مدیرعامل و عضو هیئت مدیره گروه ماشینسازی تبریز استعفای خود را به وزیر صمت و رئیس هیئت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ارائه داد. او کارشکنی و تداوم مشکلات ناشی از بلاتکلیفی مالکیت کارخانه و عدم همراهی دولت برای حل مشکلات کارخانه را علت استعفای خود عنوان کرده است.
ناصر فرجزاده مدیرعامل و عضو موظف هیئت مدیره گروه ماشینسازی تبریز روز سهشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۹ با اعلام این خبر گفته که علت استعفا، تداوم مشکلات ناشی از بلاتکلیفی مالکیت کارخانه، تعیین نشدن اعضای هیئت مدیره و عدم حصول نتیجه علیرغم مدتها تلاش و پیگیری برای رفع این مشکلات است.
به گفته ناصر فرجزاده «تداوم این مشکلات، فعالیتهای کارخانه را ناشی از موانع متعددی در مراودات گمرکی، بانکی مواجه کرده بود و متاسفانه پیگیری اینجانب برای رفع این موانع منجر به نتیجه قطعی نگردید.»
او با هشدار به وضعیتی که کارخانه دچار آن شده گفته که «عدم تعیین تکلیف مالکیت شرکت، کارخانه را با پیچیدگی و ابهام روزافزون مواجه کرده است.»
ناصر فرجزاده آذرماه ۱۳۹۸ و پس از فراز و نشیبهایی که گروه صنعتی ماشینسازی تبریز به دلیل «خصوصیسازی» پشت سر گذاشته بود، از سوی مالک کنونی مجموعه یعنی صندوق بازنشستگی فولاد، به عنوان مدیرعامل این مجموعه منصوب شد.
گروه ماشینسازی تبریز با بیش از پنجاه سال سابقه تولید انواع ماشینهای صنعتی و ارائه خدمات پس از فروش از جمله کارخانههای قدیمی ایران است که طی سالهای گذشته بارها به بهانه «خصوصیسازی» به افراد دارای رانت و رابطه واگذار شد و طی هر واگذاری شرایط بدتری پیدا کرد.
سازمان خصوصیسازی اوایل سال ۹۷ این کارخانه را در آخرین واگذاری، به قربانعلی فرخزاد با پنج کلاس سواد و بدون سابقه روشن در حوزه صنعت واگذار کرد که نتیجه آن انجام فساد اقتصادی ۴۲۰ میلیون دلاری فرحزاد با اسناد یکی از معتبرترین کارخانههای ایران بود!
قربانعلی فرخزاد چند روز بعد از این واگذاری در نشست خبری از برنامههای خود برای احیای تولید سخن گفت اما بعدها با پرونده سنگینی از فساد کلان اقتصادی راهی دادگاه شد. کارخانه ماشینسازی تبریز نیز به مالک پیش از خصوصیسازی، یعنی صندوق بازنشستگی فولاد بازگشت.
امیرآبادی فراهانی عضو هیئت رئیسه وقت مجلس شورای اسلامی بهمن سال ۹۷ درباره فساد رخ داده در این کارخانه گفته بود: «قربانعلی فرخزاد که کارخانه ماشینسازی تبریز را خریداری کرده است، ۴۲۰ میلیون دلار برای ورود قطعات به کشور برای این کارخانه دریافت کرده اما در بازار آزاد آن را فروخته است. این کارخانه به همسر برخی مسئولان فروخته شده است در حالی که آنها دستگاههای این کارخانه را فروخته و کارگرها را اخراج کردند و نیت آنها فروش زمینهای آن کارخانه بوده است.»
ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضاییه نیز اوایل آبان ۱۳۹۸ در سفر به آذربایجان شرقی از این کارخانه بازدید کرده و گفته بود که «این کارخانه پس از واگذاری غلط دچار مشکل شده بود که با ورود بهموقع دستگاه قضا، بحمدالله چرخهای تولید این کارخانه فعال شده است»!
گفتنی است که در سال ۸۳ بیش از ۳۰۰۰ کارگر و کارمند در این کارخانه فعال بودند که از آن سال به بعد به دلیل شروع «خصوصیسازی» دیگر حق گرفتن نیرو نداشت و بسیاری از همین نیروها نیز در واگذاریهای پی در پی اخراج شدند.
اکنون با توجه به سخنان ناصر فرجزاده مدیرعامل و عضو موظف هیئت مدیره گروه ماشینسازی تبریز درباره استعفایش مشخص است مافیای فاسد همچنان از حمایت ویژه دولت روحانی برخوردار هستند، بطوری که حتی اجازه تعیین تکلیف کارخانه و بهبود شرایط آن را نمیدهند.
عدم موفقیت صندوق بازنشستگی فولاد برای سامان دادن به وضعیت گروه ماشینسازی تبریز، این فرصت را به دولت و مافیاهای فاسد اقتصادی میدهد که بار دیگر کارخانه را به رانتخوار دیگری واگذار کنند.
حکومت اسلامی ایران می داند که کشور ایران را ویران و مخروبه کرده اند، خیلی هم خوب می دانند. اون بالائی ها قصد نابودی کل دنیا را دارند “تا او بیاید”. وای به احوال کسانی که نمی دانند و یا می دانند و قصد بهره برداری دارند. وای به حال ما.