نادر کاکاوند – یکی از فاسدان حکومتی (حسین عبدالباقی) با کمک استاندار پیشین خوزستان، استاندار کنونی، مدیران منطقه آزاد اروند، شهردارهای متفاوت و هر آنکس که فاسد و رانتخوار است، یک ساختمان (متروپل) با کلی رشوه و بگیر و ببند میسازد که پیامدش آوار بر سر ملت میشود.
مردم ایران (به ویژه آبادان و خوزستان) داغدار میشوند و تمام نگاهها به چگونگی کمکرسانی است، آنگاه رئیس صداوسیمای جمهوری اسلامی که گماشته رهبر جمهوری اسلامی است، در نشستی در دانشگاه صنعتی «شریف» اعتراف میکند که از او با دعوت و همچنین تهدید خواستهاند حجم کمی از برنامهها را به آبادان بپردازد.
در این میان، همزمان با فاجعه آبادان، در ورزشگاه «آزادی» جشن حکومتی برای «فرمانده» (علی خامنهای) میگیرند!
چند نکته در برگزاری این جشن است که بد نیست با یکدیگر مرور کنیم:
۱- ورزشگاه آریامهر (آزادی) را فرماندهای ساخت (محمدرضا شاه فقید) که دل در گرو ایران داشت و برگزاری این جشن در جایی که ساخت این مجموعه بزرگ هیچ ربطی به این نظام فاسد و رانتی ندارد، خود موجب خنده و استهزا است.
۲- هنگامی که میگوییم و مینویسیم سر تا پای ورزش جمهوری اسلامی آلوده به سیاستِ کثیف است، همینجاست. دختر آبی را با حکم ۶ ماه زندان مجبور به خودسوزی کردند، به چشم بانوان تماشاچی در بیرون ورزشگاه مشهد که بلیت قانونی برای تماشای بازی ایران و لبنان گرفته بودند، اسپری فلفل پاشیدند، آنگاه الهام چرخندهها، زینبالساداتها، آسیهها و… را به ورزشگاه میبرند که «سلام فرمانده» بخوانند!
۳- در برخی جاها و از زبان برخی افراد میبینیم و میشنویم که چرا خامنهای به مردم آبادان تسلیت نگفته است؟خیلی ساده است. نباید هم بگوید. چرا راه دور برویم؟
در همان بامداد شومی که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با شلیک عمدی دو موشک به هواپیمای مسافربری اوکراینی، جان ۱۷۶ انسان را گرفت، جمهوری اسلامی جشن شلیک موشک به پایگاه خالیِ «عین الاسد» (چشم شیر) عراق گرفت و خامنهای در سخنرانیاش به همان خاطر، حتی یک واژه هم درباره جنایت نگفت.
تازه با بیشرمی و وقاحتی که ویژه خودش است، در سخنرانی چند روز بعدش گفت: «بحث هواپیمای اوکراینی را مطرح میکنند که «یومالله [شلیک موشک به پایگاه خالی عین الاسد] را تحتالشعاع قرار دهند».
۴- همین فرمانده که نماد و «اسوه» بیرحمی، شقاوت و سنگدلی است، مرگ جرج فلوید را تسلیت گفت!
اتفاقا به همین دلایل است که مردم در جای جایِ ایران نوک تیز شعارهایشان را به سمت رهبری و اصل نظام نشانه گرفتهاند.
در این میان اصلاحطلبان حکومتی (بخوانید استمرارطلبان) مانند علی شکوریراد هنوز هم دل در گرو این نظام فشل بسته و توییتهایی از این دست میزنند که یکی به نعل و یکی به میخ زده و افرادی مانند عمادالدین باقی هم لایک میزنند!
تنها صفتی که برازنده این کرکسهای همهچیزخوار است، «ابتذال شرّ» است.
همان صفتی که یار غار آنها (حمیدرضا جلاییپور) در اعتراضهای گسترده ضد حکومتی آبان ۹۸ به مردم بینوا و ستمدیده ایران داد.
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.