مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان از کاهش ۴۴درصدی «آوردآب» به استان خوزستان به نسبت پارسال خبر داده که حدود ۱۰ میلیارد مترمکعب کمتر است.
اعتراض‌های مردمی در استان خوزستان که بخشی از آن به بحران کم‌آبی مربوط می‌شود در اهواز، کوت عبدالله، خرمشهر، سوسنگرد، ماهشهر، جراحی و شادگان همچنان ادامه دارد و پاسخ حکومت به مردم گلوله و تا کنون کشتن سه تن از شهروندان معترض بوده است.
اعتراض‌ها با کاهش میزان آب از چند هفته گذشته و در اعتراض به روند تمام‌ناشدنی طرح‌های انتقال آب کارون، کمبود آب آشامیدنی و کشاورزی، خشک شدن «هورالعظیم» و مرگ ماهی‌ها و گاومیش‌ها آغاز شد و به حقوق دیگر از جمله آزادی زندانیان سیاسی گسترش پیدا کرده است.
قطع مکرر آب و برق در بسیاری از روستاهای شمال خوزستان، وضعیت این استان را بحرانی‌تر نیز کرده است.
اکنون فرهاد ایزدجو مدیرعامل سازمان آب و برق استان خوزستان میزان «آوردآب» [آب ورودی] از بالادست سدها را «۱۳ میلیارد و ۴۰۰ مترمکعب» اعلام کرده حال آنکه پارسال مجموع این آب «۲۳ میلیارد و ۲۰۰ مترمکعب» بوده است.
به گفته‌ی مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان، موجودی کنونی آب سدهای این استان «حدود ۴ میلیارد و ۱۵۰ میلیون متر مکعب» است.
حال آنکه به گفته‌ی او، میزان مصرف سالانه خوزستان «۳۱ میلیارد مترمکعب آب» است و منابع آبی در حالت عادی «حدود ۲۹ و نیم میلیارد مترمکعب» است.
مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان پیش‌بینی کرده که «آوردآب» امسال ۴۴درصد کمتر از وضعیت عادی باشد.
رضا نجاتی معاون استانداری خوزستان نیز گفته که «آوردآب پشت سدهای خوزستان طبق اعلام سازمان آب و برق استان نسبت به دوره گذشته ۵۰ درصد کاهش داشته است.»
او از امضای تفاهم‌نامه‌ای با «ستاد اجرایی فرمان امام» برای تأمین «یکهزار و ۵۰۰ میلیارد ریال» اعتبار خبر داده و گفته که «در راستای حل مشکل تنش آبی در ۴۷۱ روستای خوزستان» منعقد شده است.
ایزدجو در جلسه مشترک ستاد پیشگیری، هماهنگی و فرماندهی پاسخ به بحران استان و قرارگاه محرومیت‌زدایی که در استانداری برگزار شد، اظهار داشت: «بیش از ۹۰ درصد منابع آب خوزستان زیرسطحی است به این دلیل استان به شدت تحت تاثیر خشکسالی و ترسالی قرار دارد.»
مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان مدعی تشخیص «خشکسالی» از بهمن‌ماه گذشته شده و گفته است که بررسی‌ها در اردیبهشت‌ماه امسال نشان داده که ورودی آب قابل دسترس که شامل حجم آب سدها است «حدود ۵ میلیارد و ۶۰۰ میلیون مترمکعب» است که تازه باید «از این مقدار برای کشت پاییزه در مخزن نگه می‌داشتیم».
بر مبنای توضیحات مدیرعامل سازمان آبفای خوزستان، «مجموع این آب (مختص کشاورزی) یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون مترمکعب بود که ۳۹۰ میلیون مترمکعب نسبت به حجمی که در سال ۹۷ داشتیم، کمتر بود.»
او آب رسیده به «هورالعظیم» را تا پایان اردیبهشت ماه امسال «مطابق برنامه» توصیف کرد و گفت: «اما در تیرماه به دلیل برداشت زیاد آب، به مشکل برخوردیم که البته میزان ورودی آب به هور را به ۱۶۰ مترمکعب افزایش دادیم که مجددا به ۱۳۰ مترمکعب بازخواهد گشت.»
استان خوزستان از نظر بی‌آبی با ۷۰۰ روستای مطلقا بدون آب، ۵۰ شهر با کیفیت بد آب و ۲۰ شهر با مشکل کم‌آبی، یکی از استان‌های به شدت محروم از نظر امکانات ابتدایی زندگی از جمله آب و برق است.
این در حالیست که در شمال خوزستان از دهدز تا سردشت و اندیکا، میلیاردها مترمکعب پشت سدها قرار گرفته‌اند ولی مردم در شهرهای شادگان، هویزه و سوسنگرد در جنوب خوزستان تا کرانه‌های هور و خلیج فارس بی‌آب هستند.
یکی از دلایل مهم بی‌آبی در این استان، اجرای پروژه‌های پولساز سدسازی و استقرار مافیای سد از جمله قرارگاه «خاتم‌الانبیا» سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که دهه‌هاست با اجرای پروژه‌هایی مانند سدهای کرخه و گتوند، به بحران انسانی در خوزستان که از دوران جنگ تحمیلی، تحمیلی هم از سوی رژیم صدام و هم جمهوری اسلامی، به وجود آمده بود، دامن زده است.
