دکتر رضا سعیدی فیروزآبادی – ملت ایران در طول تاریخ خود فراز و فرود‌های متعددی را تجربه کرده است. در دورانی، ملت ایران با تکیه بر داشته‌های فرهنگی و سرمایه‌های انسانی و ملی خود توانست اعصار طلایی و پرشکوهی را رقم بزند و در دورانی نیز با افول و فروپاشی سیاسی و حتی سرزمینی مواجه شد.
این خصوصیات ملت ایران در دوران‌های تاریخی، به بقا و تداوم فرهنگ و ملت ایران منجر شده است، بطوری که این دیار کهن را به یکی از پایدارترین کشورها و تمدن‌های بشری تبدیل کرده است. این خصوصیاتی است که بسیاری از ملل دنیا از آن بهره‌مند نیستند و به همین دلیل از امپراتوری روم، عثمانی و یا کشور پروس، جز در کتاب‌های تاریخ اثری باقی نمانده است. همین خصوصیات موجب شده است که ملت و تمدن ایرانی، پس از هر افول، مانند ققنوس از خاکستر خود برخیزد و دورانی بارور و سایه‌گستر را رقم بزند. یکی از شواهد آن، افول ایران در عصر صفوی و قاجار بوده که در نهایت با توافق روسیه و بریتانیا در سال ۱۹۰۷، عملا کشور ایران تجزیه شد.
با ظهور رضاشاه در سپهر سیاسی ایران و یکپارچگی سرزمینی و سرکوب فتنه‌های داخلی، ایران مجددا در راه سازندگی و پیشرفت قدم نهاد که طی سالیان بعد، با وجود کاستی‌های سیاسی، تا انقلاب ۱۳۵۷ ادامه یافت. بیش از ۴ دهه حاکمیت نظام اقتدارگرا و سلطه‌جو مجددا شاهد آن هستیم که در بسیاری از زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی، ملت ایران با بحران‌های همه‌جانبه‌ای روبرو شده است که خطر فروپاشی دیگری را بطور جدی مطرح می‌کند.
امروز، ملت ایران در این بزنگاه تاریخی، با چالشی نو مواجه است. این عصر می‌تواند همچون اواخر دوران هخامنشی، ساسانی و یا صفوی، شاهد فروپاشی اجتماعی، سیاسی و یا سرزمینی باشد و یا همچون نسلهای دوران طلایی ایرانزمین، دورانی بارور و سایه‌گستر را رقم بزند. امروز انتخاب با ماست.
بیش از ۴۰ سال حاکمیت نظام جمهوری اسلامی در ایران منجر به بحران‌های متعددی در زمینه‌های اجتماعی، سلامت، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و محیط زیستی در کشور گشته است. تداوم این بحران‌ها این دیار کهن را تا آستانه فروپاشی پیش خواهد برد. ریشه این بحران‌ها در دکترین این نظام است. در این دکترین ایران، ملت و منافع ملی در اولویت قرار ندارند. این نظام با قرابتی خاص و ابزاری از اسلام دکترینی را بر کشور حاکم کرده که بر این اصول قرار دارد:
۱- اولویت نظام بجای ایران بطوری که حفظ نظام و گسترش آن به فرای مرز‌های کنونی به یک امپراتوری شیعی در اولویت اول قرار دارد.
۲- جایگزینی امت اسلام بجای ملت ایران
۳- جایگزینی منافع انقلابی و امت اسلام بجای منافع ملی
در چنین دکترینی ملت بی‌معنی است و جایی برای حقوق ایرانیان و منافع آنان نیست. پس صحبت از اصلاحات اگر به منظور تامین حقوق ملت ایران یا منافع ملی باشد، پروژه‌ای فریبکارانه و شکست خورده است. این نظام به منظور بقا و ثبات خود در چند دهه گذشته بر طبل خردستیزی، ایران‌ستیزی، اشاعه خرافات و تشدید اختلافات قومی‌و مذهبی کوبیده است.
حاصل آنکه بعد از ۴ دهه استقرار این نظام همبستگی ملی سست گشته و جای خود را به گسستی عمیق توام با بی‌اعتمادی و نفرت در جامعه داده است. این نظام با تضعیف عِرق ملی و حتی مذهبی دو نهاد تمامیت و هویت ایران را به شدت تضعیف کرده است.
اما در شرایط فعلی که ایران از یک رهبری منسجم جهت عبور از این دوران سخت برخوردار نیست، سوال مهم اینست که چه باید کرد؟ در این شرایط تاریک باید به هویت و تمامیت ایران اندیشید که هر ایرانی با هر عقیده، مذهب و قوم در آن سهیم است.
حفظ همبستگی ملی و کمک به یکدیگر از دیگر راهبردهای گذر از این شرایط سخت است. نافرمانی مدنی، عدم همراهی و همکاری با حاکمیت و پرهیز از خشونت از راه‌های دیگر مبارزه با این نظام است. مبارزه با خرافات، دادن آگاهی و روشنگری به شهروندان، شرایط را برای تداوم این نظام تنگ خواهد کرد. تاکید بر خردورزی و ایراندوستی از دیگر ابزار پیمودن این راه دشوار تاریخی است.
