حکم اعدام دو زندانی که با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده بودند، در زندان مرکزی سنندج به اجرا درآمد. تا این لحظه سازمان حقوق بشر ایران گزارش اعدام ۱۳ نفر در روز پنجشنبه را ثبت و تایید کرده است.
در حالی که تنها ۱۸ روز از ماه مه سال ۲۰۲۳ می‌گذرد، جمهوری اسلامی با اعدام ۹۰ شهروند، بالاترین میزان اعدام ماهیانه در پنج‌سال گذشته را اجرا کرده است.
سازمان حقوق بشر ایران ضمن محکوم کردن اعدام‌های پرشمار و کم‌سابقه در ایران، از نهادهای بین‌المللی می‌خواهد که تمام توان خود را برای متوقف‌کردن ماشین کشتار حکومت ایران به کار بندند.
محمود امیری‌مقدم مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در اینباره گفت: « آنچه امروز در ایران می‌بینیم نه اعدام بلکه کشتار گسترده فراقضایی شهروندان با هدف ارعاب جامعه است. حکومت برای ادامه بقا دست به این کشتار زده است. برای متوقف‌کردن ماشین کشتار جمهوری اسلامی، نیاز به واکنشی قاطع‌تراز ابراز تاسف و محکومیت توسط جامعه جهانی است.»
بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، صبح امروز پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه، حکم اعدام دو مرد در زندان مرکزی سنندج به اجرا درآمد. این دو زندانی که هویت‌شان جمشید کریمی، اهل دهگلان و مصطفی صالحی، اهل سرو آباد مریوان احراز شده، با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس محکوم شده بودند.
پیشتر سازمان حقوق بشر ایران خبر انتقال این دو زندانی جهت اعدام را منتشر کرده بود.
یک منبع مطلع در مورد اعدام این دو زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «جمشید کریمی از ۵ سال پیش با اتهام قتل بازداشت و تا زمان اعدام در زندان بود. قرار بود شاکیان در ازای چهار میلیارد تومان رضایت دهند و از مرگ نجات پیدا کند. حتی او را طی ۴۸ ساعت گذشته به بند بازگرداندند، اما بار دیگر او را از بند خارج و حکم را اجرا کردند.»
اعدام این دو زندانی تا لحظه تنظیم این خبر از سوی رسانه‌های داخل ایران و یا منابع رسمی اعلام نشده است.
با حساب این دو زندانی، تا این لحظه اعدام ۱۳ نفر در روز پنجشنبه در زندان‌های مرکزی خرم آباد، مرکزی رشت، مرکزی کرمان و جیرفت به ثبت رسیده است.
![
نهادگرایی بینالملل و جایگاه ایران آینده
[دیدگاه / دکتر محمود مسائلی کارشناس حقوق بینالملل]
- نظریههای سیاسی و اخلاقی لیبرال توصیه میکنند که اساسا کنشگران اجتماعی بازیگران عقلانی هستند که میدانند همکاری و تعاون با یکدیگر همیشه این استعداد را دارد تا علاوه بر رسیدن به اهداف فردگرایانه، خیر همگانی را نیز برای جامعه تامین کند. این عقلانیت به این معنی است که آنها منافع شخصی خود را با منافع اجتماعی و خیر همگانی هماهنگ میسازند، به این معنی که هویت انسانی خود را به آفریدگانی «خردمند» دگرگون میسازند که ذهنیت و نگرش روشنگرانه داشته و به عقلانیت عمومی که جامعه آنرا با هدف همگرایی تاسیس کرده است، روی میآورند. انگیزه اصلی نهفته در این دگرگونی این است که آفریدگان خردمند فرمان «ناظر بیطرفی» را که همان وجدان فعال و مسئول انسانی است، از درون دریافت میکنند و بر آن اساس اهداف خود در زندگی را به گونهای دنبال میکنند که در تعارض با خیر همگانی قرار نگیرد. در این شرایط، این مردم خردمند هستند که خود را از همه خودشیفتگیها رها ساخته و مواضع شخصی خود را با نیازهای بنیادین زندگی اجتماعی در توازن قرار میدهند.
- ویژگی حقوق و روابط بینالملل درباره کشورهای غیرلیبرال، این واقعیت را نمایان میسازد که تفاوتهای فرهنگی- هویتی و نظامهای اجتماعی- سیاسی ملل مختلف، ضرورتا با فرهنگهای دیگر تضادی ندارد مگر اینکه آنان بخواهند دیدگاهها و ارزشهای فرهنگی و یا مذهبی خود را به دیگران تحمیل کنند. به عبارت روشنتر، متفاوت بودن و یا غیرلیبرال بودن دلیل اصلی مشکلات جامعه بین‌المللی نیست، بلکه نادیده گرفتن اصول مورد توافق جامعه بین‌المللی و در مرکز آن احترام به حقوق بشر و قواعد دموکراتیک علت اصلی بسیاری از منازعات و معضلات است.
- نقطه عزیمت در ترسیم و دستیابی به صلحی پایدار و عادلانه، این مردم لیبرال هستند که نه تنها متعهد به پیشبرد حقوق بشرند، بلکه میخواهند حقخواهی را به گونهای معقول در مسیر گسترش عدالتجویی در صحنه جهانی قرار دهند. به سخن دیگر، مردم لیبرال آنهایی هستند که نه فقط خود آزادند، بلکه آزادیخواه هستند و موهبت والای آزادی، برابری و حقوق بشر را برای ملل دیگر نیز میخواهند و بر اساس آن میکوشند قانون مردمان بازتابدهنده این خصیصه اندیشههای لیبرال باشد.
https://kayhan.london/1403/04/11/352657/](https://kayhan.london/wp-content/plugins/instagram-feed/img/placeholder.png)