اخراج مخالفین ایرانی در آلمان و استرداد آنان به ایران به نفع کدام سیاست است؟
بی‌اعتمادی و سیاست دوگانه دولت آلمان نسبت به ایرانیان مخالف نهایتأ در خدمت کیست؟
دولت آلمان مصوبه عدم اخراج مخالفین ایرانی را عملا زیر پا گذاشته است
در مدت چهار روز از ۱۷ مارس تا ۲۱ مارس۲۰۲۳ یک زن و یک مرد از آلمان و از فرودگاه بین‌المللی فرانکفورت به ایران اخراج گردیدند.
قول‌های داده شده در افکار عمومی مبنی برعدم اخراج مخالفین رژیم ایران کجا است؟
عملکرد یا قول‌ها؟ کدام را باید پذیرفت و باور کرد؟
روز جمعه ۱۷ مارس یک جوان ۳۴ ساله ایرانی به نام محمد د. پس از یک ماه در ترانزیت فرودگاه فرانکفورت همراه با دو مامور پلیس توسط شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا به ایران برگردانده شد. محمد د. از آغاز ورود و تقاضای پناهندگی مخالفت خود را با جمهوری اسلامی اعلام کرده بود اما مخالفت او توسط اداره امور مهاجرین «بامف» که زیر نظر وزارت داخله آلمان است، مورد قبول واقع نگردید و با وجود تمامی تلاش‌ها حکم اخراج او از بخش ترانزیت و زندان آن محل عملی گردید.
در روز سه‌شنبه ۲۱ مارس روز اول بهار و عید ایرانیان و افغان‌ها خانم م. اس. ۳۹ ساله بطور ناگهانی و بدون اعلام قبلی در یک حرکت برق‌آسا بدون دادن اعلام بیرونی توسط دو مامور پلیس با شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا به ایران اخراج گردید.
تقاضای پناهندگی این زن ۳۹ ساله با اصالت افغانستانی و ارائه پاسپورت ایرانی مورد پذیرش اداره مهاجرت قرار نگرفت و چرخه اخراج بطور مرموز و ناگهانی به حرکت درآمد. خانم اس در روز سه‌شنبه ۲۱ مارس ساعت ۲ بعد از ظهر قرار برای بررسی اخراج و یا عدم اخراج در دادگاه فرانکفورت داشته است اما بجای شرکت در دادگاه با رای صادره مجوز اخراج دادگاه فرانکفورت از قبل که آن حکم می‌توانسته تا ۳۱ ماه مارس انجام بگیرد عملا او را در ساعت ۲ بعد از ظهر با دو مامور به هواپیما بردند و بجای رفتن به دادگاه او را اخراج کردند.
با وجود قوانین موجود و آوردن بند‌های حقوقی سوال اساسی این است که چرا روند اخراج با وجود مصوبات مبنی بر عدم اخراج ایرانیان مخالف شروع شده است؟
سیاست اخراج علیرغم مصوبه ماه نوامبر ۲۲ مبنی بر عدم اخراج پناهجویان ایرانی به ایران عملا منتفی گشته است. وزارت داخله آلمان و وزیر داخله خانم نانسی فِزر دستور عدم اخراج ایرانیان را صادر می‌کند اما اداره داخلی همان وزارتخانه یعنی اداره رسیدگی به پرونده متقاضیان پناهندگی «بامف» اخراج ایرانیان مخالف را عملا با رد تقاضای پناهندگی آنها صادر می‌کند.
این روند باید هر چه زودتر متوقف گردد.
در ترانزیت فردوگاه‌ها و اکنون در سالن ۵۸۷ ترانزیت فرودگاه بین‌المللی فرانکفورت شش ایرانی که در میان آنان زن و کودک و خانواده دیده می‌شوند در انتظار سرنوشت ناروشن خویش هستند.
باید صدای مخالفین رژیم جمهوری اسلامی در داخل و خارج بود؛ باید در مقابل وزرات داخله آلمان دست به اعتراض زد و از این تحرک تازه برای اخراج پناهجویان جلوگیری کرد.
باید به وزیر داخله گوشزد کرد که خیزش انقلابی مردم ایران برای رسیدن به آزادی و دمکراسی و کرامت انسانی بدون وقفه در هر شرایطی ادامه دارد.
باید خاطرنشان ساخت که خودتان به مصوبه و عملکرد خودتان اعتقادی ندارید وگرنه اخراج ایرانیان را شروع نمی‌کردید.
باید فشار از روی پناهجویان ایرانی برداشته شود. شرکت دائم ایرانیان در مبارزه و مخالفت با رژیم در خیابان‌ها، باید بدون ترس و خطر تهدید اخراج باشد.
بجای تروریست خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مخالفین را به دلایل عدیده اخراج می‌کنند و نباید گذاشت این اخراج‌ها و به ویژه متقاضیان جدید پناهندگی ترانزیتی به صورت عملی و اجرا در دستور کار قرار بگیرد.
باید در خواست فوری انتقال پناهجویان جدیدایرانی از ترانزیت به داخل آلمان به ایالت‌ها و محل نگهداری پناهندگان جدید را خواستار شد.
سکوت و اعتراض نکردن یعنی تایید سیاست‌هایی که نهایتأ به نفع رژیم کودک‌کش و جنایتکار جمهوری اسلامی و مانور‌های سیاسی پشت پرده آن خواهد بود.
سیاست اخراج‌های کنونی در قبال چه تعهدی انجام می‌شود؟
هرگونه توجیه حقوقی عملا در خدمت پایمال شدن حقوق آزادیخواهان و مبارزین و پناهجویان تازه‌وارد ایرانی نسبت به رژیم حکومت اسلامی ایران است.
پناهجویان ایرانی خود بازتولید یک نظام پوسیده و تبهکار و جنایتکار هستند و باید به مقامات اروپایی و به ویژه به دولت آلمان مکرر گوشزد کرد که مماشات و سیاست انتقادی با این رژیم یعنی در مقابل مبارزان راه آزادی و دمکراسی قرار گرفتن و این عملکرد دیگر برای ملت ایران توجیه‌پذیر نیست.
زن زندگی آزادی
بهروز اسدی کارشناس میدانی امور مهاجرین و پناهجویان
۲۳ مارس ۲۰۲۳
جهت اطلاعات بیشتر تلفن: ۰۰۴۹۱۷۱۲۲۷۹۲۳۲
ای‌میل: [email protected]
