(+ویدئو) «رامش» خواننده مشهور و قدیمی بر اثر سکته قلبی در سن ۷۴ سالگی در خارج از ایران درگذشت.
آذر محبی تهرانی مشهور به «رامش» خواننده شناختهشدهی قدیمی امروز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۳۹۹ بر اثر سکته قلبی در سن ۷۴ سالگی درگذشت.
مرتضی برجسته خواننده سرشناس در اینستاگرام خود خبر درگذشت رامش را منتشر کرده است. او نوشت: «متاسفانه رامش صدا مخملی موسیقی ایران بعد از سالها گوشهگیری امروز با این جهان خاکی به علت ایست قلبی وداع گفت.»
«رامش» در ۲۲ آبانماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد. او با برنامه «گلها» وارد عرصه خوانندگی شد و فعالیت هنری خود را با آهنگسازی پرویز مقصدی ادامه داد و تا پیش از انقلاب بیش از ۶۰۰ ترانه در موسیقی ایرانی و موسیقی شرق و غرب اجرا کرد. صدای «رامش» به راستی مخملین بود و تا به امروز بینظیر مانده است.
https://www.instagram.com/p/CINRd80A9sF/
او درباره اجرای ترانههایی که در ایران به «جاز» معروف شده گفته بود: «در خواندن ترانههای جاز یک نوع آرامش و نشاط حس میکنم.»
آلبوم «آدمک»، «تهرون»، «دریا دریا»، «تهمت»، «داغ داغ»، «جهان سوم» و «معشوق همینجاست» از مشهورترین آثار این خواننده هستند و ترانههایی نظیر «زائر»، «رودخونهها»، «لب دریا»، «دیگه بسه دل من»، «اسیر»، «بی تو کسی را ندارم» از محبوبترین ترانههای وی میان مردم به شمار میروند.
https://www.youtube.com/watch?v=GpJuZtuDu7I
«رامش» در برنامههای مختلف تلویزیونی مانند چشمک (گوگوش شو)، رنگارنگ، میخک نقرهای (شوی فریدون فرخزاد) و… اجراهای بسیار داشته است. گفته میشود «رامش» و گوگوش در تعدد شرکت در شوهای تلویزیونی در رقابت بودند. شوهایی که در حال حاضر نایاباند.
https://www.youtube.com/watch?v=lHizgx-m2wo
در سالهای پس از انقلاب، فعالیت هنری رامش بسیار کم شد و پس از آلبوم «معشوق همینجاست» و همکاری با داریوش اقبالی و فرامز اصلانی، هیچ اثر دیگری منتشر نکرد.
مرتضی برجسته در پُست اینستاگرام خود نوشته که رامش «بعد از شورش ۵۷ به خارج از ایران مهاجرت کرد و بعد از مدتی ساکن لسآنجلس شد. یک آلبوم مستقل و یک آلبوم مشترک به بازار داد. متاسفانه در اولین کنسرتش که به اتفاق داریوش در شراین ادیتوریوم محل برگزاری جوایز اسکار بود، به خاطر اختلافی که داریوش با کنسرتگذار پیدا کرد، داریوش از حضور در صحنه کنسرت خودداری کرد و این ضربه بزرگی بود به احساس رامش، البته رامش آن شب برنامه خود را اجرا کرد و از اون زمان به بعد گوشهگیر شد و در هیچ کجا ظاهر نشد، و حتی جواب تلفن دوستانش رو هم نمیداد. من بارها سعی کردم با او تماس بگیرم که موفق نشدم. صدای رامش یکی از صداهای بینظیر در موسیقی ایران بود و نامش در تاریخ موسیقی ایران جزو صدرنشینان همیشه جاوید هست. یادش گرامی. هنرمند واقعی هرگز نخواهد مرد.»
شاهزاده رضا پهلوی نیز در پیامی که در شبکههای اجتماعی منتشر شد یادآور شد که رامش «یکی از صداهای کمنظیر» نسل وی بوده است. شاهزاده پهلوی فقدان این هنرمند را به خانواده و دوستداران او تسلیت گفت.
این خواننده مشهور درباره کمکاریاش و فاصلهگرفتن از دنیای موسیقی در سال ۱۳۹۴ گفته بود: «نخواندن من ابتدا اعتراض بود به صدای قدغن زنان در ایران، صدای قدغن خوانندگان زن در سرزمینم، که حتی اجازه خواندن و فریاد درون خود را به گوشها رساندن هم نداشتند. بعد کم کم این اعتراض یک عادت شد و با من سالها ماند. حالا به نخواندن عادت دارم، ولی اگر روزی دوباره به ایران بازگشتیم، از ته دل برای همه مردم میخوانم.»
