بدینوسیله به آگاهی می‌رسانیم که جریان های جمهور یخواه یک گام دیگر به جلو برداشتند. پنج حزب و سازمان جمهوریخواه: «اتحاد جمهوریخواهان ایران»، «جبهه ملی ایران ـ اروپا»، «حزب چپ ایران (فدائیان خلق)»، «سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور» و «همبستگی جمهوریخواهان ایران» که مدت زمانی است همکاری نزدیکی را با هم پیش برده و مواضع سیاسی مشترکی حول رویدادهای کشور اتخاذ می کنند، با توجه به وضعیت بحرانی کشور، ضرورت تقویت جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» و ضرورت گذار از جمهوری اسلامی و استقرار جمهوری سکولاردموکرات، مناسبات خود را ارتقا بخشیده و وارد روند ائتلاف شدند.
در این ارتباط پنج حزب و سازمان سیاسی دیدگاه های خود را پیرامون «وضعیت سیاسی کشور، جنبش «زن، زندگی، آزادی» و مبانی «همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران» تدوین کرده و برای آگاهی هموطنان بخش‌هائی از آن با عنوان «دیدگاه های همگامی» به شرح زیر ارائه می نمایند. دیدگاه ما پیرامون «دموکراسی و جمهوریخواهی» و «مبانی همگامی» (منشور همگامی) طی یک کنفرانس مطبوعاتی در اوایل سال جدید خورشیدی به اطلاع عموم خواهد رسید.
دبیرخانه «همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران»
آدرس تماس: [email protected]
شماره تلفن: ۰۰۴۹-۱۵۹۰۶۶۰۵۵۱۷
*****
دیدگاه های «همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران» پیرامون وضعیت سیاسی کشور و جنبش «زن، زندگی، آزادی»
کشور ما دهه‌ها است با بحرانی عمیق، مزمن و همه جانبه مواجه است که در نتیجۀ درهم تنیدگی و هم افزائی بحران های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی پدید آمده و به ابربحران فراروئیده است. جمهوری اسلامی ایران مسبب اصلی این ابربحران و ناتوان از حل آن است. این ابربحران، موجودیت کشور را با مخاطره روبرو ساخته است. فقر گسترده، افزایش بیکاری و تعمیق شکاف طبقاتی و تورم لجام گسیخته و تعلیق برجام بر ابعاد بحران افزوده است.
جمهوری اسلامی با بحران مشروعیت، بحران کارآمدی، چالش جریان های درون خود و نارضایتی گسترده مردم، به بیان دیگر با بحران فزایندۀ سیاسی مواجه است. هم چنین فساد گسترده ارکان حکومت را فراگرفته است. با این وجود جمهوری اسلامی هنوز با تکیه به ارگان های نظامی، امنیتی ـ اطلاعاتی، تبلیغاتی و پایگاه اجتماعی محدود خود و با توسل به سرکوب، به سلطه خود ادامه می دهد.
علاوه بر بحران فزایندۀ سیاسی، جمهوری اسلامی با فشارهای شدید بین المللی و تحریم های فلج کننده اقتصادی نیز روبرو است. افزایش تنش های بین المللی و منطقه ای و انزوای فزاینده ایران نتیجۀ رابطه خصمانه فیمابین ایران و آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن از یک سو و سیاست‌های ماجراجویانه و مداخله جویانۀ جمهوری اسلامی در سایر کشورها، حمایت از روسیه در جنگ اوکراین و سرکوب وحشیانه جنبش “زن، زندگی، آزادی” از سوی دیگر است.
بربستر بحران ها و شکاف های پرشمار اجتماعی، بحران های ساختاری جمهوری اسلامی و در تداوم جنبش های اجتماعی و خیزش دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ و جنبش های اجتماعی، جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” علیه تبعیض، تحقیرِ و لگدمال کردن کرامت انسانی به ویژه کرامت زنان و ستیز حکومت با سبک زندگی امروزی شکل گرفت. این جنبش از نظر جغرافیائی و مشارکت گروه های مختلف اجتماعی فراگیر شد، پیوند میان اتنیک های ساکن ایران را محکم کرد و همبستگی ملی در سراسر کشور را اعتلا بخشید، ایرانیان برون مرزی را در سراسر جهان به حرکت در آورد و همبستگی گسترده بین المللی را برانگیخت.
