وبلاگ نویسان نظامی روسیه جنگ در اوکراین را شکست خورده می‌خوانند و از ژنرال‌های روس به عنوان ژنرال‌های جنایتکار نام می‌برند.
پس از غرق شدن رزمناو «مسکو» در ماه آوریل، عملیات نظامی در نزدیکی بیلوهوریوکا در شرق اوکراین بزرگترین شکست در جنگ برای روسیه بود. یک عملیات فاجعه‌بار دیگر که منجر به کشته شدن صدها سرباز روس شد. اکنون جنگ در اوکراین توسط بلاگرهای نظامی‌نویس با نفوذ روسیه با میلیون‌ها مخاطب پوشش داده می‌شود.
این وبلاگ‌نویسان ژنرال‌های روس را به «حماقت جنایتکارانه» و درس نگرفتن از اشتباهات گذشته متهم می‌کنند. حماقتی که بسیاری را در روسیه خشمگین می‌کند. در عملیات ناموفق روز پنجشنبه ۱۲ مه ۲۰۲۲ نیروهای روسیه تلاش کردند از روی پل‌های شناوری که بر رودخانه در نزدیکی شهر بیلوهوریوکا در شرق اوکراین ساخته بودند، عبور کنند.
ارتش اوکراین این عملیات را پیش‌بینی کرده بود و درست زمانی که انتقال آغاز شد به روس‌ها حمله کرد. نتیجه‌ی حملات اوکراینی‌ها به نیروهای روسیه در این عملیات، به استثنای غرق شدن رزمناو «مسکو» در میانه ماه آوریل، بدترین شکستی است که تا کنون روسیه در این جنگ به آن دچار شده است. در نتیجه این تهاجم، بیش از ۵۰۰ سرباز روس کشته یا زخمی شدند و بیش از ۸۰ نفربر نظامی و همچنین پل‌های شناور روسیه منهدم شدند.
برای اوکراین، این یک پیروزی خوشایند در نبرد بر سر منطقه دونباس است و همچنین یک پیروزی تبلیغاتی بزرگ زیرا عملیات نیروهای روس به گونه‌ای شگفت‌انگیز ضعیف و غیرحرفه‌ای به نظر می‌رسد.
چگونه فرماندهان ارتش روسیه می‌توانند به یک یا دو گردان جنگی، هر کدام با حدود ۸۰۰ نفر و مقادیر زیادی تجهیزات ارزشمند، اجازه دهند در گذرگاه یک رودخانه آنهم در دیدرس توپخانه اوکراینی جمع شده و بخواهند با پل‌های شناور از آن عبور کنند؟! چگونه ژنرال‌های روس می‌توانند از نظر تاکتیکی تا این حد ساده‌لوح باشند؟
این پرسشی نیست که فقط توسط سرویس‌های اطلاعاتی غرب مطرح می‌شود بلکه پرسش برخی از تأثیرگذارترین وبلاگ‌نویسان مسائل نظامی روسیه نیز هست.
آنها تعدادی از سربازان قدیمی روس هستند که هر روز در شبکه‌های پیام‌رسان مانن «تلگرام» و «یوتیوب» درباره جنگ اظهار نظر می‌کنند. برخی از آنها صدها هزار مخاطب دارند. برخی دیگر مانند یوری پودولجاکا بیش از دو میلیون نفر دنبال‌کننده دارند. او در ویدئویی که منتشر کرده می‌گوید: «من مدت زیادیست که سکوت کرده‌ام اما این فاجعه سکوت مرا شکست. کل یک گردان و شاید حتی دو گردان به دلیل حماقت محض از بین رفتند. کلمه «حماقت» را تکرار می‌کنم.»
ولادن تاتارسکی یک وبلاگ‌نویس دیگر، به همین اندازه ناراحت و خشمگین است: «ما باید نام «نابغه نظامی» را که گردان‌ها را به این رودخانه آورد و می‌خواست آنها را با پل‌های شناور عبور دهد بدانیم. او باید در برابر همه پاسخگوی این فاجعه باشد.»
وی می‌افزاید: «حمله در دونباس در حال کاهش است و این فقط به دلیل عدم شناخت و کمبود هواپیماهای بدون سرنشین نیست. این به ژنرال‌های بی‌خرد ما بستگی دارد.»
باید یادآوری کرد که پودولجاکا و تاتارسکی مخالف جنگ روسیه علیه اوکراین نیستند؛ بلکه برعکس، آنها اغلب با نفرت از اوکراینی‌ها یاد می‌کنند و از کلمه تحقیرآمیز «خوخولنی» و یا «اوکراینی- نازی» استفاده می‌کنند.
این افراد با نفوذ البته که می‌خواهند روسیه در این جنگ پیروز شود. اما به شیوه جنگ، به بی‌کفایتی فرماندهان ارشد و همچنین به وزارت دفاع مسکو حمله می‌کنند. آنها شکایت دارند که ارتش روسیه از اشتباهاتی که در آغاز جنگ مرتکب شد، در همان زمان که برای تصرف کی‌یف تلاش می‌کرد و مجبور شد با عقب‌نشینی تحقیرآمیز و خونین به آن پایان دهد، چیزی یاد نگرفته است.
نکته اما اینجاست که آنها با انتقادات شدید خود، به گونه‌ای متناقض، تا حدی در همان اردوگاه مخالفان‌شان، یعنی منتقدان روسی پوتین که خواهان پایان جنگ هستند، قرار می‌گیرند- البته بطور موقت و تا جایی که شکست‌های پی در پی نیروهای روسیه را زیر حملات خود می‌گیرند. گفتنی است که حتی این جنگ‌افروزان نیز، حداقل در تئوری، مشمول قوانین سختگیرانه سانسور روسیه می‌شوند و از جمله می‌توانند به اتهام «بی‌اعتبار کردن ارتش» به حبس‌های طولانی محکوم شوند.
در عمل اما یوری پودولجاکا گزارش‌های رسمی جنگی روزانه کرملین و پوتین و اطرافیانش را به ریشخند می‌گیرد. وی می‌نویسد: «می‌گویند «همه چیز خوب پیش می‌رود، همه چیز طبق برنامه پیش می‌رود». اما پرسش وی این است که چه کسی مقصر و مسئول سرنوشت تلخ دو گردان کامل جنگی است؟!» او می‌افزاید: «شاید مرا به زندان بیاندازند. اما دیگر نمی‌توانم سکوت کنم. اگر کاری انجام نشود، صدها نفر دیگر نیز همینگونه بیهوده جان خود را از دست خواهند داد.»
*منبع: وبسایت «خبرهای روز» سوئد
*ترجمه و تنظیم: فرامرز نوروزی
