نمایندگان مجلس شورای اسلامی هفته گذشته طرحی را با عنوان «جهش تولید و تأمین مسکن» به تصویب رساندند. اکنون تعدادی از پژوهشگران اقتصادی در نامهای به محمدباقر قالیباف هشدار دادند این طرح فسادآمیز و موجب تورم بیشتر در بازار مسکن خواهد بود.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی هفته گذشته دو فوریت طرحی با عنوان «جهش تولید و تأمین مسکن» را تصویب کردند. بنا به ادعای طراحان هدف این طرح «افزایش عرضه مسکن به منظور تسهیل شرایط خانهدار شدن افراد فاقد مسکن وخانهاولیها» و «کمک به تسهیل ازدواج جوانان از یکسو، بهبود شرایط اشتغال و مقابله با بیکاری» عنوان شده است.
استفاده از منابع داخلی بانکها، واگذاری زمین ۹۹ ساله به متقاضیان واجد شرایط و همچنین دریافت یک شکل جدید از مالیات بخش مسکن سایر ابزارهایی است که در این طرح در نظر گرفته شده است.
همچنین بر اساس این طرح، در حوزه تامین منابع مالی برای ساخت مسکن دولت موظف شده است تا نیاز سالانه مسکن کشور را بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی مستند به مطالعات طرح جامع مسکن، در مناطق شهری و روستایی تأمین کند. در این زمینه بازنگری طرح جامع مسکن با نیازسنجیها و بازنگریهای مورد نیاز مورد تأکید قرار گرفته است.
در صورت تصویب نهایی دولت موظف میشود در چهار سال نخست اجرای طرح به نحوی برنامهریزی و اقدام کند تا سالانه حداقل یک میلیون واحد مسکونی در مناطق شهری و روستایی کشور احداث و عرضه شود.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی ساز و کاری را برای تأمین مالی این طرح و تأمین زمین مورد نیاز ساخت سالانه واحدهای مسکونی نیز تعیین کردند. بر این اساس منابع مالی مورد نیاز این طرح از منابعی که با بازگشت اقساط وامهای مسکن مهر ایجاد میشود تأمین خواهد شد.
همچنین بانکها و موسسات اعتباری مکلف میشوند حداقل ۲۵ درصد (۲۰ درصد به ساخت واحدهای موضوع این طرح و ۵ درصد به سرفصلهای مربوط به خرید و تعمیرات مسکن) از تسهیلات پرداختی از محل منابع داخلی خود را در هر سال مالی با نرخ سود مصوب شورای پول و اعتبار به بخش مسکن اختصاص دهند.
اکنون تعدادی از پژوهشگران اقتصادی در نامهای به سردار محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی نسبت به فسادزایی و تورمزایی این طرح هشدار و خواستار لغو آن شدند.
در نامه پژوهشگران اقتصادی آمده که «این طرح دارای اشکالات متعدد در نظام تأمین مالی است که بزرگترین مشکل آن در نحوه تأمین منابع لازم برای این طرح است. در این طرح بانکها موظف شدهاند که حجم تسهیلات اعطایی به بخش مسکن را تا ۲۵ درصد از کل تسهیلات افزایش دهند که با فرض رشد ۲۰ درصدی تسهیلات در سال آینده، حجم آن برابر ۳۰۰ هزار میلیارد تومان خواهد بود. با توجه به اینکه منابع موجود در نظام بانکی به دلیل رکود اقتصادی و مضیقه بسیاری از صنایع، قفل شده است و منابع اختصاص یافته به تولید نیز دچار محدودیتهای جدی است، تحقق این حجم از تسهیلات برای بخش مسکن لاجرم یا باید از طریق کاهش سهم باقی بخشهای اقتصاد حاصل شود و یا با افزایش شدید نقدینگی. اولی موجب ضربه به بدنه نحیف تولید کشور میگردد و دومی باعث افزایش شدید تورم و فشار بر اقشار ضعیف کشور.»
در ادامه این نامه آمده است: «تأمین مالی این طرح صرفاً با افزایش نقدینگی و با ایجاد تورمهای بالا ممکن خواهد شد. امری که خصوصاً در شرایط فعلی اقتصاد ایران فشار بیشتری بر نرخ ارز و بر اقتصاد ایران بار خواهد کرد و کمر توده مردم را زیر بار سنگین تورم بیش از پیش خم خواهد کرد.»
