عبدالرحمن الراشد (شرق الاوسط) – حتی در اوج اختلافات اخیر کشورهای شورای همکاری خلیج [فارس] هیچیک از شش کشور عضو از شورای منطقه‌ای خود که در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد، خارج نشدند. این نشان می‌دهد که چگونه اعضای «شورای همکاری خلیج» [فارس] این اتحاد منطقه‌ای را به عنوان آخرین خط دفاعی از منافع عالی خود حفظ کردهاند.
بیانیه سران کشورهای شورای همکاری خلیج [فارس] در نشست ریاض که روز سه‌شنبه ۱۴ دسامبر صادر شد، فضای وسیعی را به مسئله تهدید خارجی علیه این کشورها اختصاص داد اگرچه این شورا نام کشور خاصی را به میان نیاورده است.
بیانیه همچنین درباره مقابله با تهدیدات و منسجم کردن صدای سیاسی «شورا» از طریق همگرایی مواضع و توسعه مشارکت‌های سیاسی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی سخن گفته است.
در این بیانیه آمده است: «ماده دو توافقنامه دفاع مشترک که کشورهای عضو شورای همکاری کشورهای عربی آن را امضاء کردهاند، هرگونه حمله به هر یک از آنها به معنای حمله به همه آنهاست و هر خطری که یکی از آنها را تهدید کند به معنای تهدیدی برای همه آنهاست».
در بیانیه نشست رهبران شورای همکاری کشورهای عربی در ریاض همچنین بر اهمیت تلاش‌های منسجم برای هماهنگی و یکپارچگی سیاست‌های خارجی کشورهای عضو تاکید شده است.
امروز دیگر از فضای اختلاف و تشنج که در ژانویه گذشته بین کشورهای عضو این شورا در اجلاس العلا در عربستان سعودی حاکم بود، اثری نیست. در این میان سفرهای شاهزاده محمد بن سلمان ولیعهد سعودی که یک هفته قبل از برگزاری نشست ریاض با هدف آماده ساختن و ایجاد هماهنگی برای این اجلاس به کشورهای منطقه صورت گرفت، در شکل گرفتن شرایط تفاهم و همگرایی مؤثر بوده است.
پرسش بزرگ و مهم پیش و پس از اجلاس سران شورای همکاری کشورهای عربی این است که دولتهای حاشیه خلیج فارس با مذاکرات کنونی «وین» و هرگونه توافق در آینده میان غرب و جمهوری اسلامی ایران چگونه عمل خواهند کرد؟
چالش اصلی پیش روی اعضای شورای همکاری خلیج [فارس] باید بر محور متوقف کردن اقدامات یکجانبه این کشورها و متحد کردن مواضع سیاسی آنها در برخورد با مذاکرات «وین» و نتایج آن متمرکز باشد، خواه این مذاکرات موفق شود یا شکست بخورد!
توافق جامع هسته‌ای ۲۰۱۵ در لوزان سوئیس بین غرب و رژیم ایران یک شوک تکان‌دهنده برای کشورهای منطقه به ویژه کشورهای شورای همکاری خلیج [فارس] به شمار می‌رفت.
با تعلیق این توافق و خروج آمریکا و سپس از سر گرفتن مذاکرات در دولت بایدن، بروز اختلافات بین طرفین ادامه یافته است. این اختلاف‌ها فرصتی دوباره به کشورهای منطقه داد تا به آمریکا و غرب اصرار کنند که مانند گذشته در توافق ۲۰۱۵ آنها را نادیده نگیرند.
از نظر کشورهای شورای همکاری کشورهای عربی هرگونه توافق جایگزین در آینده بین رژیم ایران و غرب که منافع امنیتی این کشورها را در نظر نگیرد ممکن است برای همه به ویژه کشورهای عربی از کشورهای حاشیه خلیج فارس گرفته تا عراق، سوریه، لبنان و یمن خطرآفرین باشد.
خطر اینجاست که اگر مذاکرات وین شکست بخورد، رژیم ایران تلاش‌ها و فعالیت خود را برای دست یافتن به سلاح هسته‌ای تشدید خواهد کرد و در صورت موفقیت‌آمیز بودن مذاکره هم احتمال دارد دست جمهوری اسلامی ایران را برای حملات توسعه‌طلبانه با سلاحهای متعارف به کشورهای منطقه باز بگذارند!
