آزادی زندانیان سیاسی و بازداشتشدگان جنبش انقلابی ماههای اخیر در حالی ادامه دارد که شماری از زندانیان سیاسی مشروطهخواه نیز طی روزهای گذشته آزاد شدند. در این میان خالد پیرزاده ورزشکار حرفهای و مربی بدنسازی با کاهش حدود ۵۰ کیلوگرم وزن، بیمار و روی ویلچر و در حالیکه توان راه رفتن ندارد از زندان آزاد شده است.
علاوه بر خالد پیرزاده، علی موسی نژاد فرکوش، آرشام رضایی و پیام باستانی پاریزی از جمله زندانیان مشروطهخواهی هستند که در روزهای گذشته آزاد شدند.
بر اساس گزارش نهادهای حقوق بشری مهدی دارینی، شاپور احسانی راد، خسرو صادقی بروجنی، فردین ندافیان قمصری (شهروند بهائی)، شهرام نجف تومرائی (شهروند بهائی)، فریبا عادلخواه، ژیلا کرم زاده مکوندی، زمان فدایی (نوکیش مسیحی) در اوین، کاوه دارالشفا و یاشار دارالشفا، آرش گنجی، پوریا مضروب، حسین کیهانی، امیر عباس آذرم وند، میثم محمدی، عادل گرجی، مهدی ساور اولیا، محمود علی نقی در زندان رجایی شهر کرج، احمد تقوی در زندان ابهر، فهیمه سلطانی، وجیهه پری زنگنه، حسین نصیری در اصفهان، زهرا محمدی در سنندج، وحید باقری در زندان تهران بزرگ و هادی امیرمحسنی نیز در دو روز گذشته آزاد شدهاند.
همچنین امیرمهدی خادم در زندان دستگرد اصفهان، محمدرضا مرادی در زندان تهران بزرگ، نصرالله لشنی در زندان رجایی شهر کرج، فریبا افشار (شهروند بهائی) و المیرا رحمانی (شهروند بهائی) در زندان دولت آباد اصفهان، نیلوفر میرزایی بافتی در زندان اوین، زهرا کشککی در تهران، ناصر همتی در اصفهان و همچنین سه نوجوان به نام های بسم الله براهویی، اسماعیل سرگلزایی و ابراهیم سرگلزایی در کانون اصلاح و تربیت زاهدان نیز از جمله دیگر زندانیان آزاد شده هستند.
الناز محمدی دبیر گروه اجتماعی روزنامه «هممیهن» نیز که از جمله روزنامهنگاران بازداشتی بود با سپردن وثیقه از زندان اوین آزاد شده است.
در این میان اما تصاویر منتشر شده از خالد پیرزاده پس از آزادی با واکنشهای زیادی روبرو شده است. خالد پیرزاده ورزشکار حرفهای، قهرمان و مربی بدنسازی زمانی که به زندان رفت در سلامت عمومی بیش از ۱۲۰ کیلوگرم وزن داشت اما لحظه آزادی در حالی که توان ایستادن و راه رفتن نداشته با بیش از ۵۰ کیلوگرم کاهش وزن و روی ویلچر از در زندان خارج شد.
خالد پیرزاده به دلیل نیاز فوری به درمان و فشارهای مقامات قضایی و امنیتی بیش از ۸۰ روز اعتصاب غذا کرده بود. او همچنین پلکهای خود را در اعتراض به برخورد مسئولان زندان در جلوگیری از برخورداری او از حق درمان دوخته بود.
کیهان لندن خردادماه امسال در گزارشی نوشته بود که این زندانی سیاسی مشروطهخواه با وجود بیماری از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی درمانی محروم شده است. علی شریفزاده وکیل خالد پیرزاده با هشدار نسبت به وضعیت جسمی موکل خود گفته که او در ملاقات با وکیل به تشنج دچار و به بهداری منتقل شد.
اسفندماه سال گذشته نیز یک منبع آگاه به خبرگزاری هرانا گفته بود که «معده خالد پیرزاده حتی آب را تحمل نمیکند و هرچه که بخورد استفراغ میکند. او توانایی کنترل دفع را هم از دست داده و پوشک میشود. آقای پیرزاده به دلیل تمامی این مسائل وزن زیادی از دست داده و با وجود این وضعیت بجای رسیدگی پزشکی تنها به بهداری زندان اعزام شده و سرم دریافت میکند.»
