بنجامین وینتال (اورشلیم پست) – سازمان «اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران»، مستقر در آمریکا، در گزارش جدید خود درباره اتهام محمدجعفر محلاتی، استاد علوم دینی کالج اوبرلین، در سرپوش‌گذاری بر قتل عام دست‌کم ۵۰۰۰ دگراندیش ایرانی در سال ۱۳۶۷، شواهد جدیدی را به عفو بین‌الملل ارائه کرد.
گزارش عفو بین‌الملل، با عنوان «مشارکت دیپلمات‌های سابق ایران در سرپوش گذاری بر قتل‌عام زندانیان در سال ۱۳۶۷»، به تاریخ ۶ بهمن منتشر شد.
بر اساس یافته‌های گزارش ۱۷ صفحه‌ای عفو بین‌الملل، «محمد جعفر محلاتی، نماینده دائم وقت ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک، نقش فعالی در بی‌اهمیت جلوه دادن گزارش‌های معتبر گزارشگر ویژه سازمان ملل و عفو بین الملل در مورد وضعیت حقوق بشری ایران و تضعیف واکنش سازمان ملل ایفا کرده است. به عنوان مثال، وی در آذر و دی ۱۳۶۷ برای جلوگیری از تصویب قطعنامه‌ای توسط مجمع عمومی سازمان ملل، که در مورد اعدام‌های دستجمعی ابراز نگرانی می کرد، تلاش کرده است.
محلاتی که در کالج اوبرلینِ اوهایو به تدریس اسلام مشغول، از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل بود.
داستان محلاتی، استاد کالج اوبرلین و انکار اعدام‌های دستجمعی
این گروه حقوق بشری اذعان داشت که با وجود هشدارهای فوری عفو بین‌الملل به رژیم ایران در آن زمان و پوشش رسانه‌ای درباره این کشتار، «محلاتی تمامی گزارش‌های مربوط به اعدام‌های دستجمعی در سال ۱۳۶۷ را تکذیب کرد».
نویسندگان گزارش عفو بین‌الملل در اینباره نوشته‌اند: «عفو بین‌الملل با قدردانی خاطرنشان می‌کند که برخی مقالات استناد شده در این ضمیمه را از گروه «اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران» دریافت کرده است، که یک کمپین عمومی متشکل از زندانیان سابق، بستگان قربانیان و فعالان حقوق بشری است که در آبان ۱۳۹۹ راه‌اندازی شده و به دنبال پاسخگو کردن آن دسته از مقامات ایرانی است که اعدام‌های دستجمعی سال ۱۳۶۷ را تکذیب یا تحریف کردند».
حمید چرخکار استاد مهندسی زیست پزشکی دانشگاه کیس وسترن رزرو[۱] در کلیولند و یکی از اعضای اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران، مقاله مهم فایننشال تایمز ۲۶ مرداد ۱۳۶۷ را فاش کرد که در آن آمده: «ایران به اعدام دستجمعی زندانیان سیاسی متوسل شده است.» در این مقاله همچنین ذکر شده است: «اعدام‌های سیستماتیک زندانیان چپگرا، اعم از مارکسیست و اسلام‌گرا… به ویژه پس از هجوم چپ‌های اسلام‌گرا مورد حمایت عراق (مجاهدین خلق) به غرب ایران، بسیار تسریع شده است.»
عفو بین‌الملل و اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران استدلال می‌کنند که محلاتی به دلیل وجود مقاله فایننشال تایمز، گزارش‌های دیگر رسانه‌ها در آن زمان و هشدارهای فوری سازمان عفو بین‌الملل، که در سال ۱۳۶۷ به رژیم ایران ارسال شده بود، بی‌شک از اعدام‌های دستجمعی مطلع بوده است.
اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران همچنین به مهرداد ایمن دگراندیش ایرانی که در اعتراض به قتل عام سال ۱۳۶۷ در مقابل دفتر سازمان ملل دست به خودسوزی زد، اشاره کرده و تصاویری از تظاهرکنندگان در مقابل سازمان ملل متحد برای جلب توجه جهانیان به قتل عام در زندان های ایران در سال ۱۳۶۷ به دست آورده است.