کشورهای عربی همسایه ایران از این نگرانند که سطح تنش و درگیری منطقه‌ای، چه با توافق و چه بدون توافق، افزایش یابد.
کشورهای حاشیه خلیج فارس تنها بلوک عربی است که بیش از همه به موضوع آمادگی سیاسی و نظامی اهمیت می‌دهد. این کشورها خوب می‌دانند که در صورت همگرایی در مواضع و هماهنگی فعالیت‌های سیاسی و دیپلماتیک خود، صدای آنها از دیگران بلندتر و تأثیرگذارتر خواهد بود.
نشست ریاض تصویر جدیدیست که از یکپارچگی مواضع این کشورها خبر می‌دهد. ما به ویژه با توجه به علائم متناقضی که از وین و واشنگتن و تهران ارسال می‌شود، هفتههای حساسی پیش رو داریم.
شورای همکاری کشورهای عربی خلیج فارس برخلاف تصور برخی‌ها، مخالف توافق هسته‌ای نیستند، بلکه آنها این توافق را راه حلی ناقص می‌دانند زیرا با چنین توافقی تحریم‌های اقتصادی جمهوری اسلامی را که کشورهای حاشیه خلیج فارس و اکثر کشورهای جهان در آن شرکت داشتند، بدون تعهد رژیم تهران برای توقف عملیات نظامی بی‌ثبات‌کننده و فعالیت‌های تخریبی که به جنگ‌ها و فجایع کنونی دامن می‌زند، لغو خواهند شد!
کشورهای شورای همکاری خلیج [فارس] در این نشست آمادگی خود را برای ایفای نقشی مثبت جهت یافتن راهکارهای سیاسی که به هرج و مرج پایان دهد و ثبات و آرامش را در منطقه مستقر کند، اعلام کردهاند.
*منبع: شرق الاوسط
*نویسنده: عبد الرحمن الراشد
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن
مبارک است انشاالله
لالایی برای کودک شیرخوار ( دولت ملاها ) در آغوش امن نامادری ( اروپا و امریکا ) یک نوع تضمین برقراری حکومت ملایان در ازای چپاول منابع ملی و نابودی تاریخ کهنسال و پر افتخار ایران است. یعنی بخور بخور ملاها
حال که قرار است دولتهای عربی وابسته به غرب خود را ژاندارم منطقه بدانند، بایستی در آینده نزدیک در انتظار واگذاری سه جزیره ایرانی (تنب بزرگ و کوچک _ ابوموسی ) به عربها در ازای ضمانت پایداری نظام موجود در ایران باشیم.
البته دروغ چرا ، تفریح گاه جدید برای مسافران پولدار در این جزایر ، چرا که نه !!!!!
کشورهای شورای خلیج فارس هر چند از نظر اقتصادی و ثبات و آرامش داخلی خوب عمل کرده اند، اما از نظر نظامی و سیاست منطفه ایی عملکرد ضعیفی داشته اند.
عربستان با داشتن زرادخانه عظیم سلاحهای پیشرفته از عهده بیابان نشینان لنگ پوش معتاد به قات موسوم به حوثی ها برنیامده است.. کویت و عمان که فقط بیانیه امضا می کنند اما بی طرفی را حفظ کرده اند. بحرین که عددی نیست. قطر و‌امارات رقیب یکدیگرند و عربستان هرازگاهی به یکی از آنها متمایل می شود. ضمن اینکه قطر از بزرگترین حامیان مالی-عقیدتی-سیاسی-لجستیکی تروریسم و بنیادگرایی اسلامی است. امارات هم که به تازگی چرخشی به جیم الف و در عوض قطر چرخشی به عربستان کرده است.
با این اوضاع و احوال قاراشمیش در آن شورا، شعار حمله به یکی یعنی حمله به همه آنها ، شعاری توخالیست که دشمنانشان که سهل است، خودشان هم به آن باور ندارند،
با آنهمه قدرت و ثروت عظیم اگر توانستند از عهده یاغیگری کشور فاسد و‌فروپاشیده لبنان برآیند، آن‌وقت قابل اعتنا خواهند بود،
ضمنا این آقای عبدالرحمن الراشد بداند و آگاه باشد که از یرکت کودتای ۵۷ ، همه ایرانیان از خواص تا عوام از جمله این کامنتگزار به تحلیلچیان تمام عیار بدل شده اند و منبعد در نوشتن مقالات خود بیشتر دقت کند !!!!