چهار روز از آغاز اعتراضات در خوزستان می‌گذرد و در حالی که در بهت قرمز بودن وضعیت سیستان و بلوچستان و مناطق دیگر کشور به خاطر کرونا بودیم، شاهد خیابان‌های سرخ از خون معترضان خوزستانی هستیم.
خوزستان از شمال و شرق توسط کوه‌های زاگرس احاطه شده است و جلگه خوزستان با پنج رود بزرگ که از زاگرس سرچشمه می‌گیرند یکی از پرآب‌ترین مناطق کشور است. بی‌آبی امروز که به مرز بحران رسیده است، با مدیریت صحیح قابل پیش‌بینی و پیش‌گیری بود. بحران اقلیمی و خشک‌سالی یک مشکل بین‌المللی است و همه دولت‌ها از طریق مشورت با کارشناسان محیط زیست و استفاده از تجربه سایر کشورها در حل بحران‌های محیط زیستی سعی در حل مشکلات داشته‌اند اما جمهوری اسلامی در تمام چهل سال گذشته نه تنها از نظرهای کارشناسی استفاده نکرده بلکه سیاست زندان و سرکوب را برای فعالان محیط زیست در پیش گرفته است.
چهار روز است مردم خوزستان فریاد می‌زنند “انا عطشان” و شعارهایی در خوزستان شنیده می‌شود که علامت باز شدن یک زخم دیرین است. زخمی که همواره با اتهاماتی واهی نادیده گرفته شده و با وجود بیشترین منابع زیرزمینی، این استان را بین محروم‌ترین استان‌ها قرار داده است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده تا کنون دست کم چهار جوان در شادگان و اهواز کشته شده‌اند و پروژه مصادره کردن کشته‌شدگان با معرفی آن‌ها به عنوان بسیجی -که یک پروژه نخ نما است- کلید خورده است، پروژه‌ای که از طریق تحت فشار قرار دادن خانواده‌ها عملی می‌شود.
یگان‌های ضد شورش وارد همه شهرهای استان شده‌اند و با قطعی و کاهش سرعت اینترنت نگرانی‌ها درباره برخوردهای خشونت‌آمیز در حال افزایش است.
نه سال پیش از این مهدی طائب، رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار، گفته بود بین خوزستان و سوریه، انتخاب حکومت سوریه است و این روزها این انتخاب بیش از پیش عیان شده است؛ در حالی که جمهوری اسلامی در حال سرمایه‌گذاری برای بازسازی سوریه است مردم خوزستان از فقر و تشنگی در رنج‌اند و جواب اعتراض آن‌ها گلوله و باتوم بوده است.
همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) همراه و هم‌دل با هم‌وطنان خوزستانی به این سرکوب‌ها اعتراض و آن را به شدت محکوم می‌کند. هجا همچنین از همه نهادهای مدنی، صنفی و سیاسی می‌خواهد در این شرایط مردم خوزستان را تنها نگذارند. با وجود حکومت ناکارآمد جمهوری اسلامی هر روز شاهد بروز مشکلات در سایر استان‌ها خواهیم بود.
هیئت سیاسی-اجرایی همبستگی جمهوری‌خواهان ایران
۲۹ تیر ۱۴۰۰ – ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۱
