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران نیز درباره انور خضری نوشته است: «در تیرماه ۹۸ قبل از شروع جلسه دادگاه، در اتاق انتظار، نمایندگان وزارت اطلاعات انور خضری را تهدید کردند. در طول جلسه دادگاه نیز با توهین و به سخره گرفتن دفاعیات متهمین، سعی در ممانعت از پاسخگویی آقای خضری در بیان واقعیات پرونده سازی اطلاعات را داشتند. این ممانعت از حق دفاع از خود، سبب واکنش آقای انور خضری و درگیری لفظی وی با نماینده تام الاختیار وزارت اطلاعات شد. طی جلسه دادگاه قاضی صلواتی و دیگر نمایندگان وزارت و دادستان به خاطر دفاع از خود علیه وی اعلام جرم کرده و او را از جلسه دادگاه بیرون کردند. طبق گفته شاهدان عینی، نماینده وزارت اطلاعات در بیرون از دادگاه زندانی عقیدتی سیاسی انور خضری را تهدید کرد که حکم اعدامش را خواهد گرفت و خود شخصا چهارپایه اعدام را از زیر پایش خواهد کشید.»
این هفت زندانی که در بند ۷ زندان «رجایی شهر» کرج محبوس هستند در حالی زیر حکم اعدام قرار دارند که اعدام مخفیانه و ناگهانی نوید افکاری، نگرانی بابت اعدام این زندانیان را به شدت افزایش داده است.