مقایسه‌ی اینروزها با تجارب تاریخ معاصر ایران امریست که از آن گریزی نیست. گاه تداعی‌هایی به ذهن می‌رسد که با تأمل در آنها می‌توان رشته‌های پیوند بین امروز و دیروز را دریافت.
با «عمامه‌پرانی» که توسط جوانان شکل گرفته، بلافاصله اهداف انقلاب مشروطه و شعار «آزادی و تجدد» و سپس تلاش پهلوی‌ها برای راندن ملایان به کنج حجره‌ها و انجام امور معنوی که ادعای آن را نیز دارند، تداعی می‌شود. تلاشی که با توجه به نفوذ سیزده قرن تا عمق جامعه آسان نبود و انقلاب مشروعه و ارتجاعی ۵۷ نیز آن را اثبات کرد. با اینهمه مشروطه و سپس پهلوی بذر آزادی و مدرنیته را در بطن جامعه کاشتند تا سال‌ها بعد که نسل‌های دیگری برای حقوق خود مبارزه می‌کنند بتوانند از همان ریشه تغذیه کنند.
مضامین ترقی‌خواهانه‌ی مشروطه و پهلوی در اعتراضات یک دهه اخیر به روشنی به چشم می‌خورد که حقوق زنان و کشف حجاب یکی از بارزترین آنهاست. نقش دستاوردهای تاریخ معاصر ایران در خیزش کنونی، جز جمهوری اسلامی نمی‌بایست سبب نگرانی نیروهای دیگر شود چرا که این نقش، بستر منطقی عبور از حکومت اسلامی و غلبه بر گسستی است که این حکومت در حرکت جامعه به وجود آورده است.
در این میان، «عمامه‌پرانی» فقط یک حرکت شوخ و شنگ و بامزه نیست بلکه یک اقدام سیاسی و اجتماعی و مقابله با تفکریست که زیر عمامه قرار دارد! همان تفکر «هیچ» معروف که در بهمن ۵۷ بر ایران نازل شد و ملت و مملکت را در داخل و خارج به «هیچ» تبدیل کرد!
تداعی دیگر در اینروزها به چهره‌های سال ۵۷ برمی‌گردد؛ همان کسانی که یا به قدرت رسیدند و یا مستقیم و غیرمستقیم حامی جمهوری اسلامی شدند. چهره‌هایی که هیچ شباهتی به معترضان امروز ندارند! عزت‌الله ضرغامی وزیر «میراث فرهنگی و گردشگری» به تازگی از قول یک بازجو گفته است: «من یک عمر بازجویی کردم از آدم‌های درشت سیاسی بازجویی کردم و این چند روز چند صد نفر از افراد بازجویی کردم و این سخت‌ترین بازجویی من بود، زیرا نه من می‌فهمم آنها چه می‌گویند و نه آنها می‌فهمد من چه می‌گویم!» در این اعتراف، حقیقتی هست که در «عمامه‌پرانی» نیز نهفته است: «هیچ» از درک همه چیز عاجز است!
صحبت بر سر این یا آن آخوند و یا خود عمامه نیست! بلکه بر سر حکومتی است که عمامه به سرها و آخوندهای مکلا از آغاز بر خون مردم و جوانان ایران بنا کرده‌اند. عمامه‌پرانی یک حرکت نمادین برای تعیین تکلیف با این جماعت است تا آنچه را مشروطه و پهلوی به دلیل مقاومت ارتجاعی، نه فقط در حوزه‌های علمیه و حجره‌ها، بلکه در جامعه، نتوانستند پیش ببرند، اینبار توسط خود مردم به سرانجام برسد.
الاهه بقراط| توئیتر | اینستاگرام|
