محمود کیانوش با نام‌های مستعار «مصلح‌الدین زشکی خراسانی» و «علیزاده طوسی» نویسنده، شاعر، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و ادیب روز سه‌شنبه ۲۳دی‌ماه در سن ۸۶ سالگی در لندن درگذشت.
محمود کیانوش با نام مستعار «مصلح‌الدین زشکی خراسانی» و «علیزاده طوسی» شاعر، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و ادیب روز سه‌شنبه ۲۳دی‌ماه سال ۱۳۹۹ در سن ۸۶ سالگی در لندن درگذشت.
کیانوش درحالی درگذشت که گفته می‌شود قرار است کتاب «بردار اینها را بنویس آقا» حاوی خاطرات او از برخی چهره‌های معروف دهه چهل خورشیدی در نشر فرهنگ جاوید بازنشر شود و احتمالا پس از دهه‌ها فراموشی در عرصه فرهنگ و ادب دوباره معرفی شود.
آثار این روزنامه‌نگار، شاعر سبک نیمایی و منتقد ادبی در ایران پس از انقلاب در حالی ناشناخته مانده و او را بیشتر به عنوان «شاعر کودکان» می‌شناسد که وی از نامداران فرهنگ و ادب پیش از جمهوری اسلامی به شمار می‌رفت.
محمود کیانوش سال‌ها پیش در گفتگویی با سیروس علینژاد گفته بود: «راستش اگر می‌دانستم که درک و دریافت شعر جهانی در سرزمین من از حد شعر کودک و نوجوان بالاتر نخواهد رفت، حتماً برای کودکان و نوجوانان با اسم مستعار شعر می‌گفتم.»
https://www.youtube.com/watch?v=Aq6uxTAIb4k
محمود کیانوش در ۱۲ شهریور ۱۳۱۳ در شهر مشهد به دنیا آمد و در دوازده سالگی با خانواده‌اش به تهران کوچ کرد. دوره اول متوسطه را در تهران را دانشسرای مقدماتی گذراند و دو سال بعد آموزگار شد و در ضمن تدریس، از دانشکدۀ زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران لیسانس گرفت،
پس از پنج سال خدمت در وزارت آموزش و پرورش و پانزده سال در وزارت اقتصاد و سازمان امور اداری کشور، با استفاده از امکان بازنشستگی با بیست سال سابقۀ خدمت، در سال ۱۳۵۳ خود را بازنشسته کرد و با همسرش، پری منصوری (مترجم و نویسنده) و دو فرزندشان، کاوه و کتایون، به لندن رفت و مقیم انگلستان شد.
محمود کیانوش از دوازده سالگی به نوشتن شعر و از پانزده سالگی به نوشتنِ داستان پرداخت. او علاوه بر همکاری با اغلب نشریات ادبی معتبر، در چند شماره سردبیر مجله ماهانه «صدف» و در چهار دوره سردبیر مجله «سخن» بود.
https://www.youtube.com/watch?v=ur6TBwKFAos
محمود کیانوش ۱۷ کتاب شعر، ۱۷ کتاب شامل داستان کوتاه، رمان و نمایشنامه و همچنین ۸ کتاب شعر و ۶ داستان برای کودکان و نوجوانان نوشت. او ۱۲ کتاب نقد علمی و نظری در حوزه ادبیات، شش کتاب شعر به زبان انگلیسی و ۲۲ کتاب ترجمه از زبان انگلیسی و ۱۳ کتاب طنز اجتماعی را به نظم و نثر به نگارش در آورد.
از آثار او می‌توان به اینها اشاره کرد: «شعر کودک در ایران» – در زمینه نقد -، داستان: «آدم یا روباه» (۱۳۴۸)، «دهکده نو» (۱۳۴۸)، «از بالای پله چهلمم (۱۳۵۶)، شعر: «زبان چیزها» (۱۳۵۰)، «طوطی سبز هندی» (۱۳۵۶)، «نوک‌طلای نقره‌بال» (۱۳۵۶)، «باغ ستاره‌ها» (۱۳۵۶)، «بچه‌های جهان» (۱۳۵۶)، «طاق هفت‌رنگ» (۱۳۵۸)، «آفتاب خانه ما» (۱۳۵۸)، «شبستان»، «ساده و غمناک»، «شکوفه حیرت»، «شباویز»، «ماه و ماهی در چشمه باد»، «آب‌های خسته»، «مرد گرفتار»، «غصه‌ای و قصه‌ای»، «در آن‌جا هیچ‌کس نبود»، «این آقا کی باشند؟»، «و بلا آمد و شفا آمد»، «حرف و سکوت»، «برف و خون»، «غواص و ماهی»، «در آفاق نفس» و «در طاس لغزنده».
محمود کیانوش آثاری در موضوعات مختلف را نیز به فارسی برگردانده است؛ از جمله: «هاوایی: گوهر اقیانوس آرام» (۱۳۴۰)، «سرزمین و مردم ژاپن» (۱۳۴۲)، «سنگ‌پشت و پلنگ خانه می‌سازند» (۱۳۴۷)، «میمون گلی کوچولو» (۱۳۵۰) و «راهی به کشور آفتاب تابان». بازنویسی محمود کیانوش از داستان‌های شاهنامه «از کیکاوس تا کیخسرو (سیاهی، شبگیر، آفتاب)» در سال ۱۳۵۴ از سوی اداره کل نگارش وزارت فرهنگ به چاپ رسیده است.