خالد پیرزاده از اول شهریور ۱۴۰۰ در اعتراض به عدم موافقت با درخواست آزادی مشروط، رعایت نشدن اصل تفکیک جرائم و رفتار خشن ماموران نیروی انتظامی با خانواده وی به هنگام تحویل حکم تخلیه منزل، اعتصاب غذا کرد. مأموران انتظامی برای اجرای حکم تخلیه خانه استیجاری خالد پیرزاده به منزل او مراجعه و همسر او را هُل داده و به زور وارد خانه شدند. بر اساس گزارشها دختر ۱۰ ساله خالد پیرزاده در خانه بوده و این مادر و فرزند به شدت وحشتزده شده بودند. خالد پیرزاده پس از ۸۴ روز اعتصاب غذا، به احترام درخواست خانوادههای دادخواه به اعتصاب خود پایان داد.
وخامت حال خالد پیرزاده زندانی مشروطهخواه؛ ورزشکاری که در زندان ویلچرنشین شد
این فعال مشروطهخواه از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست محمد مقیسه به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی» به ۵ سال حبس و به اتهام «توهین به رهبری» به ۲ سال حبس و در مجموع به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در خردادماه ۹۹ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران تأیید شد.
خالد پیرزاده که بیش از دو سال ممنوع از ملاقات و مرخصی بود از دهم خرداد ۱۴۰۰ دست به اعتصاب غذا زد و دو هفته بعد و چند روز پیش از برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی به مرخصی درمانی فرستاده شد تا پس از آن مرخصی بطور مشروط آزاد شود. با این وعده وی به اعتصاب غذای خود پایان داد. اما با تغییر نظر دادگاه ضمن نیمهتمام ماندن روند درمان مجبور شد روز ۱۶ تیرماه به زندان بزرگ تهران (فشافویه) بازگردد و در ۲۳ تیرماه به زندان شیبان اهواز تبعید شد.
خالد پیرزاده در زمان کوتاهی که تابستان ۱۴۰۰ در مرخصی درمانی بسر میبرد در گفتگو با کیهان لندن روایت تکاندهندهای از شکنجههای جسمی و روحی که در زندان بر سر او آمده بیان کرد: «دو بار طناب دار گردنم انداختند. حکم وحشت اعدام! در بازجوییهای روزهای اول چون ورزشکار بودم، بدن قوی و روی فرم و ۱۲۷ کیلو وزن داشتم و دور بازوی من ۵۳ سانتیمتر بود. اینها از حرصی که داشتند به من رحم نکردند و مرا تا حد مرگ شکنجه میکردند. دستهای مرا میگذاشتند لای در فلزی اتاق بازجویی و در را بهم میکوبیدند! در دوران بازجویی دو نفر از بغل سوار زانوی من شدند؛ زیر زانوم خالی بود. زانوم شکست و از جایش در آمد! رباط صلیبی و ایسیای و پیسیال پایم پاره شد و اینقدر وضعیت حادی پیش آمد که در بیمارستان آرمان تحت عمل جراحی قرار گرفتم. الان یکسال از عمل جراحیام گذشته اما هنوز خوب نشدهام و هنوز که هنوزه مجبورم با عصا راه بروم.»
او همچنین به کیهان لندن توضیح داد «در طول بازجوییها ۹ مهره کمرم آسیب دید؛ دیسک ۳ مهره گردن و ۴ مهره بین دو کتف بیرون زده و ۲ مهره دنبالچه شکسته است که نیازمند به عمل جراحی فوریست. نخاع من به دلیل شکستگی مهرههای کمرم آسیب دیده و نیازمند تزریق نخاعی دارو هستم. آیا انسانیست که با این وضعیت اسفناک جسمی و روحی و روانی خودم را به زندان معرفی کنم؟! چون هیچ رسیدگی در زندان به من نمیشود. داروهای تاریخ مصرفگذشته، داروهای بیکیفیت و داروهایی که اصلاً مشخص نیست چه هستند را به من میدهند؛ این داروها را در بستهبندی فلهای میآورند زندان و اصلاً معلوم نیست چه داروهایی هستند!»
خالد پیرزاده در سخنانی تکاندهنده و هولناک تأکید کرده بود که خودش دو بار در دوران بازجویی تهدید به تجاوز شده است! همسرش و حتا دختر خردسالش را تهدید به تجاوز کردند! او گفت: «حتا به دختر کوچک من رحم نکردند و تهدید کردند به او تجاوز میکنند!»
