بیژن فرهودی – در این کریسمس یا عید میلاد مسیح که برای مسیحیان دربیشتر نقاط جهان هم‌چون سال‌های دیگر زمانی برای جشن و شادی و شرکت در آیین‌های ویژه مذهبی در کلیساهاست، روزنامه وال استریت جورنال در مقاله‌ای به قلم مایلز ویندزور یک استراتژیست امور روابط عمومی مستقر در لندن که برای دفاع از مسیحیان مورد اذیت و آزار قرار گرفته در خاورمیانه فعالیت می‌کند، یادی کرده از مسیحیانی کرده که در کشورهایی چون پاکستان، کره شمالی و ایران دوران سختی را می‌گذرانند و در آزادی قادر به انجام فرایض دینی خود نیستند.
براساس برآورد انجمن بین‌المللی حقوق بشر، مسیحیان هدف ۸۰ درصد تمام انواع خشونت‌های مذهبی قرار دارند. در جمهوری اسلامی افراد زیادی به خاطر پیوستن به آیین مسیح مورد اذیت و آزار قرار گرفته و در زندان به سر می‌برند. یکی از این مسیحیان کشیش فرشید فتحی است که امسال چهارمین کریسمس را در زندان تجربه می کند.
فتحی در همان سال انقلاب که آیت‌الله خمینی و یارانش حکومت شاه را سرنگون کردند پا به عرصه هستی گذاشت و در ۱۷ سالگی مسیحی شد. اما دیری نپایید که متوجه شد ایران مکان خطرناکی برای پیروی از مسیح است.
اگرچه رژیم ایران می‌کوشد تا به دنیا نشان دهد که رفتارش با اقلیت‌های مذهبی از جمله ارامنه و آشوری‌ها نمونه‌ای از بردباری اسلامی نسبت به این مذاهب است، و چون آنها را «اهل کتاب» می‌داند پس به طور قانونی از آنها حراست می‌کند اما واقعیت چیز دیگریست. در جمهوری اسلامی با اقلیت‌های مذهبی هم‌چون شهروندان درجه دو رفتار می‌شود، کلیساها و مدارس آنها تحت نظر است، حقوق مدنی آنها از جمله در رابطه با ارث به مراتب کمتر از شهروندان و یا خویشاوندان مسلمان‌شان است و هم‌چنین از داشتن مشاغل بالا محرومند.
به نوشته مایلز ویندزور در وال استریت جورنال، در این میان معمین ایران بدترین رفتار را با مسلمانانی به عمل می‌آورند که مانند کشیش فتحی جرأت پیوستن به دین مسیح را به خود داده‌اند. ممنوعیت انتشار انجیل به زبان فارسی، جلوگیری از ورود کلیه مسیحیان فارسی‌زبان که متعلق به اقوام ارمنی و آشوری نمی‌باشند به کلیسا، و بالاتر از همه مجازات مرگ برای ارتداد که در بطن قوانین جزایی ایران و بر اساس شریعت قرار دارد، از جمله رفتار ناهنجار و غیر قابل قبول مسئولین جمهوری اسلامی با مسیحیان است. در این میان جمهوری اسلامی برای پنهان ساختن اذیت و آزار مسیحیان معمولا آنها را به اتهامات واهی مانند «اقدام علیه امنیت ملی» یا «جاسوسی برای قدرت‌های خارجی» به زندان می‌اندازد.
این سرنوشتی است که کشیش فتحی نیز بدان دچار شد. فتحی که دو فرزند دارد در دسامبر ۲۰۱۰ بدون حکم قضایی دستگیر و در زندان مخوف اوین محبوس شد. به اصطلاح گناه وی رهبری یک شبکه زیرزمینی خانگی از کلیساهای پروتستان بود. بعد از یک سال حبس در سلول انفرادی و تحمل شکنجه‌های روحی، دادگاه انقلاب وی را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به ۶ سال زندان محکوم کرد.
فتحی یکی از چندین زندانی بود که آوریل گذشته به هنگام یورش مامورین امنیتی به بند ۳۵۰ اوین مورد ضرب و جرح قرار گرفت. وی اخیرا به زندان رجایی شهر در کرج منتقل شده و با جنایتکارانی که به دلیل جرایمی چون قتل به زندان افتاده‌اند هم‌بند شده است.
به نوشته وال استریت جورنال، فتحی بیشتر اوقات از حق ملاقات با بستگان خود که تحت قوانین خود جمهوری اسلامی باید محترم شمرده شود محروم است، حق خواندن سرودهای مذهبی را ندارد و مقامات زندان حتی کتاب انجیل او را توقیف کرده‌اند.
ویندزور در پایان مقاله خود در وال استریت جورنال می‌نویسد سال‌هاست برای کمک به احقاق حق کشیش فتحی و دیگر مسیحیان ایرانی در پارلمان بریتانیا با اعضای پارلمان و در مجامع گوناگون با نمایندگان رژیم ایران صحبت کرده است. وی ادامه می‌دهد: «هرچند قضیه فتحی و دیگران مرا خشمناک و وادار به اقدام به نفع آنان می‌کند اما در عین حال تحت تاثیر شهامت، ایمان و روحیه قوی او قرار می‌گیرم که در نامه‌هایش از زندان به هوادارانش منعکس است. فرشید فتحی در تازه‌ترین نامه خود می‌نویسد گو اینکه از زیبایی کریسمس یا نشانه‌های آن در این زندان خبری نیست ولی با گوش ایمان می‌توانم صدای حقیقتی پایدار و زیبا را بشنوم که امشب ازمریم مقدس نوزاد پسری متولد می‌شود که او را امانوئل خواهند نامید . فتحی نامه خود را با این واژگان امضا کرده است:
برادر اسیر شما که در کنار مسیح آزاد است.»
