فرومایگی را لگدکوب کنیم!
(ولتر)
مجله فکاهی شارلی ابدو در آخرین شماره خود به تاریخ چهارم ژانویه ۲۰۲۳ نتیجه مسابقه بی‌نظیری را به خوانندگان مجله عرضه کرده که تحسین بسیاری از آزادیخواهان جهان به ویژه ایرانیان به جان آمده از دست جمهوری اسلامی را برانگیخته است. در سرمقاله مجله به قلم «ریس» آمده است که شارلی ابدو با این کار قصد داشت همبستگی‌اش را با خیزش سراسری مردم ایران اعلام کند، به ویژه با مردان و زنان جوانی که جان بر کف با حکومتی دینی که از ۴۴ سال پیش زمام امور کشورشان را به دست گرفته، می‌جنگند.
به نوشته سرمقاله نویس، شارلی ابدو در ماه گذشته به نشانه همبستگی با خیزش سراسری مردم ایران، با برگزاری مسابقه‌ای جهانی از کاریکاتوریست‌های همه کشورها خواست که کاریکاتور علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، را بکشند و به دفتر مجله بفرستند. گردانندگان مجله از میان ۳۰۰ کاریکاتوری که از چهارگوشه جهان به دستشان رسیده، بهترین‌ها و پُرمعناترین‌ها را برگزیده‌اند و در این شماره چاپ کرده‌اند. کاریکاتورها همه تحسین برانگیزند.
گفته می‌شود وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی بی‌درنگ اعلام کرده است که ایران این ابتکار شارلی ابدو را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت.
برای ایرانیانی که درگیر جنگی نابرابر با جمهوری اسلامی‌اند، دیدن این کاریکاتورها هم آرام‌بخش است و هم امیدبخش. زیرا آشکارا می‌بینند که چگونه همبستگی جهانی با پیکار آزادیخواهانه آنان ادامه دارد.
نکته‌ای که در سرمقاله مجله بیش از همه تحسین ما را برانگیخت این است که شارلی ابدو با این کار خواسته است یادآوری کند که تروریست‌های اسلام‌گرا به چه علت در ۸ سال پیش نویسندگان و کاریکاتوریست‌های مجله را به رگبار گلوله بستند. آنچه در ایران امروز می‌گذرد، نشان می‌دهد که نابردباری دینی هنوز حرف آخر را نزده است.
این سخن سرمقاله‌نویس ما ایرانیان را باید بسی بیش از دیگران به فکر وادارد. زیرا جنبش اسلام‌گرایی که پس از انقلاب ۱۹۷۹ ایران، منطقه خاور میانه، کشورهای اروپایی و حتی سراسر جهان را درنوردید، نتیجه به قدرت رسیدن اسلام‌گرایان در کشور ما بود.
با امضای این سپاس‌نامه از نویسندگان و گردانندگان مجله شارلی ابدو به سبب انتشار این شماره ویژه و دفاع بی‌قید و شرط آنان از آزادی فکر و دموکراسی در ایران قدرانی می‌کنیم.
امضا کنندگان
ایرج ادیب زاده، روزنامه‌نگار
مینا احدی، فعال سیاسی و مسئول نهاد اکس مسلم آلمان
هوشنگ اسدی، روزنامه‌نگار
هوشنگ اسدی، کنشگر سیاسی و کنشگر حقوق زنان
ناصر اعتمادی، دانش اموخته فلسفه و روزنامه‌نگار
صبا آلاله، روانشناس و کنشگر حقوق زنان
ایمان امیری سلیمانی، حقوقدان
نوشابه امیری، روزنامه‌نگار
جلال ایجادی، جامعه شناس استاد دانشگاه، کارشناس محیط زیست
آبتین آیینه، شاعر و پژوهشگر
میترا بابک، دکترمتخصص در روانکاوی
مهرداد بران، پرفسور موزیک و آهنگساز
مهران براتی، کارشناس روابط بین الملل
محسن بنایی، پزشک و پژوهشگر تاریخ ایران و اسلام
شاهرخ بهزادی، اقتصاد دان و روزنامه‌نگار
امیر بیگلر، مهندس ارتباطات
مهشید پگاهی، کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان
استر تسلیمی، فعال مدنی
حمیدرضا جاودان، بازیگر تئاتر و سینما
محمد جلالی چیمه (م. سحر)، شاعر و نویسنده بازیگر تئاتر
رحیم حسن زاده، پزشک
لیدیا خسروی، کنشگر حقوق زنان
حمید دانشور، بازیگر و کارگردان
پرویز دستمالچی، نویسنده و پژوهشگر علوم سیاسی
نستور رخشانی، نقاش
میلاد رسایی منش، مهندس
مرتضی رفیعی، نقاش مینیاتوریست
مسعود سالاری، روزنامه‌نگار
مهناز شیرآلی، جامعه شناس و متخصص علوم سیاسی
عباس شکری، دکتر، روزنامه‌نگار نویسنده و مترجم
داریوش شیروانی، آهنگساز و کارگردان سینما
سیاوش عبقری، استاد دانشگاه و کنشگر فرهنگی-سیاسی امریکا
شهلا عبقری، استاد دانشگاه و کنشگر سیاسی و حقوقی زنان
پری عسگری، مدیر برنامه تلویزیونی
میرزا آقا عسگری – مانی، شاعرونویسنده و مدیر رادیو مانی
بهروز قربانی، کنشگر سیاسی
فریبا قربانی، کنشگر سیاسی
فریبا قریشی، کنشگر سیاسی
مهناز قزلو، کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان
بهزاد کشاورزی، عضو سابق هیات علمی دانشگاه تهران
الهیار کنگرلو، پرفسور فیزیکدان دانشگاه کلمبیا
آرمین لنگرودی، نویسنده و پژوهشگر تاریخ
ایوب ماراو، خواننده
محبوبه مرادی، کنشگر سیاسی
شکوه میرزادگی، نویسنده و روزنامه‌نگار در زمینه میراث فرهنگی
علیرضا مناف زاده، پژوهشگرتاریخ
کاوه موسوی، داور دیوان بین المللی داوری پاریس
منوچهر نامور آزاد، هنرپیشه و کارگردان تئاتر
ثریا ندیم پور، کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان
مسعود نقره کار، پزشک و نویسنده و پژوهشگر
تونیا ولی اوغلی، کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان
لیلا یزدانی، فعال مدنی
فتحیه یزدی زرکش، کنشگر حقوق بشر و حقوق زنان
