گزارش‌ها از خودکشی و جان باختن دو نوجوان ۱۷ و ۱۵ ساله در تیرماه گذشته خبر می‌دهند. شمار خودکشی کودکان و نوجوانان، و همچنین کارگران در سال جاری با افزایش روبرو شده و علت اکثر خودکشی‌ها مشکلات معیشتی و مالی است.
دو پسر نوجوان ۱۷ و ۱۵ ساله اهل شهرستان دالاهو در استان کرمانشاه و دلفان در استان لرستان، اوایل تیرماه امسال دست به خودکشی زده و جان خود را از دست دادند. خبر این دو خودکشی تازه اعلام شده است.
بر اساس گزارش‌ها سیروان دوستی، ۱۷ ساله، فرزند عادل و اهل روستای توتشامی از توابع شهر گهواره از توابع شهرستان دالاهو ۹ تیرماه خودکشی کرده و جان سپرد.
یک منبع آگاه درباره خودکشی این نوجوان به خبرگزاری هرانا گفته که این نوجوان اواسط تیرماه گذشته با اسلحه شکاری به خود شلیک کرد و جانش را از دست داد.
همچنین سجاد اکبریان، فرزند علی، ۱۵ ساله و اهل شهر نورآباد مرکز شهرستان دلفان نیز ۱۰ تیرماه اقدام به خودکشی کرد و جان باخت. از انگیزه خودکشی این نوجوان هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است.
کاهش سن خودکشی در ایران هشدارآمیز شده اما مقامات مسئول ضمن تکذیب این موضوع هیچ اقدامی برای مهار این پدیده دردناک انجام نمی‌دهند.
بر اساس خودکشی‌هایی که گزارش آن منتشر شده در هفته‌های گذشته نیز دو کودک ۹ و ۱۲ ساله در کوهدشت و چم پلک استان لرستان از طریق حلقآویز کردن و شلیک با اسلحه شکاری دست به خودکشی زده و جان خود را از دست دادند. یک جوان ۱۸ ساله اهل شهرستان ملکشاهی نیز به دلیل مشکلات روحی ناشی از خودکشی برادر دوقلویش خود را حلقآویز کرد.
نگاهی به آمارهای مربوط به خودکشی در ایران نشان می‌دهد این پدیده تلخ تنها مرتبط با افرادی در دسته خاص درآمدی یا اجتماعی نیست. با وجود فراگیری خودکشی اما هنوز در ایران آمار دقیق و روشنی از اقدام به خودکشی و مرگ ناشی از خودکشی در دست نیست. آمارهای موجود نیز مرتبط با آنهایی است که ثبت و رسانه‌ای شده است.
تحقیقات پژوهشگران علوم اجتماعی حاکیست در طول چهارسال از ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ این آمار در ایران ۶۰ درصد افزایش داشته و هر سال ۱۵ درصد به آمار خودکشی در کشور افزوده شده است.
در این میان آمار خودکشی کارگران و همچنین کودکان و نوجوانان با افزایش بیشتری روبرو شده است که غالباً ریشه در مشکلات مالی و معیشتی دارد. آ
آمار خودکشی کودکان و نوجوانان پس از شیوع کرونا و آموزش آنلاین با جهش روبرو شد؛ خانوارهای زیادی به دلیل فقر توان خرید ابزارهایی مانند تلفن هوشمند و تبلت برای کودکان نداشتند و آنها از شرکت در کلاس‌های آنلاین بازماندند. موارد متعدد خودکشی منجر به مرگ در میان دانش‌آموزان به همین علت طی دو سال شیوع کرونا ثبت شد که اکثر آنها متعلق به ساکنان مناطق محروم و فقیرنشین بود.
افزایش شمار «خودکشی» ناشی از ناامیدی نسبت به بهبود شرایط اقتصادی- اجتماعی
بر اساس آمارهای ارائه شده از سوی پزشکی قانونی ۷ درصد از آمارهای خودکشی ثبت شده در ایران مربوط به افراد زیر ۱۸ سال است. همچنین آمار ثبت شده خودکشی افراد زیر ۱۸ سال طی یک دهه منتهی به سال ۱۴۰۰ تا ۲۵۰ مورد بوده است.
آمارهولناک دیگری نشان می‌دهد در طی ۸۰ روز گذشته دست‌کم ۱۲ کارگر در ایران به دلیل خودکشی جان خود را از دست داده‌اند. خبرگزاری هرانا در گزارشی که اردیبهشت امسال به مناسبت روز جهانی کارگر منتشر کرد از ۱۱ مورد خودکشی کارگران در فاصله ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ تا ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ خبر داده بود.
از سوی دیگر طبق آمار سازمان پزشکی قانونی بیشترین روش در خودکشی حلقآویز کردن و بعد از آن استفاده از سموم در سال ۱۳۹۸ بوده است.
نتایج یک نظرسنجی که بهمن سال ۹۶ از سوی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) انجام شد نشان می‌داد ۷۵ درصد از جمعیت کشور از شرایط موجود کشور ناراضی بوده‌اند. نظرسنجی دیگری که تابستان گذشته از سوی این مرکز برگزار شد نزدیک به ۶۰ درصد شرکت‌کنندگان اعلام کرده بودند امید ندارند که در سال آینده وضعیت کشور بهتر از امسال باشد.
آمارهای مربوط به بیکاری و تورم نیز نشان می‌دهد در یکسو تورم عمومی به بیش از ۵۰ درصد، میانگین تورم مواد خوراکی به ۹۰ درصد و تورم برخی اقلام خوراکی به ۳۰۰ درصد رسیده است. در آنسو کاهش قدرت خرید خانوار و همچنین اخراج نیروی کار و بیکاری نیز مشکلات مالی و معیشتی را تشدید کرده است. دیگر اقدامات حکومت مانند سرکوب شدید و مسلحانه اعتراضات مردمی و صنفی و همچنین توزیع منابع کشور در دست عده‌ای خاص که متصل به بدنه رانتی هستند، امید برای بهبود شرایط را در میان مردم به ویژه فقرا کاهش داده است. اینهمه زمینه‌ساز رسیدن افراد زیادی به نقطه پایان زندگی است.