کشور ما چنین روزهای سختی را در تاریخ خود بسیار دیده است. اراده و استقامت فرزندان این سرزمین همواره باعث ارتقا این دیار کهن گشته است. امید است با ادامه این راه تاریخی ، مجددا دوران مجد و عظمت دیرین این کشور باستانی تحقق یابد و روزگاری بارور و سایه‌گستر و ایرانی آباد و آزاد در اختیار نسلهای آینده قرار گیرد.
ایران، امروز در یکی از تاریک‌ترین دوران تاریخی خود قرار دارد. بحران‌های همه‌جانبه‌ای در زمینه سیاست داخلی و خارجی، اقتصاد، فرهنگ، محیط زیست و غیره سرزمین ما را تهدید می‌کند. کشور ما چنین روزهایی را در تاریخ خود کم نداشته است. مرور روزهای مشابه در تاریخ ایران برای همه ما عبرت‌آمیز خواهد بود. چنین روزگاری مملو از بحران‌های متعدد در طول تاریخ به دفعات منجر به فروپاشی وحدت و استقلال ایران زمین شده است. فروپاشی وحدت این دیار کهن در عصر حمله اسکندر، تازیان و مغول و تشکیل حکومت‌های ملوک‌الطوایفی در طول تاریخ به تکرار دیده شده است. از آخرین بار که کشور ما مجدداً وحدت خود را به دست آورد حدود یک قرن می‌گذرد. تکرار مجدد فروپاشی وحدت ایرانزمین در چنین روزهای تاریکی دور از ذهن نیست. بر همه ماست که با عبرت از تاریخ این مرز و بوم از تکرار این حادثه شوم جلوگیری کنیم. بحران‌های همه‌جانبه کنونی خطرات بسیاری را متوجه این دیار کهن کرده است. برون‌رفت از وضعیت کنونی آرزو و وظیفه هر ایرانی آزاده است. در این شرایط حساس که کشور ما از رهبری منسجمی‌جهت رهایی از مشکلات برخوردار نیست ، هوشیاری تک تک شهروندان ضروری است. باید در حفظ وحدت و تمامیت ارضی این مرز و بوم و حفظ هویت ایرانی کوشید. جنبش‌ها و نافرمانی‌های مدنی باید از خشونت و آسیب به اماکن و سرمایه‌های عمومی و جان و مال مردم پرهیز کنند. به یکدیگر به ویژه اقشار ضعیف جامعه یاری دهیم. با اهریمنان داخلی و خارجی همراهی نکنیم و نگذاریم که آنان از احساسات پاک ما سوء استفاده کنند.
از اختلافات مذهبی و قومی و نژادی پرهیز کنیم. در آگاهی دادن به هم‌میهنان و مبارزه با خرافات اهتمام ورزیم. کسانی که با اهریمنان داخلی همراهی دارند هوشیار باشند که ادامه وضعیت و سیاست‌های فعلی به بن‌بست رسیده است و حاصلی جز تباهی نخواهد داشت. اینان باید به آغوش مردم ایران بازگشته و از ادامه بیشتر وضعیت کنونی خودداری کنند. امروز تک تک افراد این دیار کهن باید خود یک رهبر باشند جهت بازگشت به خرد، راستی و داد. بیایید همگی در راه نجات میهن از وضعیت کنونی در جهت وحدت کشور و تداوم تمدن و فرهنگ ایرانزمین مشارکت کنیم.
امروز بر تمامی ایرانیان در داخل و خارج کشور چه در داخل حاکمیت و یا در خارج حاکمیت است که به نقطه اشتراک همه ما یعنی «ایران» بیاندیشند. نقش فعالان سیاسی و نخبگان کشور در این میان از همه سنگین‌تر است. اینان باید با آگاهی و درایت خود شرایط را برای عبور از این بحران‌ها و پریشانی فراهم کنند. بر آحاد ملت ایران است که فریب اهریمنان داخلی و خارجی را نخورده و با آگاهی و حس ایراندوستی خود در جهت حفظ استقلال و وحدت ایرانزمین قدم بردارند. هم‌میهنان داخل حاکمیت نیز باید از استبداد و خودمحوری دوری جسته و راه را برای آشتی ملی هموار کنند، که تداوم وضع کنونی نتیجه‌ای جز تباهی و ویرانی نخواهد داشت. امروز بر همه ما ایرانیان است که با همفکری و همدلی راه را برای عبور از تهدیدهای داخلی و خارجی هموار سازیم.
*دکتر رضا سعیدی فیروزآبادی پزشک متخصص پیوند اعضا و عضو کنونی هیئت هماهنگی پروژه ققنوس ایران است.
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.