اعدام‌های رژیم اسلامی در سال ۱۳۶۷، ایرانیان وابسته به سازمان مجاهدین خلق، احزاب چپگرای حزب توده، سازمان فدائیان خلق و همچنین احزاب کردستان (کومله و حزب دمکرات کرد ایران) را هدف قرار داد.
اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران در بیانیه‌ای اعلام کرده است: «با توجه به این شواهد جدید، با اطمینان به این نتیجه می‌رسیم که آقای محلاتی از اعدام‌ها آگاه بوده و در موقعیتی قرار داشته که مانع از وقوع آنها شود. ما او را به دلیل عدم استفاده از موقعیت خود در سازمان ملل برای جلب توجه عمومی به رژیم اسلامی یا جنایات جمهوری اسلامی علیه بشریت، جلوگیری از اعدام‌های بیشتر و گمراه کردن سازمان ملل متحد، سهل انگار و شریک جرم می‌دانیم … همچنین کالج اوبرلین را به دلیل دفاع مستمر از یک ناقض حقوق بشر و عدم ملاقات با خانواده قربانیان، بررسی مدارک و گوش سپردن به داستان‌های آنها محکوم می‌کنیم. امتناع رئیس کالج اوبرلین از ملاقات با خانواده قربانیان و اقدام علیه محلاتی باعث خشم فارغ‌التحصیلان و دانشجویان اوبرلین شده است.
ربکا مک‌کلوی، که در سال ۲۰۱۵ فارغ‌التحصیل شد، به اورشلیم پست گفت: «به‌عنوان یک فارغ‌التحصیل اوبرلین، ریاکاری این کالج را مایه شرمساری می‌دانم. اوبرلین سال‌ها مدعی مبارزه در راه عدالت بوده است، اما ظاهراً حمایت از حقوق بشر محدودیت‌هایی دارد. دانشکده هم‌چنان به همکاری با استاد محلاتی، مردی که آگاهانه جنایات جنگی شنیع را پنهان کرده ادامه می‌دهد و حتی حالا که عفو بین الملل مدارک دروغ ها و جنایات او را منتشر کرده دست ازین همکاری برنمی‌دارد.»
او افزود: «من هیچ خبری از رئیس دانشکده، کارمن تویلی آمبار، یا هیئت امناء، دریافت نکرده‌ام، این افراد بدون ذره‌ای شرم از محلاتی محافظت می‌کنند. این واقعیت که فردی شرور مانند محلاتی در دفتر کار راحتش در اوبرلین با حقوق ماهانه می‌نشیند، مایه شرمساری دانشکده است و آبروی هرکسی را که با این مؤسسه بزدل و منافق مرتبط است، لکه‌دار می‌کند.»
جرولد اس. اورباخ استاد بازنشسته تاریخ در کالج ولزلی، به اورشلیم پست گفت که محلاتی «اوبرلین و خودش را تحقیر می‌کند». اورباخ در سال ۱۹۵۷ از کالج اوبرلین فارغ التحصیل شده و یک مورخ برجسته بین‌المللی است.
سازمان‌دهنده اصلی کمپین اتحاد علیه حامیان رژیم اسلامی ایران، لادن بازرگان یک فعال حقوق بشر ایرانی-آمریکایی است که برادر ۲۹ ساله‌اش، بیژن، در سال ۱۳۶۷ توسط رژیم به دلیل عقاید چپگرایانه‌اش اعدام شده است. محلاتی در مصاحبه با صدای آمریکا در سال ۲۰۲۲ به بازرگان به دلیل تلاش‌هایش برای برکناری او از موقعیت علمی‌اش انتقاد کرد.
رژیم آخوندی در دهه ۶۰ بازرگان را به دلیل فعالیت‌های دگراندیشانه‌اش در زندان بدنام اوین تهران حبس کرد.
