نیکزاد سپاسگزار – در ساختار سیاسی اجتماعی و اقتصادی حکومت ایران با چیدمانی متاثر از ایدئولوژی مذهب، برخی از گروه‌های به ظاهر مردمی وجود دارند که کاملا در برابر مردم و به نفع حکومت عمل می‌کنند و برای پیروزی نهایی بسیار بجا و بایسته است شناخته و شناسانده شوند.
به بیان دیگر اکنون که همه دنیا پی به وجود و ماهیت تروریستی سپاه (اعم از لباس شخصی و اطلاعاتی و…) برده و حتی ممکن است سیاستمداران پخمه اروپایی- که تا چندی پیش التماس مذاکره با آخوندها و نوچگانشان را در برجام می‌نمودند– این ارگان نظامی و اقتصادی را تروریستی شناسایی کنند باید اندیشید و ماستخورهای احتمالی این رژیم فاسد را برای پیشبرد اهداف نظامی و پوست‌اندازی سیاسی پیشاپیش خنثی کرد. البته تا کنون وجود شرکت‌های در سایه و پوششی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که کارمندان و رؤسای آن همگی از طرفداران و بازنشستگان و فرزندان بسیجی و شهید و جانبازان فاسد حکومتی هستند بر کسی پوشیده نمانده ولی مقصود این مقاله بخش‌هایی از جامعه است که خارج از همه ارگا‌ن‌ها چه بسا بهتر و مخلصانه‌تر از خود سپاه به جمهوری اسلامی خدمات می‌رسانند.
- رؤسای اتحادیه‌ها و اصناف
- رؤسای انجمن‌ها و هیئت‌های ورزشی مانند زورخانه‌ها و فدراسیون‌های فاقد بودجه اختصاصی
- صاحبان فروشگاه‌های زنجیره‌ای و تعاونی‌ها
- صاحبان مجوزهای خاص (دفاتر بیمه و بانک‌های خصوصی)
- گردانندگان فرهنگسراها و انجمن‌های ادبی و هنری
- گردانندگان هیئت‌ها و دستجات و تکایای عزاداری
- کارمندان رده بالا و نورچشمی در کلیه ادارات و ارگان‌های دارای بودجه و درآمد قانونی (از شهرداری و سازمان تبلیغات اسلامی گرفته تا دانشگاه‌ها و اداراتی مانند منابع طبیعی و جهاد کشاورزی و…)
باید گفت یکی از مهمترین و گسترده‌ترین بخش‌های متجلی از ایدئولوژیِ تمامیت‌خواه جمهوری اسلامی رسمیت یافتن اتحادیه‌ها و اصناف برای صدور پروانه کسب و کار است. با مطالعه گروه‌های صنفی گوناگون می‌توان به فراست دریافت رسیدن به جایگاه ریاست اصناف نیاز به داشتن ویژگی همانندی دارد و آن اینکه می‌بایست تمام‌قد در خدمت سیاست‌های اقتصادی و تبلیغاتی نظام عمل کنند چراکه سیستم‌های نظارتی و قضایی، هرگونه فعالیت و همکاری صنفی در خلاف جهت حکومت را تبانی و تبلیغ علیه نظام برشمرده و منجر به برکناری و مجازات اعضا نیز خواهد شد. این خفقان اقتصادی تا جایی پیش می‌رود که حتی هرگونه عضویت معمولی در اصناف باید همراه با گواهی عدم سوء پیشینه باشد بطوری که داشتن یک پیشینه سیاسی تقریبا فرایند عضویت را قفل و ناممکن می‌نماید.
این ترفند برای ایجاد طبقات گوناگون وفادار به نظام توتالیتر تا بند ششم با اندک تفاوت‌های ظاهری در پروسه عضویت به کار گرفته می‌شود و جالب‌تر اینکه نام بسیاری از رؤسای انجمن‌ها و صاحبان مجوزها و بدهکاران بانکی و… را می‌توان از میان رؤسا و بزرگان همین اتحادیه‌ها و اصناف جست به گونه‌ای که شکی باقی نمی‌گذارد ایدئولوژی مذهبی نه تنها وجود هیچگونه مخالف سیاسی و عقیدتی را برنمی‌تابد بلکه حتی حاضر است از سناریو‌های پیچیده اطلاعاتی بهره بگیرد تا با چینش نیروهای وفادار خود در جایگاه‌های مهم اقتصادی و فرهنگی میدان رقابت کاملا یکطرفه به سود حکومت را شکل دهد.
اما بخش هفتم که شامل ادارات دولتی و غیردولتی برخوردار از بودجه مستقیم می‌شود رسما نقطه تلاقیِ حکومت با سایر بخش‌هاست به گونه‌ای که این بخش جبران تمام خدمات بخش‌های دیگر را با توزیع پول و امتیاز (بین خودی‌ها) بر عهده دارد. بطور نمونه یک بازاری که مورد تایید صنف مربوطه و مورد سفارش رؤسای آن صنف است به آسانی و یا گاهی با پرداخت رشوه‌های جزئی می‌تواند کارهای مربوط به ادارات و بانک‌ها را پیش ببرد بی آنکه با انواع مشکلات و موانع اقتصادی و عقیدتی که گریبان مردم را گرفته مواجه شود. آنها که گاهی نیز خود را نخبه، دانشمند، استاد، نابغه اقتصادی، خیّر و نظرکرده امام زمان می‌نامند نان به نرخ روزخورانی هستند که با کمک کارمندان فاسد ادارات نه تنها در هیچیک از فعالیت‌های مبارزاتی با جمهوری اسلامی همراهی نمی‌کنند بلکه در ایجاد جوّ ترس و بی‌فایده نشان دادن هرگونه مبارزه با استبداد دینی، تلاش خستگی‌ناپذیر از خود نشان می‌دهند و آزادیخواهی را کاری ابلهانه و مخل امنیت برمی‌شمارند.
با وجود چنین تقسیم‌بندی، دیگر شناسایی و مبارزه با این گرگ‌های در پوست میش نمی‌تواند امر پیچیده‌ای باشد چراکه افشای نام و رسوایی متعاقب آن می‌تواند ایشان را در وضعیت ناامنی اجتماعی قرار دهد و عملکردشان حتی از سوی نزدیکان و خانواده مورد نکوهش واقع شود و هزینه‌های سنگینی را به آنان جهت ادامه زندگی سراسر فساد و نکبت خود تحمیل نماید. اکنون در آمریکا نمونه ایستادگی در برابر این نامردمان را می‌توان در فرایند افشاگری از نایاک دید و در ایران می‌توان ثمره این راه را در تحریم شرکت «میهن» سراغ گرفت. اما همچنان جای خالی فعالیت و افشاگری بر ضد اصناف و اتحادیه‌ها و دیگر بخش‌های به ظاهر مردمی که کاملا بر خلاف مردم و آزادیخواهان گام برمی‌دارند احساس می‌شود.
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.
