به نام «زن، زندگی، آزادی»
چهل روز از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی گذشت. نیروهای نتظامی و امنیتی و لباس شخصی‌های قداره‌بند و بسیجیان، صدها نفر را در سراسر کشور قتل عام کردند تا ثابت کنند ژینا را نکشته‌اند. آنها جوانان و مردم را به رگبار بستند، دانشگاه را به محل جنایت تبدیل کردند، زندان را به آتش کشیدند و زاهدان را غرق در خون کردند و از آمل تا دهدشت و ارومیه و تهران و مشهد و کرج و رشت و خوزستان و اردبیل و شهرهای استان کردستان، جنایتی را از کودکان، نوجوانان و مردم آزادیخواه دریغ نکردند.
چهل روز به صورت وحشیانه به مدارس هجوم آوردند، اما مدرسه اکنون غُراتر از چهل روز پیش شعار ترقی خواهانه‌ی قرن «زن، زندگی، آزادی» را فریاد می‌کشد، چرا که نام ژینا رمز حریت و آزادگی شده است. این اسم رمز از حافظه مدرسه و خانه و کوچه و خیابان دیگر پاک نمی‌شود. ژینا، اسمی رمزی شد برای همه‌ی ستمدیدگان، برای زنان، برای دانش آموزان، برای معلمان و برای همه‌ی آنهایی که چهل و اندی سال است به شکل‌های مختلف مورد خشونت سیستماتیک قرار می‌گیرند. با این اسم رمز، همدردها یکدیگر را در سراسر کشور یافتند، دست در دست یکدیگر نهاده و نوعی همبستگی ایجاد کردند که وحشتی جنون‌آمیز برای حاکمیت جور رقم زده است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در چهلم ژنیا (مهسا) امینی، ضمن ابراز همدردی با خانواده‌ی ایشان و مردم آزادیخواه ایران، بار دیگر همبستگی خود را با اعتراضات سراسری مردم عدالتخواه ایران اعلام می‌کند. تحولات هفته‌های گذشته و تصویر پر تکرار هجوم نیروهای امنیتی و نظامی به مدارس نشان داده است که مدارس اکنون دیگر یکی از مهم‌ترین سنگرهای آزادی‌خواهی تبدیل شده‌اند؛ سنگری برای پس گرفتن آزادی و برای پس گرفتن حرمت و کرامت انسانی.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به خوبی می‌داند که در این دوره‌ی حساس چه مسئولیت تاریخی خطیری بر دوش دارد و به خوبی آگاه است که دشمن واقعی این همبستگی سراسری و این همدلی فراگیر چه کسانی هستند. این شورا معتقد است که مرزها اکنون بیش از هر زمانی بر مردم روشن شده است و آنکه در جبهه‌ی مردم نایستند و آنها را در سنگرهای‌شان تنها بگذارد، نه تنها از مسئولیتی خطیر شانه خالی کرده است، بلکه به رویاها و به آرزوهای مردم و خون به ناحق ریخته شده‌ی بیگناهان خیانت کرده است. این شورا از روز اول اعتراضات حق طلبانه‌ی مردم در اعلام همراهی و همدلی با مطالبات و خواسته‌های به حق معترضین ذره‌ای تردید به خود راه نداده است و امروز قاطعانه‌تر از همیشه بر این همراهی و بر این همبستگی تأکید می‌کند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
چهارم آبان ۱۴۰۱
