اینگر آندرسن دبیر اجرایی برنامه محیط زیست سازمان ملل خواستار آزادی نیلوفر بیانی از همکاران این سازمان شد. ۹ تن از زندانیان سیاسی سابق نیز در بیانیه‌ای به تداوم زندان فعالان محیط زیست اعتراض کرده‌اند.
سام رجبی،سپیده کاشانی،مراد طاهباز و عبدالرضا کوهپایه
اینگر آندرسن دبیر اجرایی برنامه محیط‌زیست سازمان ملل روز گذشته ۴ ژوئن ۲۰۲۱ با انتشار تصویر فعالان محیط زیست زندانی در ایران، در توئیتر به زبان فارسی خواستار آزادی نیلوفر بیانی همکار سابق این سازمان و دیگر حافظان طبیعت شد که از بهمن‌ماه سال ۱۳۹۶ تا کنون در زندان بسر می‌برند.
در آستانه #روزجهانیمحیط_زیست بار دیگر خواستار آزادی همکار سابق @UNEP، نیلوفر بیانی و دیگر حافظان طبیعت هستم که از سال ۲۰۱۸ در ایران زندانی‌اند.
ما #فقطیکزمین داریم و هیچکس نباید برای حفاظت از آن محاکمه شود. pic.twitter.com/4oXkJ5Ssad
— Inger Andersen (@andersen_inger) June 4, 2022
آندرس این توئیت را در آستانه پنجم ژوئن که به عنوان روز جهانی محیط زیست نامگذاری شده منتشر کرد و نوشت: ما فقط یک زمین داریم و هیچکس نباید برای حفاظت از آن محاکمه شود.
۹ تن از زندانیان سابق سیاسی نیز با انتشار بیانیه‌ای همزمان با روز محیط زیست و یکهزار و پانصد و نود و یکمین روز زندانی فعالان محیط زیست برخورد رژیم ایران را مورد انتقاد قرار داده‌اند.
در این بیانیه آمده است: «داستان زندگی ۱۵۹۱ روز گذشته، این ۸ دوستدار طبیعت که با زندان، سلول انفرادی، فقدان و درگذشت کاووس سیدامامی در نخستین روزهای بازداشت عجین بوده است معنای روشنی دارد».
این بیانیه را نازنین زاغری- رتکلیف، کایلی مور گیلبرت، ارس امیری، آتنا دائمی، پریسا رفیعی، نازی اسکویی، شکوفه یداللهی، نگین قدمیان و سپیده فرهان امضاء کرده‌اند که پیشتر با سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی هم‌بند بوده‌اند.
این زندانیان سابق سیاسی نوشته‌اند: «حاکمان که هر پیوند میان آدمیان با یکدیگر و زیست‌بوم‌شان را در انقیاد و حقیقت را خاموش می‌خواهند، اشخاصی را که با سلاح دانش و آگاهی سعی در نجات طبیعت و حفظ سرزندگی و بقای آن دارند، در بند می‌کشند.»
آنان تاکید کردند: «استواری، اراده بی‌همتا و احترام به طبیعت و زندگی؛ ما نیلوفر و سپیده را در تار و پود زیست‌مان در زندان اینگونه شناختیم، و با آنها هومن، سام، امیرحسین، طاهر، مراد، عبدالرضا، و کاووس را؛ و پس از آن حساسیت به شرایط محیط زیست این کره خاکی را به عنوان ثروت حقیقی تک تک ساکنان‌اش.»
به نوشته این زندانیان سیاسی پیشین، بعضی از این فعالان محیط زیستی زندانی، نیمی از حقوق خود را «خرج آذوقه حیوانات» می‌کردند، «در کنار دامداران محلی از نابودی پوشش گیاهی بومی جلوگیری» کرده و یا «در نبود زیرساخت‌ها و حمایت دولتی، در طبیعت و دانشگاه برای نجات زیستگاه‌های طبیعی و آب‌های ایران مبارزه» می‌کردند.
https://kayhan.london/1396/11/20/%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82%D9%87-%DB%B7-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AD%DB%8C%D8%B7-%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3
نخستین بار کیهان لندن بهمن‌ماه پنج سال پیش از بازداشت گروهی این فعالان محیط زیست خبر داده بود که باعث شد اندکی بعد قوه قضاییه آن را بطور رسمی تأیید کند. هومن جوکار، امیرحسین خالقی، سام رجبی، طاهر قدیریان، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، مراد طاهباز، کاووس سیدامامی، و عبدالرضا کوهپایه فعالان و پژوهشگران عرصه محیط زیست را سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (ساس) بطور غیرقانونی بازداشت کرد و به زندان انداخت.
آنان تا صدور احکام زندان نیز کاملا خلاف قوانین حقوق بشری در بازداشت نگه داشته شدند. در این بین، کاووس سیدامامی مدیر اجرایی «موسسه حیات‌وحش پارسیان» در هفته‌های ابتدایی بازداشت، به طرز مشکوکی در سلول انفرادی در زندان اوین جان سپرد. مقامات زندان با وجود این آثار کبودی بر بدن این پژوهشگر، ادعای خودکشی وی را مطرح کردند. تا کنون پرونده قضایی مستقلی برای پیگیری دلایل مرگ او تشکیل نشده است.
در آبان‌ماه ۱۳۹۸ شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، نیلوفر بیانی و مراد طاهباز را هر یک به ۱۰ سال زندان، طاهر قدیریان و هومن جوکار را هر یک به ۸ سال زندان و امیرحسین خالقی و سپیده کاشانی را نیز هر کدام به ۶ سال حبس محکوم کرد.
با اینکه اسفندماه ۱۴۰۰ با آزادی نازنین زاغری و انوشه آشوری زندانیان دوتابعیتی در ازای آزاد کردن ۵۳۰ میلیون دلار پولی که جهت خرید تانک‌های چیفتن در دوران پهلوی به انگلیس پرداخت شده بود، احتمال پایان به گروگان گرفته شدن مراد طاهباز به عنوان زندانی چندتابعیتی (ایرانی- انگلیسی- آمریکایی) نیز می‌رفت، اما تا کنون وی به دلایل نامعلومی آزاد و قادر به خروج از کشور نشده است.
