نادر زاهدی – این متن سخنرانی ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ در تظاهرات روز مهسا امینی در شهر لاهه هلند است.
از آنجایی که در سن ۱۸ سالگی این انقلاب ننگین را تجربه کردهام و میدانم چه اتفاقاتی میتواند بیافتد که باز ما چندین دهه دنبال آزادی باید بدویم، به همین خاطر من برخلاف سخنرانان دیگر میخواهم صحبتی داشته باشم برای آینده، و برای اینکه چه باید بکنیم و رفتارمان چگونه باشد که گرفتار افرادی بی سواد ولی در درجات بالا نیافتیم. این شایسته سالاری است که در آینده باید داخل ایران پایه بگیرد.
هم میهنان/
در فرصتی که در سالگرد قتل حکومتی مهسا امینی دارم، میخواهم از حقخواهی، ارزش و اهمیت رواداری حقوقی و دوری از انتقام شخصی در مبارزه با حاکمیت خشن و ضدانسانی، سخن بگویم.
میدانیم که درخواست مجازات عاملان و آمران خشونت مقدس، از پایهای ترین مطالبات حقوقی و مدنی است. و به باور من، این نوعی عالی از ادای احترام به منش و شخصیت کشتهشدگان است. این طلب محاکمه عاملان و آمران کشتار است.
حضار محترم،
کشتارهای سال گذشته، از آغاز «جنبش زن زندگی آزادی» تاکنون، در ادامه و استمرار عملکرد خشن و سرکوبگرانهای است که در ۴۴ سال گذشته، رژیم جمهوری اسلامی به آن در داخل و خارج ایران دست زده و جان هموطنان ما را گرفته است؛ کشتهشدگان ماههای اخیر، همانند مبارزان چهار دهه گذشته، خواهان حقوق انسانی، آزادی و مشارکت در نظامی دمکراتیک و ملی بودند. کشتهشدگان هموطن، خواهان آزادی پوشش- رفاه اجتماعی- تأمین زندگی و معیشت بودند.
همانطور که اشاره کردم، ما که هنوز زندهایم و سودای رهایی وطن از فاشیسم مذهبی را در سر داریم، با ادای احترام به یاد و خاطره کشتهشدگان، خواهان انتقام قانونی از خشونتطلبان مذهبی حاکم بر ایران هستیم؛ به باور من، تنها با جلوگیری از کشتار هموطنان و بیرون راندن حاکمان ضدملی و غیرمدنی فعلی است که میتوان به وظیفه ملی خود در برابر نجات وطن و پیگیری خواستههای کشتهشدگان رسید. با دستیابی به مطالبات ملی و مدنی خویش میتوان با روانی آرام، شاهد امنیت خاطر شهروندان ایرانی و استقرار دولتی دمکراتیک در گذار از جمهوری اسلامی شد.
هم میهنان،
قصدم از بیان این مسائل، ابراز نصیحت و فراموش کردن جنایات رژیم نیست؛ قصدم ترسیم ایده و عملکرد حقوقی و قضایی است که داد کشته شدگان مبارز را از فرقه تبهکار اسلامیان، به دور از انتقام شخصی بگیریم.
ما ملت کبیریم، ایران را پس میگیریم.