حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران روز دوشنبه پنجم بهمن ماه در راس هیاتی بلندپایه وارد ایتالیا شد. او قرار است در سفری چهار روزه از ایتالیا٬ واتیکان و فرانسه دیدار کند.
کریستوفر بوکر نویسنده انگلیسی در مقاله‌ای در روزنامه تلگراف در روز یک‌شنبه ۲۳ ژانویه به انتقاد از عملکرد روحانی پرداخته و با نگاهی به نقش او در ارتباط‌های پیدا و پنهان ایران با غرب، تاکید کرده است که فردی که در غرب او را به عنوان رئیس‌جمهوری میانه‌رو می‌شناسند قابل اعتماد نیست.
به نوشته او باید واقعیت حکومتی را که حسن روحانی آن را نمایندگی می‌کند، یادآوری کرد.
Reuters ©
او می‌نویسد نکته اصلی در این است که قدرت واقعی در ایران نه در اختیار رئیس‌جمهوری بلکه در دستان آیت‌الله خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی است.
شخصی که به صورت مستقیم بر سپاه پاسداران نظارت می‌کند. به گفته او سپاه پاسداران از حرکت‌های تروریستی در منطقه خاورمیانه حمایت می‌کند و نه تنها یکی از عوامل اصلی سر پا نگه داشتن رژیم بشار اسد از سال ۲۰۱۱ در قدرت است بلکه بر بیش از ۵۰ درصد اقتصاد ایران نیز فرمانروایی می‌کند و با توجه به کنترل‌های وسیعی که این نهاد بر اقتصاد ایران دارد، بیشتر ۳۸ میلیارد پوند دارایی آزاد شده این کشور پس از توافق هسته‌ای مستقیما به خزانه‌های سپاه می‌رود.
نویسنده این مقاله به افزایش اعدام‌ها در ایران در سال‌های اخیر هم اشاره می‌کند و می‌نویسد: همزمان با آغاز ریاست جمهوری حسن روحانی در سال ۲۰۱۳ بنا به گفته سازمان عفو بین‌الملل «اعدام‌های سرسام‌آور» در ایران هم شروع شده است.
در این کشور معمولا روزنامه‌نگاران، اقلیت‌های دینی و هر کسی که دیدگاه متفاوت سیاسی و مذهبی داشته باشد هدف اعدام و آزار حکومت قرار می‌گیرد و با مجازات‌های زندان روبرو می‌شود.
به نوشته او توافق هسته‌ای ایران و گروه پنج بعلاوه یک هر چند که ممکن است در تهران و غرب به عنوان یک پیروزی بزرگ جشن گرفته شود اما پرسش‌های زیادی را همچنان بی‌پاسخ گذاشته است.
کریستوفر بوکر به اقدام‌های گذشته ایران و غرب و به ویژه ایران و امریکا برای رسیدن به توافق‌هایی پنهان و آشکار اشاره کرده و از غرب خواسته است که در ارتباط با ایران محتاط باشد.
اقدام‌هایی برای رسیدن به توافق هسته‌ای در سال ۲۰۰۶و ماجرای مک فارلین از نمونه‌هایی است که نویسنده این مطلب از آنها نام برده است.
در سال ۱۹۸۲ و در جریان گفت‌وگوهای پنهان ایران و آمریکا، زمانی که واشنگتن به این نتیجه رسیده بود که تنها راه آزادی گروگان‌هایش در لبنان معامله با ایران است، حسن روحانی مذاکره کننده ارشد طرف ایرانی بود. بر اساس توافق‌های پنهان دو طرف، ایران در ازای آزادی گروگان‌های آمریکایی یک سری سلاح و مهمات دریافت می‌کرد.
کریستوفر بوکر نوشته است در این معامله سه گروگان آمریکایی آزاد و بلافاصله سه نفر دیگر دستگیر شدند.
به نوشته او به نظر می‌رسد که از این «رسوایی مفتضحانه» درس عبرتی گرفته نشده است و ۳۰ سال بعد باز هم غرب به حسن روحانی اعتماد کرده است.
توافق هسته‌ای ایران و قدرت‌‌های جهانی که ۲۶ دی ماه مرحله اجرایی ان شروع شد موافقان و مخالفان بسیاری در داخل و خارج از ایران دارد.
بسیاری از مخالفان این توافق در خارج از ایران می‌گویند که این توافق به صورت کامل راه ایران را برای رسیدن به سلاح هسته‌ای نمی‌بندد و نمی‌شود به تهران اعتماد کرد.
