تصویر دیگری از فلاکت و تباهی در جمهوری اسلامی با گزارش‌هایی درباره اتوبوس‌خوابی به نمایش گذاشته میشود. افرادی که پولی برای اجاره اتاق و خانه ندارند، ناچارند شب تا صبح را در اتوبوس‌های شهری به صبح برسانند.
تعدادی از رسانه‌ها در ایران از پدیده «اتوبوس‌خوابی» یا «بی‌آرتی‌خوابی» در شهر تهران گزارش داده‌اند. افراد بی‌خانمان از نیمه شب تا صبح را در اتوبوس‌های شیفت شب مسیرهای شهری به صبح می‌رسانند تا بتوانند چند ساعتی بخوابند!
بر اساس این گزارش «بیآرتی خوابی» یا «اتوبوس‌خوابی» تنها راهی است که برای بخشی از تنگدستان باقی مانده است: «یک صندلی در اتوبوس برای آنها خانه‌ای است ارزان در پایتخت! اما همین خانه ارزان برایشان در ماه ۳۶۰ تا ۷۵۰ هزار تومان خرج دارد. اتوبوسخوابها شغل و درآمد دارند، اما نه آنقدر که بتوانند رهن و اجاره یک خانه در تهران را بدهند.»
این گزارش هولناک افزوده که «طولانی‌ترین مسیر، انتخابی هوشمندانه برای بیآرتی خوابی است. دو خط اتوبوسرانی خانه آنهاست؛ یکی خط آزادی-تهرانپارس و دیگری خط تجریش-راه‌آهن. خط آزادی-تهرانپارس طولانی‌تر است. اتوبوس خواب‌ها می‌توانند ۴۵ دقیقه بخوابند. پس دفعات کمتری خط عوض می‌کنند و پول کمتری می‌دهند. اما دمای هوای اتوبوس این خط فقط سه درجه است. مشابه هوای بیرون. خط تجریش-راه‌آهن کوتاه‌تر است. حدود ۳۵ دقیقه. هم زمان خوابشان کوتاه‌تر است، هم باید دفعات بیشتری پیاده و سوار شوند. اما بی‌آرتی‌های این خط گرم است. دمای هوای آن ۲۴ درجه است. با صندلی‌های سالم و روکش‌های مخملی.»
وبسایت تجارت نیوز در گزارشی نوشته که اتوبوسخوابها باید هر ۴۵ دقیقه پیاده شوند و به اتوبوس بعدی برسند. هزینه بلیت بدهند. سوار اتوبوس جدید شوند و بخوابند. سوز سرمای شب آنها را هل می‌دهد که خودشان را زودتر به اتوبوس برسانند.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که «حدود ۱۲ تا ۲۵ هزار تومان هزینه یک شب بیآرتی خوابی در تهران است. بسیاری به جای اجاره خانه اینجا می‌خوابند. البته بیآرتی خوابی چندان هم راحت نیست، حداقل تا صبح باید پنج بار اتوبوس عوض کنند و چند دقیقه بین هر بار پیاده و سوار شدن سرما را تحمل کنند.»
راننده‌های اتوبوس‌های شهری یا بیآرتی نیز این پدیده را تأیید می‌کنند. یکی از رانندگان گفته که منسیر تجریش-راه‌آهن بهتر است: «اینجا بهتر از خط آزادی-تهرانپارس است. اتوبوس‌های آنجا به درد نخور و سرد است. همه طور آدم اینجا می‌خوابند حتی کودک ۱۲ ساله.»
پایانه تجریش-راه‌آهن ۴۰ ایستگاه دارد. مسیری که در روز بیش از یک ساعت طول می‌کشد اما شب‌ها فاصله اول و آخر خط فقط ۳۵ دقیقه است. ۳۵ دقیقه طلایی برای خوابیدن و رسیدن به انتهای خط و سوار اتوبوس بعدی شدن.
راننده می‌گوید زمانی که اتوبوسخوابها می‌توانند بخوابند متفاوت است: «بستگی دارد چقدر توقف داشته باشیم.» اما شب است و اتوبوس در بیشتر ایستگاه‌ها توقف ندارد. اگر در این بین مسافرانی بخواهند پیاده شوند یک امتیاز برای آنهاست چون یکی یا دو دقیقه بیشتر می‌خوابند.
خواب شبانه بیآرتی خواب‌ها حداقل ۵ تا ۶ بار قطع میشود. هر بار باید پیاده و سوار اتوبوس بعدی شوند. مسافران خط تجریش-راه آهن شانس بهتری دارند. چون بعد از پنج دقیقه راه رفتن در سرما می‌توانند روی صندلی گرم بنشینند.