عکسهای اندکی از «رامش» پس از انقلاب در فضای مجازی منتشر شده است. وی در شبکههای اجتماعی نیز حضور نداشت.
سر کیهان لندن به سلامت, که از ناکسان لس آنجلس نشین به دور است… همین…
انگاری دستهایی و سلیقه ای ویژه ای خوانندگان آن روزگار را برگزیده بود. همشان زیبا بودند، صداهایشان نظیر نداشت. همشان گویی استاد، زاده شده بودند. همشان تک بودند. و گویی استادی زیر دست تک تک آنها را جسته و یافت بود…چه کسی بود خدا می داند. ولی همه را در تاریخ هنر معاصر ایران جاودان کرد…روان بانو رامش به مینو شاد و آرام باد.
روزخانه اى بود که بالاخره به دریا پیوست….صداى سکوتش از هر فریاد اعتراضى بلندتر بود. حیف که مدتهاست ما ایرانیان فراموش کردیم که دوست ما کیست، دشمن کی؟ هنرمند مردمى ما کیست و هنربند وابسته کى؟….خیلى متاسفم خیلى…
الحق والانصاف آیا رامش بیش از آن سلبریتی حکومتی که اخیرا فوت کرد و درون مرزیها و برون مرزیها در مرگش ناله و زاری شیون و زاری کردند، مستحق استاد آواز ایران نبود؟؟!!
در اینگونه موارد سخن وگله بسیار است ،اما دگر حوصله ایی نیست!!!
رامش ماهی شد، راهی رودخونه شد، و به دریا پیوست. روحش شاد!
رودخونهها، رودخونهها، منم میخوام راهی بشم
برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
رصان:رامش صدای به بزرگی ایران افسوس افسوس که اینطور روزگاربر او گذشت
روحش شاد و یادش گرامی
روحش شاد.
خانم رامش، مرسی! مرسی برای همه خاطرهها و شادیها!
رودخونهها، رودخونهها، منم میخوام راهی بشم
برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
دلم میخواد اونجا برم، که همه دنیا آب باشه
تا نرسه دستی به من
دلم میخواد دور و ورم، هزارتا گرداب باشه
هزارتا گرداب باشه
رودخونهها، رودخونهها، منم میخوام راهی بشم
برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
من دیگه سرنوشتمو، به دست فردا نمیدم
لحظه به لحظه، دلمو به آرزوها نمی دم
میخوام غبار تنمو، پاک کنم، پاک کنم
خاطرههای خاکیمو، پاک کنم، پاک کنم
قصه ی دل کندنمو، موجای دریا میدونن
موجای دریا میدونن
شکستن بغض منو، فقط حبابا میدونن
فقط حبابا می دونن
رودخونهها، رودخونهها، منم میخوام راهی بشم
برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
رودخونهها، رودخونهها، منم میخوام راهی بشم
برم به دریا برسم، ماهی بشم، ماهی بشم
– ماهی سیاه کوچولو
https://youtu.be/XJ5dsce24f8
به فرموده جناب آریامهر, جماعت هوری نحس ان قلاب اسلامی اسحالی بر زندگانی همه تاثیر وحشتناک گذاشت. مرگ بر جم هوری نحس اسهالی عسلامی.
هر هفته صداشون رو گوش میدادم.روحشون شاد.واقعا حیف شد
حداقل هفته ای یک مرتبه آهنگ هایی مثل عشق گناهکار.زوج عاشق.رودخونه ها.رفیق جونی جونی و….. رو گوش میدم و گوش میدادم.علیرغم اینکه ۳۴ سال بیشتر سن ندارم.فوق العاده بود.روحشون شاد و یادشان همیشه در دل من می ماند?
رامش،،ارامش روح وروانم بود**
رامش ?
خیلی حیف شد. روحش شاد. دوستش داشتم.
یادش بخیر
چه صدای نوستالژیکی! آدم یاد همۀ چیزهای از دست رفته می افتد.
روحش شاد او نیز یکی از افراد هنرمند بیشماری بود که عنقلاب منحوس ج ا زندگی او رو از هم پاشید