معلمان سراسر کشور دیرزمانی است که از بی‌عدالتی و تبعیض در رنج هستند و خواسته‌های بحق، قانونی و انسانی خود را به روش‌های مختلف با مسئولین مملکت از جمله وزیر آموزش و پرورش و نمایندگان مجلس مطرح کرده‌اند ولی نه تنها پاسخی درخور و عملی به آنها داده نشده بلکه تعدادی از آنان با دستگیری، بازداشت و صدور احکام سنگین حبس، تبعید و اخراج از آموزش و پرورش نیز مواجه شدند.
سرانجام فرهنگیان که از این همه بی‌مسئولیتی و عدم پاسخگویی مسئولین مربوطه به تنگ آمدند با تکیه بر اصل ۲۷ قانون اساسی که بر آزادی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها تصریح کرده در روزهای شنبه ۳۰ بهمن و سه‌شنبه ۳ اسفند ۱۴۰۰ پا به خیابان‌ها گذاشتند تا از این طریق مسئولین مربوطه را در جریان اعتراضات چند ساله خود قرار دهند.
به امید آنکه چشم بینا وگوش شنوایی پیدا شود و خواست‌های آنان را مبنی بر رفع تبعیض در آموزش و پرورش، آزادی معلمان زندانی، اصلاح قوانین استخدامی، اجرای اصول ۱۵ و ۳۰ قانون اساسی، ارتقاء کیفیت آموزشی، بهبود وضعیت معیشتی معلمان مورد توجه قرار داده و اجرایی کند اما، متاسفانه بار دیگر معلمان مورد بی‌حرمتی قرار گرفته و در چند شهر مورد هجوم و ضرب و شتم مامورین امنیتی قرار گرفتند و تعدادی نیز باز داشت شدند.
از میان بازداشت‌شدگان آقای رادا مردانی از فرهنگیان شهر دلفان هنوز در زندان بوده و بقیه به قید ضمانت آزاد شده‌اند و این در حالی است که طبق بند ۷ اصل ۳ قانون اساسی دولت موظف شده است آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را در حدود قانون تأمین کند.
هجوم به تجمعات معلمان و سرکوب آنان در حالی است که قانون اساسی بر آزادی تجمعات بدون حمل سلاح تأکید کرده و معلمان نیز که آموزگاران و پرورش دهندگان فرزندان این مرز و بوم هستند نه سلاح، که ابزاری جز قلم در دست نداشتند و شعار می‌دادند «هر که با اهل قلم در افتاد، ورافتاد» براستی که قلم سلاحی است بغایت مقاوم، نشکستنی و همواره پیروز و احترام به شأن دانش و دانش‌آموزی لازمه‌ی توسعه و پیشرفت جوامع بشری است.
کانون مدافعان حقوق‌بشر هجوم به تجمعات مسالمت‌آمیز معلمان را بر خلاف اصل ۲۷ قانون اساسی و قابل پیگرد قضایی دانسته و سرکوب آزادی‌های اساسی مردم را بشدت محکوم می‌کند.
کانون مدافعان حقوق بشر
اسفندماه ۱۴۰۰
