وشیگ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۰ سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلستان طی بیانیهای حمایت تمام عیار خود را از رژیم حاکم بر ایران اعلام کردند. این در حالیست که چند روز قبل از آن سفر وزیر امور خارجه مالهکش نظام به اروپا در پی اعدام نوید افکاری لغو شده بود. در همین روز دادگاهی وابسته به رژیم در اورمیه، حکم به قطع انگشتان دست سه نوجوان داد.
همزمانی این رویدادها که به ظاهر ربطی بهم ندارند این پرسش را به ذهن میرساند که چه سنخیتی بین نظامهای دموکراتیک اروپایی و رژیم قرون وسطایی و واپسگرای خمینیست در تهران وجود دارد و دلیل این معاشقه سیاسی بین سران اروپا و رهبران تهران چیست؟
علت را میتوان در جابجایی منابع مالی ملاها جویا شد، منابعی که مسیر آنها اکنون دیگر به سمت اروپا یکطرفه شده است. تنها در لندن ۴۰۰۰ نفر از نکبتزادههای رژیم با پولهایی که از تهران به همراه آوردهاند زندگی میکنند و این البته قطرهای از سیل ثروتهایی است که از جیب مردم ایران به سمت اروپا جاری است.
اروپایی ها غافل از این هستند که همراه این پولها، اندیشههای افراطی هم به سوی آنها روان است و نشانههای این افراطگرایی در سالهای اخیر کم نبوده است.
ترورهای بیشمار ایرانیتبارهای مخالف رژیم در کشورهای اروپایی و ربوده شدن اتباع اروپایی و باجخواهی ملاها در ازای آزادی آنها و در شق دیگر آن حملات تروریستی افراطگرایان سنیمذهب در لندن و پاریس زنگ خطر را از پیش به صدا در آورده است.
اخطارهای صریحتر نیز از سوی سران جهان عرب به اروپائیان داده شده است. یک نمونه شاخص آن اظهارات شیخ عبدالله بن زاید وزیر امور خارجه امارات است که گفته: «روزی را خواهیم دید که افراطگرایان و تروریستها بیشتر از اروپا خواهند آمد! دلیل آن ضعف در تصمیمگیری در لحظات حساس است. آنها فکر میکنند خاورمیانه و اسلام را بهتر از ما میشناسند! متاسفم اما این حماقت محض است!»
آنچه وزیر امور خارجه امارات به اروپاییها گوشزد میکند حاوی نکته ظریفی است. فرزندان ملاها و اندیشههای آنها نه به سمت کشورهای حامیشان چین و روسیه بلکه به سمت اروپا در حرکت هستند.
کشور های عربی با پرچمداری امارات در حال ساختن دنیایی جدید، خالی از تنشهای اعراب و اسرائیل هستند. آمریکا به وضوح عزم راسخ خود را برای پایان دادن به ماجراجوییهای ملاها نشان داده است.
در این میان تنها اروپا است که نتوانسته تصمیم قاطعی در مورد روند سیاسی آیندهاش در قبال خاورمیانه بگیرد.
اروپا اسیر سیاست یک بام و دو هوایی است که اگر همچنان سرمست از شیرینی پولهای آقازادهها باقی بماند و گوش خود را بر روی سخنان خردمندانهای که از خاورمیانه میآید نگشاید و همچنان در حفظ رژیم ملاها بکوشد به همراه آنها به قرون وسطا باز خواهد گشت.
پیام مردمان ایران و خاورمیانه به اروپا روشن است: دنیای جدید، ملاها را نمیخواهد؛ وقت تصمیمگیری است.