مدیرکل آموزش و پرورش استان یزد می‌گوید، یک سوم دانشآموزان این استان دچار اختلال یادگیری هستند که برای جبرانش ۵ سال زمان لازم است.
ترک تحصیل دانشآموزان اگرچه موضوع جدیدی نیست اما سایه کرونا بر سر دلایل اصلی‌تر ساختاری و مشکلاتی چون نبود زیرساختهای آموزشی، فقر مالی، کودکان بدسرپرست، ازدواج زودهنگام، مهاجرت و حاشیه‌نشینی و کوچ‌نشینی و… باعث شده مسئولان تمامی تقصیرها را به گردن ویروس بیاندازند بدون آنکه به روی خود بیاورند که ترک تحصیل دانشآموزان تازه در دو سال اخیر و پاندمی کرونا به وجود نیامده است!
حالا با ادعای عبور از پیک ششم کرونا و ثبات نسبی ابتلا و درمان توسط مسئولان بهداشتی، بسیاری از مدارس باز شده اما ریزش آمار حضور دانشآموزان در مدارس سراسر کشور، به‌خصوص در استان‌های محروم همچنان نگران‌کننده است.
قابل انکار نیست که در این دو سال، آموزش و پرورش نیز متأثر از شیوع ویروسِ غیرقابل پیش‌بینی کرونا بوده و غیرحضوری کردن کلاس‌ها و آموزش مجازی لطمات پُرهزینه‌ای بر یادگیری دانش‌آموزانی وارد کرده که در وضعیت به اصطلاح عادی نیز در پایین‌ترین سطح استاندارد آموزشی قرار داشته‌اند.
در همین ارتباط محسن موحدی مدیرکل آموزش و پرورش استان یزد در یک گزارش اعلام کرده است: «یک سوم دانشآموزان استان در دوره ابتدایی به دلیل آموزش مجازی دچار اختلال یادگیری هستند.»
https://kayhan.london/1400/09/11/%db%b1%db%b7%db%b0%db%b0-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%e2%80%8c%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%b5%d9%81%d9%87%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%a8%d8%a7%d8%b2
او جبران این اختلال را نیازمند «۵ سال زمان» دانست و هشدار داد: «اگر خانواده‌ها در این زمینه دغدغه‌مند نباشند آسیب‌های بیشتری هم در پی خواهد داشت.»
این مدیر استانی از کمبود امکاناتی نظیر موبایل و اینترنت به عنوان بخشی از مشکلات آموزش مجازی یاد کرد و یادآور شد که «سال گذشته نزدیک به ۵ هزار دانش‌آموز به دلیل آموزش مجازی مردود شده و ۲ هزار دانش‌آموز هم ترک تحصیل کرده‌اند.»
اینهمه در حالیست که سال گذشته آموزش و پرورش و تمامی مدیران این وزارتخانه بارها اعلام کرده بودند، تعطیلی فیزیکی مدارس باعث نمی‌شود تا هیچ دانش‌آموزی در کشور از تحصیل باز بماند. اما برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مقامات استانی می‌گویند، حدود ۴۰درصد و بیش از ۳/۵ میلیون دانش‌آموز به دلیل نداشتن موبایل، تبلت یا اینترنت مجبور به ترک تحصیل شده‌اند. واقعیتی که بسیاری از کارشناسان و آموزگاران آن را یک فاجعه اجتماعی و فرهنگی می‌دانند.
https://kayhan.london/1400/07/30/%d8%a2%db%8c%d9%86%d8%af%d9%87-%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%da%a9-%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%d8%9b-%d9%81%d9%82%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7
اما ویروس دو ساله‌ی کرونا چقدر در این ترک تحصیل‌ها سهیم است وقتی که در حقیقت می‌بایست نبود زیرساختهای آموزشی مناسب از جمله برای استفاده از فضای مجازی را اصلی‌ترین دلیل افزایش آمار بازماندن دانشآموزان از تحصیل به ویژه در مناطق محروم دانست!
بهروز محبی نماینده سبزوار پیش از این گفته بود، اینترنت برخی روستاها در ایران هنوز ۲G است، در حالی که دانشآموزان و دانشجویان برای ارسال و بارگیری ویدئو‌ها یا صدایی که برای آموزش ارسال می‌شود، نیاز به اینترنت بالاتر دارند.
رضوان حکیم‌زاده، مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر آموزش و پرورش اوایل امسال آمار بازماندگان تحصیل در مقطع ابتدایی را ۲۱۰ هزار دانش‌آموز اعلام کرده بود.
در جایی دیگر حسن الحسینی مشاور وزیر آموزش و پرورش و مسئول شبکه «شاد» گفته بود، سهم محرومیت دانشآموزان از شبکه شاد ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر معادل ۲۱ درصد است. او همچنین از ۳۰۰ هزار دانش‌آموزی یاد کرد که ابزار هوشمند قرضی در اختیار دارند.
حسین مدرس خیابانی استاندار سیستان و بلوچستان نیز معتقد است: «برخلاف تصور رایج، مردم این استان با تحصیل فرزندان خود مخالفتی ندارند بلکه به دلیل نداشتن توان مالی برای پرداخت هزینه ایاب و ذهاب و سایر هزینه‌ها فرزندانشان مجبور به ترک تحصیل می‌شوند.»
https://kayhan.london/1400/01/14/%d8%a2%d9%85%d8%a7%d8%b1-%db%b3%db%b0-%d8%aa%d8%a7-%db%b4%db%b0%d8%af%d8%b1%d8%b5%d8%af%db%8c-%d8%aa%d8%b1%da%a9-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%a7%d9%86%d8%b4%e2%80%8c%d8%a2%d9%85%d9%88
البته که در استانی چون سیستان و بلوچستان آنهم در شرایطی که در تمامی شاخص‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در رتبه آخر قرار گرفته و با میانگین کشوری به قول استاندار فاصله کهکشانی دارد، دلایل معیشتی و نبود زیرساخت‌ها حرف اول را می‌زند.
نمایندگان و استانداران کهگیلویه و بویراحمد، خراسان جنوبی، قم و… هم در تمامی مقاطع زمانی به تکرار از محرومیت‌هایی گفته‌اند که چاره‌ای جز ترک تحصیل برای دانشآموزان این مناطق باقی نگذاشته است. اما مشکل ترک تحصیل به اینجا ختم نمی‌شود.
زندگی دانش‌آموزانی که می‌خواهند درس بخوانند ولی فقر و تنگدستی خانواده باعث شده تا ترک تحصیل کرده و نان‌آور خانه شوند، فقط محدود به استان‌های محروم نیست. این روزها در تمامی مناطق تهران از پایین شهر گرفته تا شمیرانات، کودکان و نوجوانانی را می‌توان دید که اگر در سطل زباله به دنبال تامین معاش نباشند، سر هر چهارراه نان خود را از ماشین‌های پشت چراغ قرمز طلب می‌کنند.
همزمانی ویروس کرونا و تورم افسارگسیخته در دو سال گذشته دست به دست هم داده تا اوضاع برای کودکان و نوجوانان طبقات متوسط و پایین جامعه از همیشه فاجعه‌بارتر شده و شمار «کودکان کار» که بجای تحصیل به خرده‌کاری برای به دست آوردن تکه‌ای نان اشتغال دارند، بیش از پیش افزایش یابد.
