فکر نکنید که این جملهِ «فاصله زیادی با شورش فقرا نداریم» هشدار مخالفین سیاسیِ حکومت و یا پیشبینی جامعه شناسان و اقتصاددانان است. خیر! این هشداری است از طرف احمد توکلی، نماینده اسبق تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویش با سایت «نود اقتصادی». توکلی به نمایندگان مجلس هشدار می‌دهد که تا دیر نشده آنها باید کاری کنند وگرنه «فقرا» میریزند و «کاسه و کوزه همه را جمع» می‌کنند. در همین جا باید اضافه کنیم که توکلی در این هشداردادن‌ها و یا بعبارت بهتر در این ابراز ترس از «شورش فقرا» تنها نیست.
خیزش عظیمی که بیش از صد روز است در اقصا نقاط ایران جاری است همهِ جناح‌های حکومتی، چه در قدرت و چه در خارج از قدرت، را به وحشت انداخته است. واقعیت آنست که این خیزش ریشه‌ای عمیق در محرومیت‌ها و تبعیضات اقتصادی-سیاسی و اجتماعی بیش از چهار دهه دارد که حاکمیت هرگز راه حلی برای آن نداشته و نخواهد داشت. بهمین خاطر آنان که در مسند کار هستند مثلِ همیشه به حکم زندان، شکنجه و اعدام متوسل می‌شوند و آنها که فعلا در مسند قدرت نیستند به حاکمان نصیحت می‌کنند و یا آنها را از شورش فقرا می‌ترسانند، به امید آنکه موقعی نوبت به آنها برسد و آنها کار حاکمان در قدرت را تکرار کنند.
اما کاسه صبر مردم مدتهاست که بسر آمده است. در هر قیام و خیزشی مردم بیش از پیش می‌آموزند که تنها با همت و اراده خود است که می‌توانند تکلیف این بساط ظلم و بیدادگری را یکسره کنند. آنها در این مدت بیش از صد روز و با تظاهرات خیابانی خود نشان داده‌اند که اینبار مصمم هستند تا کار را تمام نکرده به خانه‌های خود برنگردند. وقتی حاکمان از ابراز وجود هرگونه تشکل مستقل مردمی جلوگیری بعمل می‌آورند مردم به عمل مستقیم و فریاد در خیابان روی می‌آورند. مردم جواب فقر، فساد، گرانی، بیکاری، کولبری، سوختبری و دیگر مصایب اجتماعی را در خیابان می‌دهند.
هیئت تحریریه رسانه‌های اتحادیه آزاد کارگران ایران
۲۱ دی ۱۴۰۱
