در روزها و هفته‌های اخیر و به‌ویژه پس از قتل ژینا (مهسا) امینی، تصاویری از خشونت آشکار و عنان‌گسیخته دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی در مقابل چشمان جهانیان به نمایش گذاشته شد. این تصاویر به ما درکی روشن از جنایاتی که در زندان‌ها و در خفا بر جوانان و مردم معترض روا می‌دارند را نیز نشان داد.
دیدن این جنایات و وقاحت و دروغگویی مسئولان فاسد و شریک در جنایت خشم همه ما را برانگیخت. خشمی که انگیزه ما برای تداوم این نبرد، در خیابان‌های شهرهای مختلف و همچنین در خارج از ایران است.
نیکا شاکرمی، سارینا اسماعیل زاده و حدیث نجفی و غزاله چلاوی و ده‌ها دختر جوان و شجاع، آرزوهایشان را در خیابان‌های ایران با شعار: زن، زندگی، آزادی، فریاد زدند و با جانشان بهای آزادی و یک زندگی انسانی را پرداختند.
جامعه ال‌جی‌بی‌تی (همجنسگرایان، دوجنسگرایان، افراد ترنس، اینترسکس و…) در این اعتراضات، به عنوان جامعه‌ای که بیش از چهار دهه است که از سرکوب و خشونت و تنفرپراکنی سیستماتیک دولتی رنج می‌برد، در بین خیل جمعیت چه در خیابان‌های شهرهای ایران و چه درتبعید و مهاجرت حضوری همدلانه و همبسته داشته است.
ما، بدن‌های به حاشیه رانده شده، ما که عشق و سبک زندگی‌مان و بیان جنسیتی‌مان در چهارچوب‌های تنگ و عقب‌مانده ذهنیت مردسالارانه و دگرجنسگرا محور حاکم نمی‌گنجد، ما که عشق و انتخاب‌هایمان جرم‌انگاری شده و هر روزنه امیدی برای آینده‌مان بسرعت به تاریکی بدل گشته، به خیابان آمده‌ایم تا بگوییم: دمکراسی در ایران تنها زمانی متحقق خواهد شد، که به مطالبات و خواسته‌های تمام ستمدیدگان این سال‌ها رسیدگی کند و حقوق اساسی آنها را تضمین و هرگونه تبعیض و خشونت علیه آنان را جرم دانسته و برای آن مجازات تعیین کند.
این امر ممکن نیست، اگر که از همین امروز، نه تنها اعضای این جامعه در مباحث مرتبط دخالت داده شوند، بلکه مطالبات بر حق ما نیز، بخشی از مطالبات عظیم و زیرپا گرفته شده همه مردم ایران باشد. از مطالبات اتنیکی، تا آزادی های مدنی و سیاسی تا حقوق اقلیت‌های دینی و عقیدتی تا حقوق زنان و لغو تبعیض سیستماتیک بر آنها، از مطالبات کارگری، تا حقوق افراد دارای معلولیت و کودکان تا…
آری، ما، جامعه ال‌جی‌بی‌تی+ ایران، از همه شما می‌خواهیم که از تجربیات گذشته درس بگیریم. امروز نقد و طرح صریح موازین و معیارهای حقوق بشری‌مان، برای آینده ایران، با هیچ توجیهی نباید منکوب شود.
«وحدت کلمه»، اینبار تحت عنوان «اتحاد» چنانچه برای مقابله با آزادی بیان ما به کار آید، بار دیگرشعاری برای تحمیل یک نظر و یک گروه بر جامعه است. ما از تنوع، تکثر و مناسباتی دمکراتیک دفاع کرده و تمام تلاش خود را برای ایجاد فضایی در این راستا به کار خواهیم گرفت.
ساره صدیقی همدانی و الهام چوبدار هنوز به اتهام ترویج همجنسگرایی، در بند و در انتظار بررسی احکام اعدامشان هستند. نیکا و سارینا و حدیث و صد‌ها عزیز دیگر، جانشان را برای یک تغییر بنیادین فدا کرده‌اند. ما در مقابل این جا‌ن‌ها و نسبت به هزاران زندگی تباه شده، مسئولیم.
دست‌هایمان را بالا می‌گیریم و با این شعار همبستگی خود را با همه آنهایی که در این شب‌ها و روزهای گذشته، آسمان ایران را غرق ستاره کردند، اعلام می‌کنیم.
قسم به خون مهسا، قسم به خون نیکا، تمومه کار شما
آزادی و رهایی، شادی و زندگانی، حق ماست، حق ماست
شش‌رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی)
بیست و دوم اکتبر ۲۰۲۲ مصادف با سی‌ام مهرماه ۱۴۰۱
www.6rang.org
