پتکین آذرمهر – هفته پیش سازمان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع جمهوری اسلامیبا آب و تاب فراوان اعلام کرد که توانسته «بزرگترین طرح خرابکاری رژیم صهیونیستی» در صنعت دفاعی و موشکی کشور را خنثی کند. به گفته جمهوری اسلامی، خنثی کردن این «طرح خرابکاری صهیونیستها» چنان ضربهای به آنها زده که اسرائیل هنوز در شوک بسر میبرد!
اما داستان از چه قرار است و روایت نهادهای اطلاعاتی جمهوری اسلامیتا چه حد به واقعیت نزدیک است؟
روایت رسمی که سردار سرتیپ سید مهدی فرحی جانشین وزیر دفاع در یک گفتگوی تلویزیونی از جزئیات کشف این «بزرگترین طرح خرابکاری موساد» در صنعت موشکی ایران شرح داد و به صورت دیکته شده در بقیه رسانههای حکومتی کپی و تکثیر شد، روایتی در حد اختراع دستگاه کرونایاب سپاه پاسداران است.
طبق این روایت، داستان به ۹ سال پیش برمیگردد. شخصی که با حروف اختصاری «جیم. الف» به عنوان یکی از دست اندرکاران دور زدن تحریمها و خرید قطعات تحریمی معرفی شده، در دام سازمان جاسوسی موساد میافتد. موساد «جیم. الف» را به سه نفر دیگر در اروپا و آسیا مرتبط میکند غافل از اینکه سازمان پرقدرت و با اقتدار حفاظت اطلاعات وزارت دفاع جمهوری اسلامی از همان ابتدا این ملاقاتها را رصد میکرده است!
«جیم. الف» اطلاعات قطعات مورد نیاز برای برنامه موشکی ایران را در اختیار اسرائیلیها میگذارد. توجه اسرائیلیها به «کانِکتور»ها یا متصلکنندههایی که با استانداردهای نظامی در موشکها به کار میآیند جلب میشود.
سردار طلایی نیک سخنگوی وزارت دفاع ادعا کرد که «عوامل موساد در برخی از کانکتورها یک مدار الکتریکی جاسازی کرده بودند تا بتواند ایجاد اختلال کند و به صورت زمانبندی شده کانکتور منفجر شود و سیستم هدایت موشک از کار بیفتد.»
کاِنکتورهایی که به روایت حفاظت اطلاعات وزارت دفاع قرار بود توسط موساد دستکاری شوند، قطعاتی با طول ۷ سانتیمتر و ۲ تا ۳ سانت قطر و با ۱۰ تا ۳۲ پینِ سیمکشی شده هستند.
تقریبا هر کسی که حرفهاش مهندسی الکترونیک یا برق بوده باشد با این متصلکنندهها در مقطعی آشنایی پیدا کرده. این متصلکنندهها که با استاندارد نظامی MS نیز ساخته میشوند از ۱۹۳۰ میلادی برای کاربردهای هوانوردی توسعه یافتند.
از این متصلکنندهها در حال حاضر در تجهیزات نظامی، شرایط محیطی سخت، از جمله کاربردهای هوافضایی، نفت و گاز و صنعت اتومبیل استفاده میشود. شرکتهای مختلفی از جمله شرکتهای روسی و چینی هم این کانِکتورها را تولید و عرضه میکنند.
از سال ۱۳۹۰ که حسن طهرانی مقدم در حادثه انفجار انبار مهمات پادگان «مدرس» کشته شد، مقامات جمهوری اسلامی ادعا کردهاند که در صنعت موشکی خودکفا شدهاند!
ابراهیم رئیسی در سخنرانی ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ نیز هنگام رونمایی از «موشک هایپرسونیک فتاح» در ستاد نیروی هوافضای جمهوری اسلامی گفت: «شهید طهرانی مقدم بعد از شهادتش شناخته شد و کسی خبری از فعالیتهای او نداشت و روزی که این کار را شروع کرد میگفتند با این تحریمها مگر امکان دارد؛ ولی او همه تحریمها را دور زد و آنها را بیاثر کرد.»
او همچنین گفت: «در کشور ما این علم و دانش در صنایع موشکی و دفاعی و نظامی بومی شده و وارداتی نیست!»
با توجه به این پیشزمینهها، تناقضهایی در ادعای «موفقیت بزرگ» سازمان حفاظت اطلاعات وزارت دفاع جمهوری اسلامی دیده میشود که روایت رسمی آنها را زیر سؤال میبرد.
اگر صنایع موشکی بومی و وارداتی نیستند، پس چرا کانِکتورها در خود ایران تولید نمیشدند؟
چگونه است که صنایع دفاعی جمهوری اسلامی که جنگنده نسل پنجم «قاهر ۳۱۳»، ماهواره و پهپاد و موشک میساخته، هنوز توانایی ساخت و تولید متصلکنندههایی را که از سال ۱۹۳۰ میلادی ساخته میشوند نداشته است؟
اگر تولید این کانِکتورها به صرفه نبوده، چرا از متحدان خود مثل روسیه خریداری نکرده و ترجیح داده از «کشورهای متخاصم» وارد کند؟ کانکتور روسی یکی از کاربردیترین و بهترین کانکتورهای نظامی به شمار میرود.
جانشین وزارت دفاع و سخنگوی وزارت دفاع جمهوری اسلامی، هر دو، خسارت احتمالی به صنایع موشکی کشور را در صورت موفقیت «صهیونیستها» ۱۹ میلیون دلار برآورد کردهاند!
این ادعا نیز در حالیست که قطعا خسارت ۱۹ میلیون دلاری نمیتواند «بزرگترین طرح خرابکاری» علیه رژیم ایران تا امروز بوده باشد!
حملات استاکس نت و انفجار پادگان «مدرس» که منجر به کشته شدن حسن طهرانی مقدم به اصطلاح «پدر موشکی ایران» و نابودی سختافزارهای دفاعی در این پادگان شد، قطعا بیش از ۱۹ میلیون دلار خسارت داشته است.
همچنین در مقایسه با خسارتهای ناشی از اختلاسهای نجومی داخل نظام، ۱۹ میلیون دلار خسارت رقمی ناچیز و حتی خندهآور به نظر میآید.
۱۹ میلیون دلار در ضمن مبلغ ناچیزی در مقایسه با خسارتی است که ایران در طول این سالها به علت تحریمها متحمل شده. تحریمهایی که به خاطر سیاستهای رژیم در نادیده گرفتن قوانین بینالمللی و حمایت از تروریسم علیه جمهوری اسلامی اعمال میشود و تاوان آن را ملت و مملکت میپردازند. حاکمان جمهوری اسلامی بجای خوشحالی از جلوگیری ۱۹ میلیون دلار خسارت باید به فکر میلیاردها دلار خسارتی باشند که مردم ایران به خاطر حکمرانی فاسد و ناکارآمد آنها پرداخت میکنند.
به نظر میآید نهادهای نظامی جمهوری اسلامی هر چند گاه باید تلاش کنند تا نشان دهند دستاورد بزرگی نصیبشان شده تا کسی نپرسد اینهمه بودجه مملکت که هر سال در اختیار آنها قرار میگیرد صرف چه میشود! گاهی ادعا میکنند دستگاه کرونایاب اختراع کردهاند و گاهی نیز صنعت موشکی را از دست کانکتورهای وارداتی دستکاری شده نجات داده و جلوی ۱۹ میلیون دلار خسارت را گرفتهاند!