نتایج یک پژوهش تازه نشان میدهد که سن امید به زندگی در میان ثروتمندان انگلستان هشت برابر افراد فقیر در این کشور است.
گزارش روزنامه ایندیپندنت با استناد به مطالعه فشار جهانی بیماریها، صدمات و عوامل خطر ( جی بی دی) نوشته است که مردان ثروتمند در جنوب و شرق این کشور در مقایسه با افراد فقیر در شمال هشت سال بیشتر عمر میکنند؛ این در حالی است که سن امید به زندگی در این کشور به بالاترین رقم خود از سال ۱۹۹۰ رسیده است.
بر اساس این بررسی، شکاف بین فقیر و غنی در این کشور در ۲۵ سال گذشته به صورت آشکاری دگرگون شده و افزایش پیدا کرده است.
آمار و ارقامی که در مجله لانست منتشر شده است نشان میدهد که اگر سالمترین منطقه انگلستان یعنی جنوب شرقی این کشور خود یک کشور مجزا محسوب شود این کشور فرضی از نظر برخورداری از سطح سلامت در صدر ۲۲ کشور صنعتی دنیا قرار میگیرد و اگر شمال غرب انگلستان کشور مستقلی فرض شود این کشور از این نظر در میان ۵ کشور پایین جدول قرار خواهد گرفت.
ایندیپندنت نوشته است اگر چه در پژوهش اخیر تنها وضعیت انگلستان بررسی شده اما دادههای قدیمیتر درباره اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی نیز آنها را در میان کشورهایی با بدترین وضعیت سلامت قرار میدهد.
سن امید به زندگی در انگلستان بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ با افزایش قابل ملاحظهای تا ۵.۴ سال بالا رفته است که بیشترین علت این افزایش به کاهش مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و برخی سرطانها برمیگردد.
این گزارش میگوید که نابرابریهای گستردهای بین مناطق فقیر و غنی از نظر سن امید به زندگی وجود دارد به نحوی که این سن در میان ۲۰ درصد از مردان ثروتمندتر در شرق انگلستان ۸۳.۱ سال و در زنان این مناطق ۸۶.۴ سال است در حالی که این رقم برای ۲۰ درصد از فقیرترین مردها در شمال غرب کشور به طور متوسط ۷۴.۹ سال و برای زنان ۷۹.۵ سال است.
این مطالعه همچنین نشان میدهد که نرخ بالایی از مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و سرطان در مناطق بسیار محروم دیده میشود.
این تحقیق همچنین میگوید که ۴۰ درصد بیماریها در انگلستان ناشی از عوامل قابل پیشگیری است؛ رژیم غذایی ناسالم و چاقی علت پنج درصد بیماریها، کشیدن سیگار علت ۱۰.۸ درصد بیماریها، فشار خون بالا ۷.۸ درصد و الکل و مواد مخدر ۵.۸ درصد علت بیماریها در این کشور را تشکیل میدهند.
پروفسور جان نیوتون مدیر ارشد اطلاعات بهداشت عمومی انگلستان میگوید: «در این کشور میلیونها نفر زندگی میکنند که از سطح سلامتی برخوردار هستند که با سطح سلامت بسیاری از نقاط دیگر دنیا برابری میکند و دلیلی وجود ندارد که همه مردم در سراسر کشور از این سطح سلامت برخوردار نباشند.»
پروفسور جان اشتون رییس دانشکده بهداشت عمومی نیز میگوید: «امید به زندگی سالم منعکس کننده محیط اجتماعی ما است؛ داشتن حقوق مناسب برای گذران زندگی، برخورداری از مسکن مناسب و بهرهمندی از غذای سالم. ما به شدت نیاز داریم که دولت زندگی اجتماعی مردم را سالمتر کند و ارتقا دهد.»
سخنگوی وزارت بهداشت انگلستان نیز در واکنش به گزارش تازه وضعیت سن امید به زندگی و برخورداری از سطح زندگی در نقاط مختلف این کشور گفته است: «این گزارش نشان میدهد که انگلستان بیشترین افزایش سن امید به زندگی را در اروپا داشته است اما باید تلاش شود بهبود وضعیت در همه نقاط کشور دیده شود و هر کسی از این فرصت برخوردار باشد که زندگی طولانیتر و سالمی داشته باشد.»