(+ویدئو) اکبر عالمی استاد سینما، منتقد و مستندساز بر اثر ابتلا به ویروس کُرونا بامداد روز سهشنبه ۲۲مهرماه در سن ۷۵ سالگی درگذشت. فرزند وی در توئیتر نوشت که هنوز پدرش به خاک سپرده نشده و در فکر «مصادره» او هستند.
اکبر عالمی استاد سینما، منتقد سینما و مستندساز قدیمی بر اثر ابتلا به ویروس کُرونا بامداد روز سهشنبه ۲۲مهرماه در سن ۷۵ سالگی در تهران درگذشت. رسانههای داخلی با «شهید» نامیدن وی نوشتند او برای تهیه فیلمی مستند به بیمارستان رفته بود که به بیماری کووید۱۹ مبتلا شد و پس از مدتی بستری شدن در بخش مراقبتهای ویژه جان خود را از دست داد. اما اردشیر عالمی فرزند اکبر عالمی این خبر را در توئیتر تکذیب کرده است.
اول اینکه پدر برای ساخت مستند راجع به کرونا نرفته بود بیمارستان. شایعه است.
دوم اینکه این روز ها فرزندان شهدا هم برای دوری کردن از سیستم اسمی از شهید و شهادت نمی برند
سوم، خود پدر از حراج واژگان بیزار بود
چهارم اینکه هنوز دفن نشده به فکر مصادره او هستند.#اکبر_عالمی— Ardi Alemi (@ArdiAlemi) October 13, 2020
او در این توئیت همچنین بطور تلویحی به اعطای عنوان «شهید» به برخی جانباختگان کُرونا اشاره کرد و نوشت: «دوم اینکه این روز ها فرزندان شهدا هم برای دوری کردن از سیستم، اسمی از شهید و شهادت نمیبرند».
اردشیر عالمی همچنین نوشت که «خود پدر از حراج واژگان بیزار بود» و وی «هنوز دفن نشده به فکر مصادره او هستند.»
در این میان، اهالی سینما و شاگردان اکبر عالمی وی را مرد شماره یک رنگ، نور و لابراتوار در ایران میدانند که گنجینه وسیعی از فیلمهای سینمایی آرشیو تلویزیون ملی ایران را ترمیم و بازسازی کرد. وی همچنین یکی از تأثیرگذارترین برنامهها را برای آشنایی نسل پس از انقلاب با آثار سینمای هنری دنیا تهیه نمود.
عالمی یکی از مشهورترین مجریهای تلویزیون پس از انقلاب با اجرای برنامههای سینمایی چون «هنر هفتم» در دهه هفتاد خورشیدی بود که پنجشنبهها در این برنامه دهها اثر مهم از تاریخ سینمای دنیا را پخش و نقد و بررسی کرد.
کارشناسان سینما میگویند اکبر عالمی پس از انقلاب همان مسیری را پی گرفت که هوشنگ کاووسی پیشکسوت نقد فیلم و سینما در ایران پیش از انقلاب در برنامه «سایهها و تصویرها» انجام میداد. این برنامه تلویزیونی از شبکه دوم تلویزیون ملی ایران پنجشنبه شبها» پخش میشد و تا پاسی از بامداد جمعه مردم را پای تلویزیون نگه میداشت.
اکبر عالمی در یک مصاحبه طولانی درباره برنامه «هنر هفتم» گفته بود، به دلیل رعایت کپیرایت صداوسیمای جمهوری اسلامی مجبور به پخش آثار قدیمی و آرشیوی تلویزیون ملی بوده و او این آثار را برای پخش انتخاب میکرده است.
عالمی در این گفتگو از محور بودن مجریها در صداوسیمای جمهوری اسلامی در برنامههای هنری و سینمایی انتقاد کرده و گفته بود که خود وی همواره بیشترین زمان را برای کارشناس مهمان در نظر میگرفته تا کارشناس مرکز توجه قرار گیرد و نه مجری! او گفته بود، برای پخش و نقد یک فیلم سینمایی گاه تا ۱۷ کتاب برای طرح پرسش با کارشناس را مطالعه میکرده است.
https://www.youtube.com/watch?v=1-yo8sIPSLE&feature=emb_logo
اکبر عالمی مجری و کارشناس برنامههای دیگری چون «آن روی سکه» (اوایل دهه شصت خورشید) و «سینما ماوراء» نیز بود که بطور ویژه به سینما میپرداخت.
او همچنین عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و نیز از اعضای «انجمن مدرسان سینما» بود. از دیگر فعالیتهای ماندگار وی گویندگی مجموعهی پنج قسمتی «جهان، آفریدهی هنر» درباره تاریخ هنر و مستند «چرا زیبایی مهم است؟» درباره فلسفهی زیبایی در هنر است که این مجموعهها تا کنون پخش نشدهاند. همچنین مجموعهی پنج قسمتی «نوابغ عکاسی» در مورد تاریخ عکاسی که در شبکه مستند به تهیهکنندگی و مدیریت دوبلاژ بهزاد زهرایی تولید شده است.