ورزشکاران رشته‌های دو و میدانی زن به دنبال مربی مرد نباشند چرا که فدراسیون دو و میدانی به‌تازگی با نصب بنری در مجموعه ورزشی «آفتاب» تهران که محل تمرین ورزشکاران این رشته است، تمرین ورزشکاران رن با مربیان مرد را ممنوع کرده است!
روزنامه شرق امروز سه‌شنبه ۱۷ اسفند همزمان با روز جهانی زن در گزارشی با اعلام این موضوع نوشت: «فدراسیون دو و میدانی در حالی دو روز است مانع از ورود مربیان مرد برای برای تمرینات دختران دو و میدانی‌کار به ورزشگاه آفتاب شده که آنها در آستانه رویدادهای مهم بازی‌های کشورهای اسلامی و بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو هستند.»
خبرگزاری ایسنا نیز با اشاره به اینکه فدراسیون دو و میدانی برای جلوگیری از تمرین مرد و زن در کنار یکدیگر، جدولی طراحی کرده که تمرینات ورزشکاران را محدود به ساعات خاصی از روز کرده نوشته است: « زنان در روزهای زوج از صبح تا ساعت ۱۴:۰۰ حق تمرین دارند و مردان در همین روزها از ساعت ۱۴:۰۰ تا ۲۰:۰۰ شب. در روزهای فرد نیز این ساعت تمرینی برعکس اجرا خواهد شد؛ یعنی اول مردان و سپس زنان.»
علی رضایی دبیر فدراسیون دو و میدانی در این مورد با بیان اینکه «یک سال پیش دستور لغو تمرینات مختلط را گرفتیم» به ایسنا گفته است: «بر ما تکلیف شده و تکلیف خود می‌دانیم که این کار را انجام دهیم. به تساوی تفکیک جنسیتی انجام شده و خانم‌ها به راحتی می‌توانند از امکانات ورزشگاه آفتاب انقلاب استفاده کنند و هیچ مردی مزاحمتی برای آنها نداشته باشد.»
به گفته برخی از ورزشکاران دو و میدانی، نماینده حراست فدراسیون مربوطه در محل ورزشگاه «آفتاب» حاضر هستند و ورود و خروج مردان و زنان را طبق برنامه تعریف‌شده کنترل می‌کنند.
حسین شایان رکورددار اسبق پرش ارتفاع مردان ایران که قصد داشت شاگردش زهرا فرخ‌فال را تمرین بدهد با ممانعت ماموران حراست ورزشگاه روبرو شد و به او اجازه ورود به ورزشگاه «آفتاب» را ندادند.
شایان با بیان این موضوع که تعداد مربی رشته پرش در ایران خیلی کم است یا در رشته پرتاب‌ها اصلا مربی در ایران نداریم به شرق گفته است: «بعد از سال‌ها برای اولین بار به مسابقات نوجوانان آسیا تیم اعزام کردیم و تعداد مدال‌های پسران و دخترانمان برابر بود. این نشان می‌دهد که برای رسیدن به این نتایج زحمت کشیده شده است.»
این مربی همچنین تیراندازی، قایقرانی، فوتبال، والیبال، بسکتبال و وزنه‌برداری را جزو رشته‌هایی دانست که ناظر فنی مرد دارند و تاکید کرد: «با این شرایط، ناچار هستیم تمرینات سرعتی و قدرتی شاگردانمان را در پارک‌ها زیر نظر بگیریم و برای تمرینات تخصصی‌شان به خودشان برنامه بدهیم که به تنهایی انجام بدهند».
در این گزارش با اشاره به مهسا میرزا طبیبی در ماده پرش با نیزه، ریحانه مبینی در پرش طولانی، محلا مهروقی در پرتاب دیسک، فرزانه فصیحی در دو ۶۰ متر و فاطمه محیطی‌زاده در هفت‌گانه چهره‌های مطرح این روزهای دو و میدانی زنان ایران که همگی زیر نظر مربیان مرد تمرین می‌کنند آمده است: «با این شرایطی که فدراسیون دو و میدانی برای آنها به وجود آورده، بدون شک از مسیر ورزش حرفه‌ای دور خواهند شد.»
سنگ‌اندازی‌های مقامات ورزشی در جمهوری اسلامی تنها به این موضوع خلاصه نمی‌شود و زنان ورزشکار در ایران با محدودیت‌های «قانونی» مانند حجاب اجباری و یا اجازه همسر برای سفر به خارج هم روبرو هستند و از سوی دیگر به دلایل مختلف تلاش می‌شود فعالیت‌های ورزشی آنان در رشته‌های مختلف محدود شود.
آخرین نمونه این موضوع مخالفت مهین فرهادی‌زاد معاون وقت زنان وزارت ورزش با حضور زنان در رشته‌های پاورلیفتینگ، بوکس و ورزش زورخانه‌ای بود که در تیرماه سال گذشته گفته بود: «با توجه به اینکه در مبانی اعتقادی ما از زن به عنوان ریحانه یاد شده، نمی‌توانیم رشته‌ای را قبول کنیم که کل سیستم بدنی و فیزیولوژی او را تحت‌تاثیر قرار دهد!»
https://kayhan.london/1399/04/10/%d9%85%d8%b9%d8%a7%d9%88%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d9%86-%d9%88%d8%b2%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%d9%88%d8%b1%d8%b2%d8%b4-%d9%85%d8%b4%d8%aa%e2%80%8c%d8%b2%d9%86%d9%89%d8%8c-%d9%be%d8%b1%d9%88
از سوی دیگر مدیرکل ورزش و جوانان استان اصفهان در دی‌ماه امسال فعالیت زنان در رشته‌های زیرمجموعه فدراسیون بدنسازی را ممنوع اعلام کرد.
اینهمه در حالیست که از سال ۹۲ زنان مجوز حضور در کلاس‌های آموزشی و سمینارهای رشته بدنسازی را داشته‌اند و از سال ۹۵ نیز می‌توانستند در رشته مچ‌اندازی به فعالیت حرفه‌ای بپردازند تا جایی که امسال زنان ایران برای اولین بار به رقابت‌های آسیایی مچ‌اندازی اعزام و موفق به کسب عنوان سوم آسیا شدند.
از سوی دیگر، مریم کاظمی پور معاون بانوان وزیر ورزش و جوانان در دولت سیزدهم نیز چندی پیش با اشاره به اینکه رشته‌هایی چون تکواندو، ووشو و کاراته به بلوغ حرفه‌ای رسیده‌اند، در مورد راه‌اندازی بوکس زنان گفته بود: «به نظرم الان صلاح نیست جوان‌هایی که در دوران اوج هستند بخواهند وقت خود را صرف این کنند که منتظر رشته جدیدی باشند که بیاید تا سپس در آن فعالیت رسمی خود را شروع کنند.»
با اینهمه وقتی ورزشکاران زن با عبور از هفت خوان رستم موفق می‌شوند برای دیدار‌های بین‌المللی به خارج بروند و موفقیتی هم کسب کنند، با بی اعتنایی کامل مقامات و رسانه‌های دولتی، به ویژه رادیو و تلویزیون حکومت مواجه می‌شوند. همین شرایط باعث شده تا ده‌ها ورزشکار حرفه‌ای در سال‌های اخیر مهاجرت کرده و در کشورهای دیگر با نام و پرچم محل اقامت خود و یا به عنوان پناهنده در تیم‌های پناهجویان به فعالیت و حرفه ورزشی مورد علاقه خود بپردازند و بر سکوهای قهرمانی نیز بایستند.
