روزنامه «همشهری» زیر نظر شهرداری تهران در ویژه‌نامه‌ای به مناسب سالگرد تولد ۸۱ سالگی داریوش مهرجویی کارگردان قدیمی و شناخته شده سینما، نوشت که داریوش مهرجویی پیش از انقلاب ۵۷ زمانی که روح‌الله خمینی در نوفل لوشاتو در فرانسه اقامت داشته، با او دیدار و گفتگو کرده است.
روزنامه «همشهری» به استناد کتاب «تاریخ اجتماعی سینمای ایران» از دکتر حمید نفیسی نوشته که داریوش مهرجویی برای ساخت مستندی از وقایع انقلاب با تجهیزاتی که از استودیو «تلفیلم» رادیو و تلویزیون ملی ایران قرض گرفته بود، با خمینی در نوفل لوشاتو دیدار و مصاحبه کرده است.
جالب است که پس از این دیدارها، روح‌الله خمینی از فیلم «گاو» ساخته او حمایت کرده و گفته بود، «من غالباً فیلم‌هایی که خود مردمان ایرانی‌تبار درست می‌کنند به نظر بهتر از دیگران است، مثلاً فیلم گاو آموزنده بود!»
بر اساس این گزارش، مهرجویی و پرویز کیمیاوی «چند بار» با خمینی در نوفل لوشاتو فرانسه مصاحبه کردند. در حالی که کیمیاوی فیلم می‌گرفت و مهرجویی مصاحبه می‌کرد: «پرویز با زدن دستانش به هم کلاکت فیلم را می‌زد. یک انگشتش را نشان می‌داد و می‌گفت: برداشت ۱، چون ما کاملا آماده نبودیم، مجبور بودیم کلاکت زدن صحنه را ۳بار تکرار کنیم…»
بر اساس گزارش «همشهری»، «در طول فیلمبرداری این مستند انقلابی گروه مهرجویی به کسانی برخورد می‌کردند که در حال فیلمبرداری از وقایع بودند، از جمله کامران شیردل. به گفته مهرجویی، همه داشتند فیلم می‌گرفتند. مهرجویی و [پرویز] کیمیاوی پیشتر با خمینی برخوردی فیلمی داشتند که شایان توجه است.»
در کتاب «تاریخ اجتماعی سینمای ایران» آمده است «با استفاده از فیلم خام ۱۶ میلی‌متری و تجهیزات قرض گرفته‌شده از استودیو تلفیلم رادیو و تلویزیون ملی ایران، داریوش مهرجویی و فیلمبردارش، شاهرخ مجیدی، از تظاهرات خیابانی، آتش‌سوزی سینماها، و زد و خوردهای خیابانی بین انقلابیون و نیروهای امنیتی، از جمله از عواقب جمعه سیاه، ساعت‌ها فیلم گرفتند.»
دکتر نفیسی در کتاب خود درباره سرنوشت ویدئوهای گرفته شده، نوشته است «چنانکه مهرجویی به من [حمید نفیسی] گفت، تلفیلم سابق (سیمافیلم فعلی) تمام فیلمها را ظاهر کرد، اما هرگز تدوین نشد یا به نمایش عمومی درنیامد، چراکه مهرجویی وقتی فیلمبرداری را تمام کرد، از نتیجه ناامید شده بود. مهرجویی اشاره کرد که در حال حاضر این فیلم‌های تاریخی در آرشیو رادیو و تلویزیون ملی ایران موجود است.»
داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ در گفتگوهای کوتاهی درباره این دیدارها و حمایت روح‌الله خمینی از فیلم «گاو» چنین گفته بود: «نه تنها نظر من بلکه نظر تمامی مورخین این است که حضرت امام خمینی، خطی مشی سینمای ایران را مشخص کرد که چگونه باشد، ایشان دلیل وجودی سینما را مشخص کرد که عامل تعیین‌کننده مهمی بود. در آن زمان، همه مانده بودند که چکار کنند.»
داریوش مهرجویی همچنین درباره دیدار خود با خمینی نیز گفته بود: «ما در نوفل لوشاتو با حضرت امام آشنا بودیم و در آنجا با ایشان و تمام خانواده‌اش مصاحبه کرده بودیم و ایشان با نام من آشنا بود.»
مهرجویی همچنین درباره دلیل توجه روح‌الله خمینی به فیلم« گاو» گفته بود: «در شرایط اوایل انقلاب، سینما موضوع ملعونی بود و مردم تمام سینماها را آتش می‌زدند. چون می‌گفتند سینما محل ترویج فساد است. به همین دلیل تولید فیلم به صفر رسید و سینماها تعطیل شد.»
وی ادامه داد: «در این وضعیت تلویزیون بطور اتفاقی «گاو» را نشان داد و مرحوم امام این فیلم را مشاهده کردند و در نطقی گفتند: ما نمی‌گوییم سینما اساسا بد است. نظیر فیلم « گاو» می‌تواند فیلم فرهنگی و آموزنده‌ای باشد و فکر و روح بیننده را تعالی دهد. این حرف امام برای سینمای ایران بسیار تعیین‌کننده بود!»
https://youtu.be/ZCwKWPRFAEY
داریوش مهرجویی همچنین گفته است: «هنگامی که فیلم «گاو» به جشنواره‌های خارجی رفت، «دست‌راستی‌ها» می‌گفتند شما آبروی ایران را با ساخت این فیلم برده‌اید و حکومت درخشان پهلوی را در حالی که در آستانه ورود به دروازه تمدن جهانی است، فقیر و بدبخت نشان داده‌اید. از آنطرف، چپی‌ها به ما حمله می‌کردند و می‌گفتند شما که این فیلم را ساختید، چرا نیامدید مثل مارکسیست‌ها طبقه استعمارگر و بورژوا را بکوبید؟ چرا از طبقه کارگر دفاع نکردید؟»
فیلم «گاو» (۱۳۴۸) بر اساس نمایشنامه «عزاداران بَیَل» نوشته‌ی غلامحسین ساعدی (۱۳۴۳) ساخته شد. در حال حاضر، داریوش مهرجویی فیلم سینمایی «لا مینور» را در انتظار اکران عمومی دارد.
البته کیهان جان اینو بگم که علاقه بین خمینی و گاو, دوطرفه بود…
قصه ی غمبار روشنفکران مادر به خطای ایرانی
عجب! چطور شد این الاغ به گاو علاقه پیدا کرده؟! این رابطه بوی رابطهٔ دو تا حیوان با هم را میده ! بیچاره خر! بیچاره گاو!
عجب خری بود!!!