این پروژه‌های پولساز که عمدتا بدون مجوزهای لازم و تنها با تأیید شفاهی علی خامنه‌ای و از صندوق توسعه ملی تأمین می‌شوند، عمدتا استان‌های چهارمحال و بختیاری، ایلام، لرستان و خوزستان را از حقابه خود محروم کرده‌اند و با نفوذ سیاسی که دارند آب را به استان‌هایی که در آنها صنایع آب‌بر مانند پتروشیمی، صنایع نفت، گاز و فولاد که همگی در زیر نگین خودشان قرار دارند، منتقل می‌کنند.
در حال حاضر ۱۱ سد و تونل انتقال آب با ظرفیت سالانه یک میلیارد مترمکعب از رود کارون، کرخه، دز، مارون و جراحی، از سرشاخه‌های چهارمحال و بختیاری و زاگرس، آب را به سوی صنایع آب‌بر مستقر در دل کویرهای ایران منتقل می‌کنند. این انتقال آب نه برای مردمان این مناطق بلکه برای پروژه‌های انواع و اقسام نهادهای کشوری و لشکری موازیست که سر همگی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و رهبری حکومت می‌رسد.
پروژه سد و تونل کوهرنگ یک، حدود ۲۵۵ میلیون مترمکعب به اصفهان، پروژه سد و تونل کوهرنگ دو، ۲۵۵ میلیون مترمکعب به اصفهان، پروژه سد و تونل کوهرنگ سه (در حال ساخت) ۲۵۵ میلیون مترمکعب به اصفهان، پروژه سد و تونل بهشت آباد ۷۷۰ میلیون مترمکعب به اصفهان، کرمان، یزد، سد و تونل چشمه لنگان، ۱۹۵ میلیون مترمکعب به اصفهان، خدنگستان ۶۵ میلیون مترمکعب به اصفهان، سرچشمه‌های دز ۱۸۱ میلیون مترمکعب به قم، اراک، اصفهان، یزد همگی از طرح‌های غیراقتصادی و زیانباری هستند که سرزمین‌های در مسیر کارون را از حیات خالی کرده‌اند. انتقال این حجم آب به این مناطق برای مصرف در پروژه‌هایی است که سودهای کلان به جیب گروه‌های مافیایی نظام سرازیر می‌کند در حالی که مردم همین مناطق نیز به دلیل بی‌آبی با بحران در کشاورزی و دامداری و آب نوشیدنی روبرو هستند!
اسماعیل کهرم بوم‌شناس و فعال محیط زیست، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در امور محیط طبیعی در خصوص راه حل کوتاه‌مدت برای رفع بی‌آبی در خوزستان پیشتر گفته بود که: «راه حل کوتاه‌مدت تانکر آب است. در حال حاضر در ۷۰۰ روستا در خوزستان با تانکر آبرسانی می‌شود.»
او گفت: «روزی در هفته را در نظر می‌گیرند و اطلاع‌رسانی می‌کنند در روز مثلا سه‌شنبه تانکر آب می‌آید مردم برای گرفتن آب در صف می‌ایستند. این نوع آبرسانی در بعضی استان‌ها بر فرهنگ مردم تاثیر گذاشته است. در این صف ازدواج هم صورت می‌گیرد. در ایران ۷ هزارتانکر به هزار روستا آبرسانی می‌کنند!»
مجید عباس‌پور مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست معتقد است فرهنگ محیط زیستی در ذهن و عملکرد مهندس‌های ایرانی جایی ندارد و آنهم به دلیل توجه کمی است که مسئولان عالی‌رتبه کشور به این موضوع دارند.
او همچنین می‌گوید: «سدسازی‌هایی در ایران انجام می‌شود که برخی معتقدند در این سدسازی‌ها تنها نظرات مهندس‌ها مورد توجه قرار گرفته است و هیچ کار کارشناسی زیست‌محیطی در این زمینه انجام نشده است. مانند سد «گتوند» که قرار بود بر روی خاک نمکی احداث بشود.»
مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تأکید کرد: «مسئولان کشور باید به چالش‌های محیط زیستی توجه بیشتری داشته باشند و نباید یک نماینده مجلس به خود اجازه دهد با نفوذی که دارد در مناطق جنگلی پالایشگاه پتروشیمی احداث کند.»
“در حال حاضر ۱۱ سد و تونل انتقال آب با ظرفیت سالانه یک میلیارد مترمکعب از رود کارون، کرخه، دز، مارون و جراحی، از سرشاخه‌های چهارمحال و بختیاری و زاگرس، آب را به سوی صنایع آب‌بر مستقر در دل کویرهای ایران منتقل می‌کنند. …”.
این ها چرا در جایی که آب است صنایع را نمی سازند و می روند در جایی که آب نیست صنایع می سازند و آب جای دیگر را به آنجا می کشند؟!!! نکند نعل وارانه است؟!!! ایران مال کیست؟
“اگر رگ گردن بزرگه چون سر نیاز به خون زیادی داره……….”
چه مختصر ولی زیبا و پر معنی بیان کردید.
اگر رگ گردن بزرگه چون سر نیاز به خون زیادی داره. نمیشه بگیم ما میخوایم با دستمون بیشتر کار کنیم پس رگ گردن رو تنگ کنیم و عوضش رگ دست را گشاد کنیم. اینجوری بیهوش میشید بعد دیگه سری کار نمیکنه که بخواد به دست را اداره کنه.