جمهوری‌اسلامی ایران مسئول مرگ غم‌انگیز «بکتاش آبتین» است.
اعتراض به مرگ تحمیلی بکتاش آبتین حمایت از آزادی و نویسنده مستقل است.
شوربختانه روز سیاه دیگری در تاریخ سوگ نویسندگان و آزادیخواهان ایران ثبت شد و رهرو دیگری از اصحاب قلم و آگاهی به خیل جانباختگان راه آزادی و رهایی در تاریخ معاصر پیوست. بکتاش آبتین نویسنده، فیلمساز، از دبیران کانون نویسندگان ایران، آزادیخواه گُرد ایرانی و زندانی سیاسی به دلیل امتناع از اعطای مرخصی درمانی و تاخیر در انتقال به بیمارستان از سوی مسئولان قضائی و سازمان زندان‌ها بر اثر ابتلای شدید به بیماری مرگبار کووید۱۹ چشم بر دنیا بست. او با اتهام‌های واهی «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به شش سال حبس تعزیری محکوم شده بود. قوه قضائیه علی‌رغم اطلاع از بیماری زمینه‌ای او در دوره همه‌گیری کووید۱۹ این حکم ظالمانه و سیاسی را اجرا کرد.
بکتاش آبتین نیز چون میرزاده عشقی، فرخی یزدی، کریم‌‍پور شیرازی، علی اکبر سعیدی سیرجانی، احمد تفضلی، محمد مختاری، سعید سلطانپور، جعفر پوینده، رحمان هاتفی، مجید شریف، حمید حاجی‌زاده و… جان داد چون ادبیات و قلم را بر علیه قدرت خودکامه و مناسبات اسارت‌آفرین می‌خواست. آبتین به درستی این حقیقت را فریاد کرد که «فضیلت مبارزه، پایمردی و ایستادگی و مطالبه حقوق شهروندی، حلقه مفقوده معاصر ایران است». او پیش از مرگ آمادگی خود را برای اهدای «جان شیرین» در راه آزادی، بهبود وضعیت مردم و اعتلای میهن اعلام کرده بود. تن رنجور بکتاش بعد از سال‌ها تحمل تازیانه استبداد و سانسور نهادینه شده و پیکار برای آزادی به زودی به خاک سپرده خواهد شد اما آثار، نوشته‌ها و از همه مهمتر مشی متعهدانه که فعالیت هنری را به مبارزه بی‌امان در برابر اختناق، سانسور و مطالبه حقوق شهروندی پیوند زده بود، او را جاودانه کرده است. آبتین با گذشتن از زندگی فراتر از تلاش‌های ادبی و اجتماعی وفاداری خود به خواست تاریخی کانون نویسندگان ایران از پیش از انقلاب بهمن ۵۷ تا کنون یعنی «آزادی اندیشه و بیان بی‌هیچ حصر و استثنا» را در عمل نشان داد. از این زاویه جا دارد به «کانون نویسندگان ایران» تبریک گفت که چنین انسان دردمند، مسئول و مبارزی عضو هئیت دبیران آن بوده است.
ما سه سازمان و حزب جمهوریخواه سکولار دمکرات دستگاه قضائی جمهوری‌اسلامی ایران و فراتر از آن شخص علی خامنه‌ای را به دلیل تاخیر و ایجاد مشکل در دسترسی به موقع بکتاش به درمان برای رهایی از ویروس مرگبار کرونا در ارتکاب قتل غیرمستقیم مسئول می‌دانیم. سابقه رفتار نهادهای قضائی و امنیتی و بویژه کینه‌توزی نهادینه شده در بلوک قدرت علیه کسانی که وضعیت موجود را به چالش طلبیده و آزادی ، عدالت و کرامت انسانی را مطالبه کرده‌اند، این واقعیت را نمایان می‌سازد که آنها علاوه بر کشتار مستقیم مخالفان و منتقدان بر زندانیان سیاسی– عقیدتی به صورت برنامه‌ریزی‌‌شده سخت گرفته و مسیر برخورداری مناسب از امکانات درمانی را مختل می‌کنند تا در چارچوب سیاست ارعاب و وحشت‌آفرینی آنها به دالان مرگ و یا فرسوده‌سازی جسمی- روانی هدایت شوند. فوت «عادل کیانپور» زندانی سیاسی در زندان مرکزی اهواز در هفته گذشته نمونه دیگری از این رویه غیرانسانی و بی‌رحمانه است.
ما ضمن ابراز همدردی با خانواده بکتاش آبتین و اعضای کانون نویسندگان ایران از مردم ایران دعوت می‌کنیم تا همدردی خود با این غم بزرگ را به نحوی که مناسب می‌دانند اعلام کنند. ماموران نهادهای امنیتی حکومت مطابق رویه بیدادگرانه همیشگی و از سر ترس اجازه ندادند تا مراسم تشییع و تدفین بر اساس خواست خانواده و برنامه کانون نویسندگان برگزار شود. اعتراض به مرگ تحمیلی بکتاش آبتین حمایت از آزادیخواهی، استقلال هنر و ادبیات، بها دادن به روشنفکران دارای دغدغه اجتماعی و درهم تنیدگی مسئولیت انسانی با تکاپوی هنری است. همچنین ضمن تاکید بر پایان هر چه سریع‌تر پدیده شرم‌آور زندانی سیاسی– عقیدتی، نیازهای درمانی و بهداشتی زندانیان باید به نحو مناسب تامین گردد تا دیگر شاهد مرگ‌های مشکوک و تراژدیک در زندان‌ها نباشیم. ما از مجامع بین‌المللی و به ویژه انجمن قلم می خواهیم که جمهوری اسلامی ایران را به خاطر مرگ بکتاش آبتین محکوم کنند و خواهان آزادی اعضای زندانی کانون نویسندگان شوند.
هیئت‌های سیاسی – اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
حزب چپ ایران (فدائیان خلق)
همبستگی جمهوریخواهان ایران
۱۹ دی ۱۴۰۰ برابر ۹ ژانویه ۲۰۲۲