بلیت اتوبوس و بیآرتی در روز ۱۴۰۰ تومان است و در شب سه هزار تومان. افرادی که در بیآرتی می‌خوابند برای مسیر تجریش-راه‌آهن دست کم باید ۱۵ هزار تومان و حداکثر ۲۴ هزار تومان پرداخت کنند. مسیر آزادی-تهرانپارس که طولانی‌تر است و هزینه آن دست کم ۱۲ هزار تومان و حداکثر ۱۸ هزار تومان است.
گزارش منتشر شده از «اتوبوس‌خوابی» با واکنش‌های زیادی روبرو شده است. حجم فلاکتی که جمهوری اسلامی در ایران گسترده است قابل توصیف نیست.
#اتوبوس_خوابی، ۱۲تا ۲۵ هزار تومان هزینه یک شب
ره آورد دیگری از غارت و چپاول و فقر و مسکنت مردم #ایران در زیر سایه شوم دیکتاتوری #خامنه‌ای_جنایتکار #اعتراضات_سراسری pic.twitter.com/vYjTcTsHyx— marjannkonam (@marjannkonam) December 29, 2021
زهرا شمس احسان عضو شورای شهر تهران نیز در حساب توییتری خود نوشته که «هر چند که موضوع اتوبوس خوابی، یک مسأله جدید و البته فراگیر نیست، اما کرامت شهروندی بدین معناست که «حتی یک نفر» نیز نباید برای نداشتن جای خواب مناسب، اینچنین شب را به صبح برساند. در شورای شهر این موضوع را پیگیری خواهم کرد.»
هرچند که موضوع #اتوبوس_خوابی، یک مسأله جدید و البته فراگیر نیست، اما کرامت شهروندی بدین معناست که «حتی یک نفر» نیز نباید برای نداشتن جای خواب مناسب، اینچنین شب را به صبح برساند. در شورای شهر این موضوع را پیگیری خواهم کرد.
— زهرا شمس احسان (@zahrashamsehsan) December 30, 2021
با اینهمه مدیر عامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران گفته که «این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده»!
محمود ترفع مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران در این باره به ایسنا گفته است «وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم، اما این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده، نیست؛ از گذشته نیز شاهد خوابیدن معتادان روی صندلی‌شان در اتوبوس بوده‌ایم، اما این افراد جدید، ظاهر مناسبی دارند و کارت بلیت می‌زنند و وارد اتوبوس می‌شوند؛ ما چگونه می‌توانیم تشخیص دهیم که این مسافر جای خواب دارد یا نه؟ وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم اما این مسئله یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی است و شرکت واحد اتوبوسرانی در آن نقشی ندارد.»
او با تأکید بر اینکه راننده اتوبوس امکان تشخیص مسافر از اتوبوس‌خواب را ندارد، گفت: «البته بر اساس پروتکل‌های اتوبوسرانی، همه مسافران باید در انتهای خط، اتوبوس را ترک کنند.»
گفتنی است پیش از اتوبوس‌خوابی، پدیده‌های دیگری چون گورخوابی، کارتن‌خوابی، جوی‌خوابی نیز در ایران رواج یافته بود و کسانی که پول و درآمدی برای اجاره خانه ندارند، مجبورند به کارتن و گورهای خالی قبرستان و کانال‌های فاضلاب پناه ببرند تا شب را به صبح برسانند.
می گویند سنگی را که یک دیوانه در چاهی بیاندازد چهل عاقل نمی توانند حال یا می‌توانند از چاه بیرون بیاورند. این ضرب المثل هیچ اشاره ندارد به این که اگر سنگی را حدود سی میلیون ایرانی عاقل!!! در سال ۵٧ به چاه انقلاب انداختند احتمالا چند نفر آدم عاقل لازم است این سنگ را از چاه بیرون بیاورد ؟ کسی پاسخی دارد؟!
هر تاریخی که آخوند و مذهب در ایران نابود شد و رژیم مقتدر قبلی برگشت ، از سال ۵۷ تا اون تاریخ کسانی که خودکشی کردن یا از بی پولی و نداری و بدبختی مردن یا تو هواپیما و اتوبوس و قایق و پراید مردن یا از غذاها و محصولات شیمیایی سرطان و مریضی گرفتن و مردن ، یا تو خیابون و زندان و زیر شکنجه و یا تو راه مهاجرت مردن و یا … مردن و تمام زجرهایی که الان همه مردم ایران از پولدار و بی پول دارن تحمل میکنن ، همه و همه گردن اون نسل خرفت و نفهم و احمق ۵۷ هستش که هنوزم خیلیهاشون تو خارج دارن عر عر میکنن لعنت به شما مغزهای فسیل و خرفت
جناب شهرزاد، پادشاه ایران اشتباه کرد گفت ایرانستان! باید میگوفت ویرانستان!
صد افسوس که کشور سابقأ گل و بلبل ما زیر قدم های ناپاک ملایان و اسلامی ها دارد لگدمال و به «ایرانستانِ» همهٔ زشتی ها وتباهی ها تبدیل میشود!