مدیر اولین پلتفرم همسریابی رسمی در جمهوری اسلامی که از ابتدای اجرا تا کنون با حواشی زیادی همراه بوده، اعلام کرد که «همدم» تا عمق روستاهای دورافتاده نفوذ کرده و سهم مهمی در ازدواج مجردهای دهه شصت و پنجاه داشته است.
پلتفرم همسریابی «همدم» تیرماه ۱۴۰۰ با حضور محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی و دیگر مقامات دولتی رسما افتتاح شد. به گفته زهره حسینی مدیر این پلتفرم، تا کنون ۲۲۰ نفر از این طریق به «خانه بخت رفته‌اند.»
البته حسینی با اشاره به اینکه اطلاعات حدود ۲۰ هزار نفر از سوی «همدم» تایید شده، بیان کرد از بین ۳۳۴ هزار نفری که «همدم» را نصب کرده‌اند، فقط ۳۴ هزار نفر تا انتها ثبت‌نام خود را پیش برده‌اند که به نظر می‌رسد عده بسیاری فقط از سر کنجکاوی سراغ اپلیکیشن رفته و خیلی زود هم از صرافت آن افتادند.
ولی مدیر پلتفرم همسریابی «همدم» نسبت به محبوبیت این اپلیکشن احساس رضایت دارد و می‌گوید: «از همه اقشار جامعه در همدم ثبت‌نام کرده‌اند. ضریب نفوذ همدم خوب است و ما حتا از شهرها و روستاهای دورافتاده برخی استان‌ها نظیر همدان، یزد و گیلان و حتا از بین عشایر نیز ثبت‌نام داشته‌ایم».
https://kayhan.london/1400/04/21/%d8%b1%d8%a6%d9%8a%d8%b3%e2%80%8c-%d9%85%d8%ac%d9%84%d8%b3-%d8%a7%d9%86%d9%82%d9%84%d8%a7%d8%a8%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d9%88%d8%a8%d8%b3%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d9%87%d9%85%d8%b3%d8%b1%db%8c%d8%a7
او ثبت‌نام و ازدواج‌ها از طریق «همدم» را نشان‌دهنده نفوذ این اپلکیشن «تا دل شهرها و روستاهای کوچک» و آمار ازدواج ۲۲۰ نفر در مدت هشت ماه را «موفقیت‌آمیز» خوانده و به آینده کاربردی «همدم» خوشبین است.
موضوع شعارهای تبلیغاتی که اخیرا در بیلبوردهای سراسر پایتخت دیده می‌شد نیز از نظر زهره حسینی یک اقدام مثبت بوده. وی شعارهای این تبلیغات خیابانی چون «سیب داریم، انار داریم، عروس با وقار داریم» را وام‌گرفته از رسوم سنتی شهرهای مختلف دانسته و تاکید کرد: «هدف ما تنها این بود که اینگونه در دل مردم جای باز کنیم تا بتوانیم برای خانواده‌هایی که استفاده از این پلتفرم را بد می‌دانند، فرهنگ‌سازی کرده باشیم. کما اینکه پس از آن تبلیغات، بسیاری از کاربران ساکن شهرستان از ما درخواست کردند این تبلیغات را در شهرهای آنها نیز نصب کنیم تا خانواده‌ها راحت‌تر با این نوع آشنایی پیش از ازدواج و استفاده از پلتفرم‌های قانونی آشنایی ازدواج کنار آیند.»
به استناد آماری که حسینی ارائه داده ، ۶۱ درصد ازدواج‌های «همدم» مربوط به مجردهای متولد دهه شصت و پنجاه خورشیدی است. یعنی همان دو دهه‌ای که تمام دوره کودکی و نوجوانی‌شان پس از انقلاب در بحبوحه جنگ و شستشوی مغزی اعتقادی و مذهبی گذشت و در سنینی که باید به روشی درست همدم خود را انتخاب می‌کردند، سایه‌ی سنگین کمیته و گشت ارشاد اسلامی لحظه‌ای از روزگار جوانی‌شان کنار نرفت.
نکته حائز اهمیت این است که مبتکران این اپلیکیشن با همان تفکر سرکوب لذت و نگاه ایدئولوژیک اسلامی و سنتی قرار است در کنار فعالیت‌های همسریابی، کارگاه‌های آموزشی برای جوانان مجرد برپا کنند و به آنها مشاوره بدهند! آنها در حالی یافتن فرد مناسب برای جوان امروز را وظیفه خود دانسته و می‌گویند اگر این اتفاق برای برخی نمی‌افتد به خاطر مسائل فرهنگی است، که از یکسو خود پایبند فرهنگ مذهبی و سنتی هستند و از سوی دیگر این کار برای آنها نان و آب دارد!
در ارتباط با فرهنگی که «همدم» مدعی آن است گفتنی است آنچه در استفاده از این اپلیکشن نظر برخی کاربران را جلب کرده حضور نفر سومی به نام «معرف» است بطوری که بی اذن و اجازه این «معرف»، متقاضیان قادر به آشنایی با یکدیگر نیستند.