پیام باستانی پاریزی دیگر زندانی مشروطهخواه که در پی موج آزادی زندانیان سیاسی و در تاریخ ۱۹ بهمن از زندان تهران بزرگ آزاد شده است در نخستین پست اینستاگرام خود پس از آزادی نوشت: «اواخر آبان بود که احضارم کردند شعبه ۲۹ بیدادگاه انقلاب قاضی سیدعلی مظلوم. یکی از سوالاش این بود که «چند سالته؟» گفتم «۳۴» گفت «شاه رو دیدی؟» گفتم «نه» گفت «پس ندیدی که با وجود اینهمه فساد تبلیغش میکنی» گفتم «من ندیدمش اما شما رو دیدم!»
پیام باستانی پاریزی متولد ۱۳۶۶ است که پیشتر هم سابقه بازداشت در رابطه با فعالیتهای سیاسی و مدنی را داشته است. او روز شنبه ۲ مهرماه، در رابطه با اعتراضات سراسری توسط نیروهای سرکوبگر در تهران بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شده بود.
https://www.instagram.com/p/Cog2hm_MUGD/
آزادی دهها تن از فعالان سیاسی که در اواخر دوران محکومیت قرار داشتند یا مانند فرهاد میثمی محکومیت آنها پایان یافته بود، و بازداشتشدگان اعتراضات اخیر در پی موافقت علی خامنهای برای «عفو» زندانیان سیاسی صورت گرفته است.
اژهای رئیس قوه قضائیه در نامهای به علی خامنهای پیشنهاد عفو موردی و معیاری هزاران زندانی از جمله بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ را ارائه کرد که این پیشنهاد در اجرای بند ۱۱ از اصل ۱۱۰ قانون اساسی با تعیین شروطی مورد موافقت علی خامنهای قرار گرفت.
در نامه غلامحسین محسنی اژهای به خامنهای آمده بود «در جریان حوادث اخیر تعدادی از افراد به ویژه جوانان در اثر القائات و تبلیغات دشمن مرتکب رفتارهای نادرست و جرائمی شدند که علاوه بر گرفتاری برای خود، باعث زحمت خانواده و نزدیکان خویش گردیدند و اکنون تعداد قابلتوجهی از آنان بعد از برملا شدن نقشه دشمنان خارجی و جریانهای ضدانقلاب و ضدمردمی با اظهار پشیمانی و ندامت تقاضای بخشش دارند.»
دادستان کل کشور: افرادی که «کشتهسازی» کرده و خسارت به بار آوردند مورد «عفو» قرار نخواهند گرفت!
مسعود ستایشی سخنگوی قوه قضاییه در اینباره گفته که تا ۲۲ بهمن یا اواخر بهمنماه سال جاری متهمان و محکومان حوادث اخیر که شرایط عفو خامنهای را داشته باشند، از زندان آزاد خواهند شد.
مسعود ستایشی اما توضیح داده که در جریان حوادث اخیر تعدادی از افراد جامعه از جمله جوانان به دلیل حضورشان در اغتشاشات درگیر مشکلات شدند و علت این بود که بر اساس القائات و تبلیغات دشمنان قسم خورده این کشور، فریب خوردند و تحت تاثیر قرار گرفتند و در نهایت منجر به این شد که مرتکب رفتارهایی شدند که ناصحیح و نادرست بود و این رفتارها، هنجارشکنیهایی بود و این هنجار شکنیها واجد وصف مجرمانه بود.
سخنگوی قوه قضاییه گفت که شماری از بازداشتشدگان «ابراز پشیمانی کردند و ما هم وظیفه داشتیم طبق رهنمودهایی که در اثنای این جریانات از ناحیه رهبری به ما ابلاغ شد و همچنین توجهی که ریاست قوه قضاییه داشتند، تکلیفمان را انجام دهیم.»
اینهمه در حالیست که روز گذشته محمدجعفر منتظری دادستان کل کشور با اشاره به موافقت علی خامنهای با «عفو» و تخفیف مجازات شماری از بازداشتشدگان انقلاب ملی ایران ادعا کرد: «این افرادی که کشتهسازی کرده و خسارت به بار آوردند، مورد عفو قرار نخواهند گرفت و باید در پیشگاه قانون و مردم جوابگو باشند.»