نویسندگان این نامه افزودهاند: «از مهمترین آسیبهای دیگر طرح پیشنهادی بکارگیری ایده شکستخورده و فسادآمیز قیمتگذاری در تأمین مصالح اصلی ساختمانی است. قیمتگذاری دستوری مصالح ساختمانی از سویی منجر به ایجاد یک بوروکراسی مضاعف و فسادانگیز و از سوی دیگر منجر به کاهش کیفیت مصالح و اجرا و در نتیجه مخاطرات ساختمانهای ناایمن برای اقشار غیرمتمول که مخاطبان اصلی این طرح هستند خواهد شد.»
پژوهشگران اقتصادی تأکید کردهاند که «ایرادات و ابهامات متعدد دیگری در مورد ابعاد این طرح عظیم اقتصادی وجود دارد که ذکر تک تک آنها خارج از حوصله این نوشتار است. با توجه به اهمیت و گستردگی این طرح، مشکلات ناشی از همین ایرادات ممکن است سالها گریبانگیر اقتصاد کشور گردد و با ایجاد نارضایتی در برهه حساس کنونی موجب لطمات جبرانناپذیری گردد.»
امضاکنندگان این نامه به شرح زیر است:
بهرنگ کمالی- هیأت علمی دانشگاه خاتم
سید مهدی حسینی دولت آبادی- پژوهشگر اقتصاد
علی سرزعیم- هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
میثم خسروی- پژوهشگر اقتصاد
علی دادپی- هیأت علمی دانشگاه سنت ادواردز در تگزاس آمریکا
علی مروی- هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
سید عباس پرهیزکاری- پژوهشگر اقتصاد
علی سعدوندی- پژوهشگر اقتصاد و استادیار سابق دانشگاه وولونگونگ
مجید شاکری- پژوهشگر اقتصاد و مدرس دانشگاه
حمید یاری- پژوهشگر اقتصاد و مدرس دانشگاه
سعید عباسیان- پژوهشگر اقتصادی
علی ملکی- هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف
مرتضی زمانیان- هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سید محمدرضا داودالحسینی- دکترای اقتصاد از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا
سید محمد صادق الحسینی- عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات معاصر
محمدرضا محمدی- دانشآموخته دانشگاه باکنی ایتالیا
عباس دادجوی توکلی- پژوهشگر و مدرس دانشگاه
علیرضا عبداللهزاده- دانشآموخته دانشگاه هاروارد از آمریکا
محسن یزدانپناه- محقق دکتری مطالعات توسعه دانشگاه اراسموس هلند
امیر احمد ذوالفقاری- هیأت علمی دانشگاه امام صادق
موسی شهبازی- پژوهشگر اقتصاد
ببینید «دههٔ فجر» ملایان تازی پرست چه تحفهٔ زهرآگینی به ایران ما آورده است ؛ درمیان این ۲۱ نفرامضا کنندگان «دانشگاهی» نام بیست نفرشان نامهای عربی (محمد ، علی ، احمد و…) است ، پنج نفرشان لقب «سید» یدک میکشند وتنها یک نفرنام ایرانی دارد. درضمن یک نفرزن وبقیه مرد هستند.
با این حساب باید گفت که ایرانیان درتازی پرستی از پاکستانیها وافغانها هم پیشی گرفته اند
دو نکته
۱- آقایان اقتصاد دان داخلی و خارجی
جوش نزنید چون در این شرکت سهامی نکبت اقتصاد مال اجداد خمینی هست و بس
۲- در چهل و اندی سال پیش کدوم از اینها به هیچ حرفی گوش دادند که حالا شما انتظار معجزه هزاره سوم (منظورم احمقی نژاد نیست) رو دارید
۳- اینها نه فهم حرف های شما رو دارند و نه اراده انجام یک کار بدرد بخور
نکته دوم حرفم به گوسفندان اغل اغاست
۱- کسی که با دو کلاس سواد و گردن کلفت تر از خر آورده شده و بسته شده به یک میز و صندلی که طرح نمیفهمه-جوش نزنید و حقوق هاتون ماشین و عکس سلفی هاتون رو بگیرید و بیخیال بشوید
۲- هر کدوم با پول و پارتی و خودفروشی و مردم فروشی رسیدید به اینجا آن هم با ریختن رای از طریق ساندیس خوران ٫ که دیگه به نظریه دادن و تصحیح امور مملکت نمی رسید
اون سر-دار هم بره ۲۰۰۰ پرونده مالی دوره حکومتش در شهرداری رو رتق و فتخ کنه و طرح جدید پیشکش معاون زندانی اش