پس از کشف چند مومیایی در زنجان، حالا در شهر زواره استان اصفهان بقایای دو پیکر مومیایی دیگر کشف شده است.
این دو پیکر مومیایی در عملیات معدنکاری در معدن «روی» اطراف زواره استان اصفهان کشف شدند.
محمد ابوطالبی فعال میراث فرهنگی در این ارتباط گفت که این دو مومیایی توسط کارگران معدن حین انجام حفاری با بولدوزر پیدا شدند.
به گفتهی او، پس از حضور پلیس این مومیاییهای طبیعی به موزه مردمشناسی زواره فرستاده شدند تا کارشناسان پژوهشکده باستانشناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی با انجام آزمایشهای مختلف جنسیت، قدمت و علت مرگ آنها را مشخص کنند.
این برای نخستین بار است که در این شهر پیکر مومیایی پیدا میشود. از آنجا که زواره نیز شهری قدیمی است که تاریخ آن به دوران پیش از اسلام بازمیگردد، احتمال قدمت چند صدساله این مومیاییهای طبیعی وجود دارد.
https://kayhan.london/1397/02/04/%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B3%D8%A8-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D9%87-%D9%81%D9%82%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7
مومیایی وقتی طبیعی است که بر اثر عواملی مانند مواد شیمیایی و یا سرما پیکر مربوطه از تجزیه و نابودی کامل محافظت شده باشد.
در اردیبهشتماه سال ۹۷ یک مومیایی منتسب به رضاشاه فقید در محوطهی حرم شاهعبدالعظیم واقع در شهر ری پیدا شد که با وجود تأیید کمیته میراث فرهنگی شورای شهر تهران، مدیرکل تبلیغات شاهعبدالعظیم تعلق این مومیایی به رضاشاه را تکذیب کرد.
آخرین خبر از سرنوشت این مومیایی، تحویل آن به اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود و تا کنون هیچ خبر و گزارشی درباره سرنوشت این مومیایی منتشر نشده است. این موضوع حتا از سوی رسانهها مورد پیگیری قرار نگرفته و این عجیبترین رخدادی است که برای یک مومیایی منتسب به یک پادشاه در سطح بینالمللی رخ میدهد و بجای ابعاد فرهنگی و تاریخی، پیامدهای امنیتی پیدا کرده است!
از دیگر مومیاییهای طبیعی ایران میتوان به شش مرد نمکی اشاره کرد که در آغاز دهه ۷۰ خورشیدی در معدن نمک چهرآباد استان زنجان پیدا شدند.
در میان آنها جسد یک زن و یک پسر نوجوان نیز وجود داشت و تعدادی از مردان نمکی بر اثر ادامه کار معدن با بولدوزر بهشدت آسیب دیدند. اکنون نیز احتمال صدمه دیدن مومیایی های دیگر در معدن روی زواره وجود دارد.
از میان مردان نمکی یافتشده در زنجان، سه مرد نمکی مربوط به زمان هخامنشیان و دو مرد نمکی دیگر مربوط به اواخر دوران ساسانیان تشخیص داده شدند.