سپیده حجامی – احتمال دارد همه شما فیلم سینمایی «Cast Away» به فارسی «دورافتاده» را با بازی تام هنکس دیده باشید. این فیلم قصه یک مأمور پست است که به دلیل سقوط هواپیمایش در حالی که همه تصور می‌کردند کشته شده، ۴ سال به تنهایی در جزیره‌ای دورافتاده زندگی می‌کرد.
این فیلمِ تحسین شده توسط منتقدان، جوایز بسیاری را از آن خود کرده است. مخاطبان فیلم «دورافتاده» با قصه و کاراکتر «چاک نولاند» همذات‌پنداری می‌کنند، در برخی صحنه‌ها برای تنهایی او اشک می‌ریزند و در نهایت بابت نجاتِ او شادمان می‌شوند… مخاطبان با علم به خیالی بودنِ قصه، لحظه‌هایی غرق در دنیای فیلم شده و به شدت احساساتی می‌شوند.
از قصه خیالیِ «چاک نولاند» گریز می‌زنیم به قصه واقعیِ «هانی آلبوشهبازی». جوانی که ۴ سال در تنهایی زندانی بود اما برخلاف فیلم «دورافتاده» پایان قصه‌اش تلخ بود…
۴ سال پیش، در آبان خونین ۱۳۹۸ ویدئویی از لحظه شلیک مأموران حکومتی به یک شهروند در شادگان منتشر شد که پس از آن گفته می‌شود برخی در اینترنت از کشته شدن آن فرد به نام «هانی آلبوشهبازی» خبر دادند.
حالا فردی که به تصورِ همگان و به اشتباه در فهرست کشته‌شدگان آبان جای گرفته بود، توسط جمهوری اسلامی اعدام شد.
درواقع «هانی آلبوشهبازی» ۲ بار کشته شد! و این تفاوت قصه «هانی» در واقعیت و «چاک» در دنیای تخیلی فیلم است!
«چاک» در فیلم «دورافتاده» بعد از ۴ سال به خانه برگشت «هانی» اما در زندگی واقعی، بعد از ۴ سال به چوبه دار سپرده شد.
بسیاری از مردم جهان قصه‌های دردناک را به شکلی ساختگی و به عنوان مخاطب تجربه می‌کنند. ما ایرانیان اما در ژانر فیلم‌های تراژیک زندگی می‌کنیم! ما کاراکترهای واقعیِ قصه‌ها هستیم. قصه‌هایی که هیچکدام پایان خوش و به قول فرنگی «هَپی اِند» ندارند.
هانی آلبوشهبازی در زندان سپیدار اهواز اعدام شد
به گزارش خبرگزاری حقوق بشری هرانا، رسانه‌های رسمی هویت شهروندی را که سه‌شنبه ۷ آذر به جرم «محاربه» در زندان سپیدار اهواز اعدام شد، #هانی_آلبوشهبازی اعلام کردند.
این زندانی به اتهام قتل یاسر سپیدرو مأمور نیروی انتظامی و یک بسیجی به… pic.twitter.com/vcTCxMLOVN— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) November 29, 2023
پرونده زندگی «هانی» در ۳۲ سالگی، در گمنامی و تنهایی بسته شد. کسی برای او فرش قرمز پهن نکرد، جایزه‌ای به نامش زده نشد، و حتی خبر اعدام غیرانسانی‌اش هم به اندازه کافی پوشش داده نشد، چرا که او «ستاره» و «زندانی سلبریتی» نبود!
«هانی» اما، واقعی بود، درد و رنجی ملموس بود، هنوز کسی نمی‌داند این ۴ سال چگونه در زندان سر کرده؛ آیا در انفرادی محبوس بوده؟ با زخم و جراحت ناشی از شلیک گلوله، در زمان بازداشت چه کرده؟ چقدر درد کشیده؟ آیا فریب وعده و وعیدهای حکومت را خورده و به امیدِ رهایی، سکوت کرده بود؟
«هانی» مانند یک رازِ سر به مُهر رفت و قصه‌اش تا زمانی که پرونده‌هایی از این دست با به گور سپرده شدن جمهوری اسلامی افشا شوند، با او به خاک سپرده شد.
کسی نمی‌داند آیا «هانی» هم مانند «چاک» با امید به نجات، با وسیله‌ای مانند توپ در فیلم «دورافتاده» برای خود همدمی ساخته بود یا نه؟ کسی از او نمی‌داند چرا که او کاراکتر یک قصه نبود؛ «هانی» انسانی واقعی بود در زندانی واقعی؛ انسانی که در اعتراضات آبان ۹۸ با هزاران امید و آرزو برای گرفتن حق و حقوق انسانی خود و به امید دست یافتن به به یک زندگی عادی در آرامش و امنیت به خیابان رفت و برخلاف «چاک» که از جزیره‌ای دورافتاده به خانه برگشت، او در میهن و شهر خود هرگز به خانه برنگشت.