درخواست‌های مصاحبه مطبوعاتی روزنامه اورشلیم پست از محلاتی بی‌پاسخ ماندند. سخنگوی کالج اوبرلین، آندریا سیماکیس، به اورشلیم پست اعلام کرد که درخواست مصاحبه را دریافت کرده است، اما از ارائه نظر خودداری کرد. درخواست‌های مصاحبه مطبوعاتی به رئیس کالج اوبرلین، امبار، نیز بی‌پاسخ ماند.
محلاتی در ایمیلی در سال ۱۳۹۹ به اورشلیم پست، اتهام سرپوش گذاری بر جنایات علیه بشریت در سال ۱۳۶۷ را رد کرد.
روزنامه اورشلیم پست گزارشی مبنی بر درخواست محلاتی در دوران خدمتش در مقام سفیر رژیم جمهوری اسلامی برای جهاد خشونت‌آمیز جهانی علیه اسرائیل و نابودی این کشور یهودنشین منتشر کرده است.
روزنامه اورشلیم پست در سال ۲۰۲۱ فاش کرد که محلاتی در دوران تصدی خود در سازمان ملل، علیه جامعه سرکوب‌شده و آزاردیده بهائیان در ایران دست به نفرت‌پراکنی زده است.
سینتیا چاپمن رئیس دپارتمان ادیان اوبرلین، از پاسخ‌گویی به سؤالات مطبوعاتی اورشلیم پست در مورد اتهام جنایت علیه بشریت، یهودی ستیزی و تحریکات ضد بهائی محلاتی خودداری کرده است.
روز جمعه، روزنامه دانشجویی کالج اوبرلین، اوبرلین ریویو، گزارش داد: «محلاتی در دورانی سفارتش برای جمهوری اسلامی در سازمان ملل متحد، در واقع نماینده آیت الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، بوده است.»
کامرون امین استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه میشیگان-دیربورن و کارشناس تاریخ ایران، درباره نمایندگی محلاتی از رژیم آخوندی خمینی به ریویو گفت: «آیت‌الله خمینی تصمیم‌های بی‌رحمانه‌ای گرفت، وی بسیاری از اعضای سابقاً مورد اعتماد حلقه درونی خود را پاکسازی کرد، قدرت قانونی مقامی را که در اختیار داشت تشدید کرد، و به جنگی پایان داد که منابعی را که دولت می‌توانست برای سرکوب بیشتر مخالفان استفاده کند، از بین می‌برد. جانشین خمینی، آیت‌الله خامنه‌ای، با ترور مخالفان برجسته در ایران و خارج از کشور، این میراث خونین را ادامه داد. قتل عام سال ۱۳۶۷ اشتباه نظام جمهوری اسلامی نبود، بلکه یکی از ویژگی‌های آن بود.»
اوبرلین ریویو در سرمقاله ای در آبان ۱۴۰۰ با عنوان «شواهد غیرقابل انکار علیه محلاتی» به نقش وی در سرپوش گذاری بر اعدام‌های دستجمعی در سال ۱۳۶۷ اشاره کرد. این روزنامه دانشجویی همچنین خاطرنشان کرد که «لفاظی‌های محلاتی در مورد بهائیان زمینه ساز ارتکاب نسل کشی علیه جامعه بهاییان ایران شد. تا به امروز، بهائیان به طور سیستماتیک در ایران تحت تعقیب، شکنجه و قتل هستند.»
اعضای ارشد هیئت امنای کالج اوبرلین مانند تد برانت، موسس و مدیر اجرایی ماراتون کپیتال[۲]، و کریس کناوان، مشاور ارشد لاینز هد گوبال پارتنر[۳]، از اظهار نظر درباره گزارش جدید عفو بین‌الملل خودداری کرده‌اند.
*منبع: اورشلیم پست
*نویسنده: بنجامین وینتال
*ترجمه و تنظیم: لادن بازرگان
زیرنویس:
[۱] Case Western Reserve University
[۲] Marathon Capital
[۳] Lion’s Head Global Partners
