در نشست عمومی شورای شهر وست‌مینستر در روز ۲۸ ژوئن، اعضای حاضر به تبدیل شدن به «شورای پناهندگی» جهت فراهم آوردن محیطی امن و پذیرا برای آوارگان و پناهجویانی که وارد وست‌مینستر می‌شوند رأی دادند.
تبدیل شدن به یک شورای پناهندگی، مقامات محلی را متعهد می‌سازد هنگام استقبال از آوارگان به برداشتن گام‌های بلند و انجام اقدامات گسترده ادامه دهند، و دسترسی پناهجویان را به خدمات و سرویس‌های شورا، مدارس، پزشکان عمومی، جی‌پی‌اس، ترجمه و کمک‌های دیگر ممکن سازند. به این ترتیب اعضای شورای شهر وست‌مینستر تعهد خود را به حمایت از مردمی که از بحران و درگیری در سرزمین‌شان می‌گریزند اعلام کردند.
شورا طرح و برنامه‌ای را امضا کرده است که در آغاز توسط بنیاد نیکوکاری City of Sanctuary UK فراهم آمده بود. نهادی که برای تشویق فراگیری، همبستگی و شفقت جهت مردمی که به اجبار دربدر شده‌اند، با افراد، گروه‌ها و سازمان‌های مختلف همکاری می‌کند.
شورا اکنون یک استراتژی پشتیبانی برای آوارگان تهیه خواهد کرد که موسسه خیریه آنرا بطور مستقل به عنوان بخشی از فعالیت‌های «شورای پناهندگی» ارزیابی می‌کند. آدام هاگ رئیس شورای شهر وست‌مینستر گفت: «در پی رای تمام اعضای شورا، وست‌مینستر حالا بر آن است به یک شورای پناهجوئی تبدیل شود، و به بسیاری دیگر از شوراهای مشابه دیگر در لندن و در سراسر بریتانیا می‌پیوندد. این عملا به این معناست که ما متعهد می‌شویم به کوشش‌های خود جهت تبدیل شدن به یک شهر دوستانه و پذیرای مهاجران و پناهجویان بیافزائیم؛ چه از طریق فعالیت به عنوان شورا و چه با پشتیبانی از سازمان‌هائی که با این جوامع کار می‌کنند.»
وی افزود: «وست‌مینستر سابقه‌ای طولانی و غرورآمیز در استقبال از مهاجران دارد، و تلاش و سهم آنان طی قرن‌ها بخش عمده‌ای از تاریخ ما بوده است. مردم از بسیاری از بخش‌های جهان که اغلب در شرایط ناهنجاری قرار دارند به اینجا می‌آیند. من می‌خواهم آنها بدانند که وست‌مینستر آماده است از هر طریق که بتواند کمک کند، و از آنها در کوشش برای تضمین کارآمدتر شدن سیستم و رفتار منصفانه با آوارگان و پناهجویان حمایت خواهد کرد. برای من، این روحیه‌ی پذیرا بخشی مهم از نگاه و نگرش ما به یک وست‌مینستر عادلانه‌تر است.»
نیلوفر پناهنده‌ای که از ایران گریخته نیز در جلسه شورای شهر حضور داشت و ناظر رای‌گیری بود. او می‌گوید: «در ایران من ورزشکار و عضو تیم ملی دو و میدانی بودم. به علت مشکلات سیاسی مجبور شدیم از کشور فرار کنیم. وقتی به اینجا (وست‌مینستر) رسیدیم زمستان بود؛ نمی‌دانستیم چه بر سرمان خواهد آمد. بعد از مدتی، متوجه شدیم وست‌مینستر واقعا جای خوبی است با مردمی صمیمی، سازمان‌ها و خیریه‌هایی که به ما کمک کردند. وست‌مینستر فرصت‌های عالی زیادی نه تنها برای من که برای تمام پناهجویان فراهم آورده است. واقعا چه خوب است که اعضای شورای شهر به فکر ما هستند. می‌دانم که آنها سخت مشغولند و به ما به عنوان بخشی از جامعه توجه دارند. وست‌مینستر خانه جدید من است.»
وست‌مینستر در کرانه شمالى رودخانه «تِیمز» در قلب ناحیه وست‌اِند لندن قرار گرفته و محل برخى از نفیس‌ترین و از نظر تاریخى مهمترین بناها در انگلستان به شمار می‌رود که بعضى از بهترین و مطلوب‌ترین مستغلات مسکونى را شامل مى‌شود. کلیساى انجیلى وست‌مینستر و کلیساى بزرگ کاتولیک وست‌مینستر، کاخ باکینگهام، بناى پارلمان، ادارات دولتى مهم، کاخ سنت جیمز، مهمترین پاساژ‌ها و مراکز خرید و فروش در کشور، اکثر هتل‌هاى لوکس ناحیه لندن، و برخى موزه‌هاى مشهور هنرى در این منطقه قرار دارند. گالرى ملى مجموعه‌اى بى‌نظیر از آثار استادان نقاشى قدیمى را به هنردوستان عرضه مى‌کند، و تیت بریتین (شعبه‌اى از گالرى ملى تیت) که در ٩٧-١٨٩٣ در کرانه «تیمز» در نزدیکى پل واکسهال بنا شد، اندوخته‌هاى بزرگى از نقاشى‌ها و مجسمه‌هاى هنرمندان بریتانیائى را در خود گرد آورده است. مجموعه والاس در هرتفوردهاوس، میدان منچستر، نگهدارى مى‌شود و گالرى ملى پرتره در شمال میدان ترافالگار قرار دارد.
کالج سلطنتى علوم، فناورى و پزشکى در نزدیکى رویال آلبرت هال در حاشیه جنوبى هایدپارک نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند. از دیگر بناهاى دیدنى می‌توان به مقر بنگاه سخن‌پراکنى بریتانیا- بى‌بى‌سى- موزه مادام توسو، پلانتاریوم لندن، اپراى سلطنتى، مرکز فرهنگى اسلامى و مسجد مرکزى لندن را نام برد. در این ناحیه همچنین میدان کریکت لرد، پارک سنت جیمز، پارک سبز، و بخش‌هائى از باغ‌هاى کنزینگتون و پارک ریجنت قرار دارند. نزدیک یک چهارم ناحیه شامل پارک و فضا سبز و باز است.
وست‌مینستر ارتباطات عمیقى با مهاجران در ناحیه لندن بزرگ دارد. گروه‌هاى پروتستان‌هاى فرانسوى که از آزارهاى مذهبى در قرن هفدهم و پس از آن مى‌گریختند، در ناحیه سوهو مستقر شدند؛ در پی آنها گروه‌های ایتالیائى در اواخر قرن ١٩ به آنها پیوستند. قبرسى‌ها از اوایل تا نیمه قرن بیستم به وست‌مینستر آمده و در آنجا ساکن شدند. به دنبال آنها چینى‌ها و سپس در نیمه دوم قرن بیستم، مردمان آسیاى جنوبى و همچنین تایلندى‌ها و عرب‌ها به این جمع وسیع پیوستند. جوامع عرب در شمال باغ‌هاى کنزینگتون و هایدپارک به ویژه در امتداد جاده کوئینزبرى و اج‌ور متمرکز هستند. کارابینى‌هاى آفریقائی‌تبار نیز در این ناحیه مسکن گزیدند. اقلیت‌هاى قومى بیش از یک پنجم مجموع جمعیت این منطقه را تشکیل مى‌دهند.