زهره حسینی در اینباره توضیح داد: «این پلتفرم متناسب با اطلاعات وارد شده از دختر و پسر به آنها پنج مورد برای ازدواج پیشنهاد می‌دهد و در صورت تایید دو طرف اطلاعات، آنها برای بررسی به «معرف» ارسال می شود. ما در این پلتفرم تصویر افراد را به یکدیگر نشان نمی‌دهیم و توصیه به ملاقات حضوری داریم. دختر و پسر اطلاعات اولیه ظاهری نظیر قد و وزن و… را در پلتفرم می‌بینند و سپس طبق توصیه معرفان با هم ملاقات حضوری خواهند داشت.»
او همچنین نظر مساعد دختر و پسر را کافی ندانسته و می‌گوید: «اگر نظر دو طرف مساعد باشد و- معرف نیز این افراد را مناسب یکدیگر تایید کند- با آنها تماس گرفته می‌شود تا در ابتدا دختر و پسر با هم به تفاهم اولیه برای معرفی برسند و سپس با تایید آنها اطلاعات تماس با اطلاع خانواده‌ها رد و بدل می‌شود.»
به گفته زهره حسینی، معرف این اختیار را دارد که اگر متناسب با آموزش‌هایی که دیده، تشخیص دهد، دو نفر مناسب یکدیگر نیستند این درخواست ازدواج را رد کند و یا اگر اختلاف سن طرفین بسیار زیاد باشد و از دو نسل متفاوت باشند، بی توجه به نظر کاربر، اصلا معرفی انجام نمی‌شود.
مدیر این همسریابی با اشاره به اینکه معرف‌ها افراد معتمدی هستند که برای امر همسریابی و تعامل و ارتباط با خانواده‌ها آموزش دیده‌اند، درباره شرایط استخدام‌شان، متاهل بودن را شرط اصلی اعلام کرده است.
حسینی تاکید کرد: «معرفان حتما باید تحصیلات دانشگاهی یا حوزوی داشته و تحت آموزش‌های ما قرار گرفته باشند تا بتوانند این کار را به صورت حرفه‌ای انجام دهند. ترجیح ما بر این است که با افراد ۳۰ سال به بالا همکاری کنیم و البته این به این معنی نیست که با جوان‌تر ها همکاری نمی‌کنیم.»
به گفته مدیر اولین پلتفرم همسریابی، از یکجایی به بعد ادامه فعالیت در «همدم» بی‌هزینه هم نبوده و اگر پنج پیشنهاد اولی که اپلیکیشن می‌دهد مورد قبول کاربر واقع نشد، آنها می‌توانند از فرصت انتخاب ده تایی استفاده کنند. برای این امر کاربران باید به ازای هر پیشنهاد ۴ هزار تومان یعنی مجموعا ۴۰ هزار تومان پرداخت کنند.
این در حالیست که ناظران می‌گویند، اگر جوانان ایران فضای آزاد و همچنین وضعیت اقتصادی مناسبی داشتند، خودشان به راحتی از این توان برخوردار می‌بودند که با هم آشنا شده و اگر مایل بودند ازدواج و یا با هم زندگی کنند و نیازی به توصیه و تلاش چنین افراد و بنگاه‌هایی که در چارچوب فرهنگ تحمیلی جمهوری اسلامی فعالیت می‌کنند، نمی‌داشتند.
از سوی دیگر، آنگونه که پیشتر نیز معاون وزیر ورزش گفته بود، پلتفرم‌های همسریابی بستری شده برای چندهمسری و شوهران به اسم مرد مجرد در آن ثبت‌نام کرده و اقدام به ازدواج موقت یا صیغه می‌کنند!
محمد مهدی تندگویان در همین ارتباط خواستار نظارت بر این اپلیکیشن‌ها شده بود که گفته می‌شود بجز «همدم» بیش از ۷۰۰ وبسایت دیگر نیز وجود دارد. تندگویان تیرماه امسال با انتقاد از اپ‌های همسریابی گفته بود، تا کنون اثرگذاری مثبتی نداشته‌اند و بیشتر منجر به «ازدواج موقت و ناپایدار و فروپاشی زندگی» شده و «خیلی از متاهلان با پرداخت مبالغی خود را در این سایت‌ها مجرد معرفی می‌کنند».
اینهمه در حالیست که امکان دوست‌یابی و همسریابی پیش از انقلاب اسلامی ۵۷ نیز از طریق مطبوعات بدون اینهمه دنگ و فنگ و کنترل‌های زائد و ایدئولوژیک در ایران وجود داشته که یکی از معروف‌ترین آنها با عنوان «یون ایران» فعالیت می‌کرد. با گسترش اینترنت سال‌هاست که در همه کشورها چنین مؤسساتی با رعایت یکسری استانداردهای حقوقی و رعایت حریم خصوصی و آزادی شهروندان بدون کنترل حکومتی به فعالیت مشغول‌اند.
