مسمومیتهای شیمیایی دانش‌آموزان در مدارس امروز شنبه ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ نیز ادامه یافت و چند مدرسه در شهرهای مختلف هدف حملات بیولوژیک قرار گرفتند. صدها تن از شهروندان در شاهین‌شهر اصفهان و در اعتراض به مسمومیت‌ها تجمع کردند. این تجمع با حمله نیروهای ضدشورش به خشونت کشیده شد.
مسمومیت سریالی در مدارس ایران در آخرین هفته فروردین نیز ادامه یافته و امروز دانش‌آموزان در چند مدرسه مختلف کشور از جمله در شهرهای سنندج، تاکستان، ارومیه و ایذه هدف حملات بیولوژیک قرار گرفتند.
همزمان صدها شهروند در شاهین‌شهرِ اصفهان در اعتراض به ادامه مسموم ساختن دانش‌آموزان مقابل ساختمان آموزش و پرورش این شهر تجمع کردند.
حمله پلیس ضدشورش به تجمع اعتراضی شهروندان علیه حملات شیمیایی به مدارس
شاهین‌شهر اصفهان
شنبه ۲۶ فروردین ۱۴۰۲#حملات_شیمیایی_به_مدارس
#اعتراضات_سراسری pic.twitter.com/H5BFiiWPo1— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) April 15, 2023
معترضان شعارهای مختلفی از جمله «حکومت بچه‌کُش نمیخوایم نمیخوایم»، «مسئول بی‌کفایت استعفا استعفا»، «اینهمه سال جنایت، مرگ بر این ولایت» و «هیز تویی هرزه تویی زن آزاده منم» سر دادند.
نیروهای ضدشورش با آرایش نظامی در اطراف تجمع‌کنندگان به سوی آنها گاز اشک‌آور پرتاب کرده و با باتوم به سوی جمعیت حمله‌ور شدند و به سوی معترضان تیر ساچمه‌ای شلیک کردند. تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی از مجروح شدن شماری از معترضان در اثر ضرب و جرح مأموران و اصابت گلوله‌های ساچمه‌ای حکایت دارد.
https://twitter.com/DariushKoshki/status/1647213293788962816
پس از حضور مأموران ضدشورش در اطراف تجمع‌کنندگان، مردم شعار «نیروی انتظامی حمایت حمایت» سر دادند اما پس از حمله مأموران حکومتی به مردم بی‌دفاع آنها خطاب به آنها شعار «بی‌شرف بی‌شرف» را فریاد زدند.
شاهین‌شهر از جمله شهرهایی به شمار می‌رود که چه در سال گذشته و چه پس از تعطیلات نوروز مدارس دخترانه و پسرانه در مقاطع دبیرستان و دبستان هدف حملات شیمیایی قرار گرفتند.
در ادامه اعتراضات به مسموم‌سازی سازمانیافته دانش‌آموزان گروهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در واکنش به این مسمومیت‌ها نمایش اعتراضی اجرا کردند.
همچنین انوش عادلی، محمود صدیقی‌پور و عزیز قاسم‌زاده، سه آموزگار زندانی در ایران، در پیام مشترکی خواستار پایان دادن به مسموم ساختن «فرزندان ایران» شدند و نوشتند: «معلمان ایران که سال‌ها است خواسته‌های صنفی خود را در راستای بهبود کیفیت آموزشی، آموزش رایگان و حق داشتن تشکل‌های مستقل، فریاد زده و در این راستا هزینه‌هایی چون تبعید، اخراج و زندان را با آغوش باز برای داشتن آموزش و پرورشی مطلوب، به جان خریده‌اند، هرگز گمان نمی‌بردند روزی فرا رسد که مدرسه آن‌چنان فضای ناامنی برای فرزندان ایران شود که ما معلمان خواسته صنفی‌مان، پایان دادن به مسمومیتهای دختران و نوباوه‌گان سرزمین‌مان باشد.»
مسمومیت شیمیایی دانش‌آموزان در ایران از اوایل آذرماه سال گذشته آغاز و در نیمه دوم زمستان به اوج رسید. بلافاصله پس از پایان تعطیلات نوروزی و در نخستین روز بازگشایی مدارس این حملات ادامه یافته و طی دو هفته گذشته ده‌ها مدرسه در استان‌های مختلف مورد حمله قرار گرفتند.