این جنبش که در آن زنان و جوانان نقش محوری و تعیین کننده دارند، برای یک دگرگونی نظام ارزشی و سیاسی و گذار از جمهوری اسلامی و استقرار دموکراسی خیز برداشته، علیه “ارزش ها” و “هنجارها”ی بازدارنده و کهنه، به نبرد برخاسته و می خواهد ساختار و مناسبات درون خانواده، رابطه بین جامعه و قدرت، مناسبات میان گروه های اجتماعی و رابطه ایران با جهان را دگرگون کند. این جنبش می خواهد نوزائی ناتمام دو سده گذشته را به سرانجام رساند.
جنبش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” چند ماه در خیابان ها و دانشگاه ها علیرغم کشتارها، شکنجه ها، اعدام ها و دستگیری های وسیع به حیات فعال خود ادامه داد و ضربات سنگینی به اعتبار و اقتدار جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور وارد آورد. ترس مردم از سرکوب ریخته و کاهش اعتراضات در خیابان ها و دانشگاه ها، به منزله خاموش شدن جنبش نیست. پتانسیل بالقوه جنبش بالا است، اعتراضات در اشکال مختلف به ویژه در شکل نافرمانی مدنی ادامه دارد و روند تشکل یابی سرعت گرفته و همکاری جریان های صنفی و مدنی در حال شکل گیری است.
با شکل گیری جنبش انقلابی، کشور ما وارد یک دگرگونی بزرگ پارادایمی شده است. این جنبش اثرات عمیقی بر اندیشه، سیاست، فرهنگ و روانشناسی جامعه ایرانی گذاشته است. بی تردید کشور ما به دوره ما قبل شهریور ۱۴۰۱ برنخواهد گشت و به سختی می توان آینده ایران را بدون تاثیرپذیری از این جنبش انقلابی تصور کرد.
جنبش “زن، زندگی، آزادی” شرایط را برای همگامی نیروهائی که هدف شان تغییرات ساختاری، تامین آزادی و استقرار دموکراسی است، مساعد ساخته است. این وضعیت فرصت مناسبی برای جمهوری خواهان دموکرات و سکولار است تا با معرفی برنامۀ خود برای استقرار دموکراسی و حاکمیت مردم در ایران فعال شوند.
پنج حزب و سازمان سیاسی: “اتحاد جمهوریخواهان ایران”، “جبهه ملی ایران ـ اروپا”، “حزب چپ ایران (فدائیان خلق)”، “سازمان های جبهه ملی ایران در خارج از کشور” و “همبستگی جمهوریخواهان ایران” بعد از مذاکرات و همکاری چند ساله، اکنون در همراهی با جنبش “زن، زندگی، آزادی” و در پاسخ به ضرورت تغییرات بنیادین سیاسی در کشور و در جهت تعمیق همکاری و همگامی بخشی از نیروهای جمهوریخواه سکولار دمکرات، تصمیم به تشکیل “همگامی برای جمهوری سکولار دموکرات در ایران” گرفتند. آغاز به فعالیت “همگامی» اقدامی در جهت ایجاد، گسترش و تحکیم یک ثقل جمهوریخواهی در صحنۀ سیاسی ایران است.
ما در عین حال، آماده همگامی با جریان های جمهوریخواه در ائتلاف پنج حزب و سازمان هستیم و بر گفتگو و تعامل با دیگر نحله های سیاسی در کشور بر اساس قواعد دمکراتیک، پایبندی به پلورالیسم، رقابت سیاسی، داوری رای و ارادۀ آزاد شهروندان کشور، تاکید داریم.
نیروهای امضاکنندۀ این مبانی بر پیوند نسل‌های مختلف کنشگران سیاسی در تحقق برآمد متحد نیروهای جمهوریخواه سکولار دمکرات در سپهر سیاسی کشور و حضور موثر آنان در تحولات جاری تاکید دارند. ما بر این باوریم که راه برون رفت از بحران های درهم تنیده کشورمان، گذار خشونت پرهیز از جمهوری اسلامی به یک جمهوری سکولار و دموکرات، دگرگونی ساختار قدرت سیاسی، جدائی دین و دولت و استقلال نهادی آنها از یکدیگر، ایجاد ساختاری متکی بر انتخاب آزادانۀ مردم است.
۱۸ اسفند ۱۴۰۱ برابر با ۹ مارس ۲۰۲۳