مقامات مسئول اما همچنان در پی فرافکنی درباره آمران و عاملان حملات هستند و در نهایت تلاش می‌کنند دانش‌آموزان را به «اضطراب، ترس، تمارض و شیطنت» متهم کرده و حملات را غیرواقعی بخوانند.
مجید میراحمدی معاون امنیتی- انتظامی وزیر کشور امروز شنبه ۲۶ فروردین گفت: « چند مورد مسمومیتی که در مدارس دخترانه پیش آمد، بسیار محدود بود. تمارض و شیطنت برخی از دانش‌آموزان برای تعطیلی کلاس‌ها بود.»
سید مجید میراحمدی در خصوص اتفاقات اخیر در برخی از مدارس گفته که «در بیانیه‌های وزارت کشور در خصوص اتفاقات اخیر در برخی از مدارس تمامی مطالب توضیح داده شده است و با شروع سال تحصیلی، در حال حاضر تمامی مدارس فعال و همه دانش‌آموزان مشغول به تحصیل هستند.»
میراحمدی یکبار دیگر روز دوشنبه گذشته نیز گفته بود مسمومیت‌ها «بسیار محدود» و ناشی از «تمارض و شیطنت برخی از دانش‌آموزان برای تعطیلی کلاس‌ها» بوده است.
بهرام عین‌اللهی وزیر بهداشت نیز روز گذشته، جمعه ۲۵ فروردین، مدعی شد دلیل محکمی برای مسمومیت دانش‌آموزان وجود ندارد! وی کل مسمومیتهای سریالی را زیر سوال برد. وزیر بهداشت جمهوری اسلامی گفته که «کمیته علمی متشکل از بهترین اساتید در کشور تشکیل و وضعیت دانش‌آموزان بررسی شد. تصمیم گرفتیم که نام آن را بدحالی دانش‌آموزان بگذاریم زیرا شواهد محکمی برای مسمومیت دانش‌آموزان وجود نداشت.»
بهرام علین‌الهی ادعا کرده است «جمع‌بندی ما نشان می‌دهد که در بیش از ۹۰ درصد بدحالی دانش‌آموزان، هیچ نوع مسمومیتی دیده نمی‌شود و هیچ نوع سمی وجود ندارد و بیشتر شاهد استرس بودیم و درصد کمی نیز مربوط به شیطنت‌هایی بوده که صورت گرفته و باعث بدحالی دانش‌آموزان شده است.»
این ادعا در حالی مطرح شده که در آنسو مقامات دیگر جمهوری اسلامی از بازداشت عده‌ای در رابطه با مسمومیت‌ها خبر می‌دهند. از جمله روابط عمومی فرمانداری ویژه بروجرد روز سه‌شنبه ۲۲ فروردین از بازداشت تعدادی از افرادی که «قصد مسمومیت» دانش‌آموزان در شهر بروجرد را داشتند خبر داد اما نه از هویت و نه از انگیزه آنها اطلاعاتی منتشر نکرد.
همزمان مسعود ستایشی سخنگوی قوه قضائیه نیز با تأیید خبر بازداشت این افراد، در سخنانی مبهم گفت: «نسبت به اشخاصی که با روان و آرامش و سلامت مردم بازی می‌کنند، گذشت نخواهیم کرد!»
گزارش ویژه؛ بخشی از دستگاه امنیتی حکومت پشت حملات شیمیایی به مدارس قرار دارد
هرچند جمهوری اسلامی در ابتدای علنی شدن حملات بیولوژیک به مدارس مدعی بود عوامل خارجی چون «اسرائیل» و «سازمان مجاهدین خلق» پشت این حملات هستند اما بسیاری از شواهد و همچنین عملکرد و موضع‌گیری مقامات حکومتی نشان می‌دهد بخشی از نهادهای امنیتی در سازماندهی حملات افراد تندرو حکومتی برای حمله شیمیایی به مدارس فعال هستند.
در همین رابطه نجات بهرامی روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی که حدود دو دهه سابقه تدریس در آموزش و پرورش را دارد هفته گذشته در گفتگو با «کیهان لندن» درباره ماهیت این حملات گفته بود: «یک مسئله که در مورد مسمومیت‌ها خیلی مهم است و می‌بینیم رسانه‌ها زیاد به آن می‌پردازند اینست که مسموم کردن دانش‌آموزان با هدف آسیب رساندن به دانش‌آموزان نیست، یعنی یک نقطه و میدانی انتخاب شده که برای خانواده‌ها و والدین و افکار عمومی حساس است و از طرفی انعکاس این مسمومیت‌ها خیلی سریع در تمام کشور پخش می‌شود؛ مثلا شما یک تروریستی را در نظر بگیرید که می‌رود نقطه حساس و پرجمعیت شهر و بازاری را که رفت و آمد زیادی دارد هدف قرار می‌دهد؛ این تروریست هدفش ضربه به بازاریان نیست بلکه تلفات بیشتر بوده است. نظرم این است که شواهد و قرائن در این چند ماه، چه در سال گذشته و چه در روزهای پس از نوروز که از بازگشایی مدارس گذشته، نشان می‌دهد قضیه بسیار سازماندهی شده‌تر از آنست که فکر می‌شد. یعنی نمی‌شود یک سیستم امنیتی و اداری پشت این حملات نباشد و صرفا یک جمع افراطی خودشان تصمیم گرفته باشند این حملات را انجام دهند.»
نجات بهرامی در ادامه توضیح می‌دهد که «این سازماندهی یا از قبل بسترهایش فراهم بوده، مثل حوزه‌های علمیه و پایگاه‌های بسیج، که در همه شهرها وجود دارد و یا اینکه واقعا بخشی از دستگاه امنیتی بستری برای سازماندهی این حملات در همان ماه‌هایی که اعتراضات سال گذشته از اواخر شهریورماه در جریان بود، فراهم کرده است.»
او توضیح داده بود که «معمولا بین سازمان‌ها و نهادها، مثلا آموزش و پرورش و نیروی انتظامی یا بین ادارات آموزش و پرورش استان‌ها با نیروی انتظامی، جلساتی برای رفع تکلیف در این روزها برگزار می‌شود. خبرهایی به من رسیده که در دو سه تا از این جلسات گزارش شده که افرادی در رابطه با حمله به مدارس توسط مأموران معمولی نیروی انتظامی از طریق کنترل دوربین‌های مداربسته و کمین در اطراف مدارس در چند شهر مختلف بازداشت شده‌اند؛ در بازجویی گویا مشخص شده که این افراد در شهرهای مختلف با یکدیگر هماهنگ بوده و همه گفته‌اند که «حضرت آقا در فلان سخنرانی گفته که بچه‌های دانش‌آموز [در اعتراضات ماه‌های گذشته] شیطنت کرده‌اند و با یک تنبیه کوچک درست می‌شوند. ما هم مقلد آقا هستیم و هرچه آقا بگوید ما آتش به اختیار هستیم و انجام می‌دهیم». ضمن اینکه هر کسی بازداشت شده، از سوی حسینیه‌ها، حوزه های علمیه و مساجد و ریش سفیدهای محل تماس‌هایی شروع شده و با اعمال نفوذ در نیروی انتظامی، این افراد آزاد شده‌اند!»
به گفته نجات بهرامی، اعمال نفوذهای پشت پرده برای آزاد شدن افراد بازداشت‌شده سبب شده که نیروی انتظامی احتیاط زیادی برای بازداشت افراد به کار ببرد. حتی نیروی انتظامی مردد شده که آیا می‌تواند اصلا در موضوع حملات دخالت کند و یا می‌تواند نقشی در مراقبت از مدارس یا بازداشت افراد مظنون داشته باشد یا نه! این موضوع طوری عیان شده که برای مدیران آموزش و پرورش ناحیه‌های مختلف هم جای سوال دارد که چطور تکلیف نیروی انتظامی مشخص نیست و نمی‌تواند به وظیفه خود عمل کرده و تصمیم بگیرد که افراد مظنون را بازداشت کند یا نکند!
